Γράφει ο Κωνσταντίνος Μπαλτάς
Η μόνη λύση για να τερματιστεί ο πόλεμος στη Συρία, είναι να υποστηριχθεί ο πρόεδρος Μπασάρ αλ-Ασαντ στον αγώνα του κατά της τρομοκρατίας, εκτιμά ο πρόεδρος της Ρωσίας Βλαντίμιρ Πούτιν. Σε συνέντευξή του προχθές στο αμερικανικό τηλεοπτικό δίκτυο CBS ο Ρώσος Πρόεδρος, έκανε τη δήλωση αυτή όχι τυχαία, καθώς σε τη Δευτέρα επίκειται η επίσκεψή του στη Γενική Συνέλευση του ΟΗΕ τη Δευτέρα, και η προβλεπόμενη συνάντησή του στη Νέα Υόρκη με τον ομόλογό του των ΗΠΑ Μπαράκ Ομπάμα.
Από πλευράς ΗΠΑ εκφράζονται σοβαρές ανησυχίες εδώ και δύο εβδομάδες για τις στρατιωτικές προθέσεις της Μόσχας στη Συρία. Η Ουάσιγκτον υποστηρίζει ότι οι ρωσικές δυνάμεις κατασκευάζουν προωθημένη αεροπορική βάση στην επαρχία της Λαττάκειας, προπύργιο του Άσαντ. Τουλάχιστον 28 ρωσικά μαχητικά αεροσκάφη έχουν αναπτυχθεί εκεί, σύμφωνα με αμερικανικές πηγές. Οι Ρώσοι δεν διέθεταν μέχρι τώρα στη Συρία παρά μόνο τη ναυτική βάση στην Ταρτούς.
Ο Πούτιν σε σχετική ερώτηση του δημοσιογράφου, αν η στρατιωτική ενίσχυση της Συρίας έχει στόχο να σώσει τον Άσαντ, ο ίδιος απάντησε με ένα λακωνικό «Έχετε δίκιο».
“Πιστεύω βαθιά ότι όλες οι ενέργειες προς την αντίθετη κατεύθυνση –που έχουν στόχο να καταστρέψουν τη νόμιμη κυβέρνηση (στη Συρία)– θα δημιουργήσουν μια κατάσταση που έχει ήδη παρατηρηθεί σε άλλες χώρες της περιοχής ή σε άλλες περιοχές, όπως για παράδειγμα στη Λιβύη, όπου όλοι οι κρατικοί θεσμοί έχουν διαλυθεί. Παρακολουθήσαμε μια παρόμοια κατάσταση στο Ιράκ”, υποστήριξε ο Πούτιν.
“Και δεν υπάρχει άλλη λύση στη συριακή κρίση παρά η ενίσχυση των κυβερνητικών δομών και η παροχή βοήθειας προς αυτές στον αγώνα κατά της τρομοκρατίας”, τόνισε υποδηλώνοντας την καταπολέμηση της τζιχαντιστικής οργάνωσης Ισλαμικό Κράτος.
Γράψαμε και εχθές για τον κίνδυνο διάσπασης του μετώπου της συμμαχίας ενάντια στο Ισλαμικό Κράτος στη βάση της διαφωνίας απέναντι στη στήριξη ή πτώση του καθεστώτος Άσαντ. Η γεωπολιτική ρωγμή που αρχίζει να εμφανίζεται και στην Ευρώπη με τη Μέρκελ να αφήνει ανοιχτό το ενδεχόμενο συνομιλιών με τον Άσαντ προαναγγέλλει πολύ μεγάλους κινδύνους για τη γεωπολιτική σταθερότητα σε Ευρώπη και Ασία το επόμενο διάστημα.
