Γράφει ο Κωνσταντίνος Ταγαράς
Διανύοντας το 26ο έτος της ηλικίας μου, βρίσκομαι ακριβώς σε αυτή τη φάση της ζωής μου που αναρωτιέμαι τι το καινούριο σηματοδοτεί η έλευση κάθε νέου έτους. Ευχές επί ευχών για να αναφωνήσουμε ξανά στο τέλος κάθε χρονιάς «να φύγει και να μην ξανάρθει». Ας είναι όμως. Ποιος είμαι εγώ που θα αντιστρέψω τα ήθη και τα έθιμα. Το κυριότερο που θέλω να ευχηθώ σε όλους μας είναι υγεία και αγάπη. Τώρα τις υπόλοιπες ευχές τις ορίζει ο καθένας κατά τις προσωπικές του ανάγκες και επιδιώξεις.
Οι γιορτινές ημέρες αποτελούν σιγά σιγά παρελθόν και η πολιτική καθημερινότητα επιστρέφει στις ζωές μας. Συγκρούσεις για τα «βαφτίσια» των βόρειων γειτόνων μας, μειοδότες εντός του Κοινοβουλίου, πρωθυπουργικές εξαγγελίες και νέο τσουνάμι υπερφορολόγησης. Και ανάμεσα σε όλα αυτά, έκανε την εμφάνισή του πριν λίγες ημέρες ο μεγάλος εχθρός του Μεγάρου Μαξίμου, Γιάννης Στουρνάρας.
Ο Διοικητής της Τράπεζας της Ελλάδαςστην Ενδιάμεση Εκθεση της ΤτΕ εισηγείται την υπαγωγή της Ελλάδας σε προληπτικό πρόγραμμα στήριξης μετά το πέρας του μνημονίου. «Η ύπαρξη ενός τέτοιου προληπτικού πλαισίου στήριξης μπορεί να δράσει υποστηρικτικά για την ελληνική οικονομία μειώνοντας το κόστος δανεισμού, καθώς θα παρέχει ασφάλεια σχετικά με την πρόσβαση του Ελληνικού Δημοσίου σε χρηματοδότηση μετά τη λήξη του προγράμματος τον Αύγουστο του 2018. Κάτι τέτοιο θα τονώσει την εμπιστοσύνη των διεθνών επενδυτών στις μεσομακροπρόθεσμες προοπτικές της ελληνικής οικονομίας, διότι αυτοί θα γνωρίζουν ότι η οικονομική πολιτική είναι και θα παραμείνει συνετή, αποκλείοντας την επανεμφάνιση των ανισορροπιών», δήλωσε ο πρώην υπουργός Οικονομικών.
Φυσικά, η πρόταση αυτή δεν έρχεται τυχαία στο τραπέζι. Η Έκθεση της ΤτΕ αναθεωρεί επί τα χείρω τους ρυθμούς ανάπτυξης για τα επόμενα χρόνια.Συγκεκριμένα προβλέπει ότι φέτος ο ρυθμός αύξησης του ΑΕΠ θα περιοριστεί στο 1,6% έναντι 2,6% που προέβλεπε πέρσι στην ίδια Έκθεση. Αντιστοίχως για το 2018 προβλέπεται ότι το ΑΕΠ θα αυξηθεί κατά 2,4% και κατά 2,5% του 2019, έναντι ρυθμού ανάπτυξης 3% που προέβλεπε πέρσι. Παρά τις αναπτυξιακές κορώνες λοιπόν του πρωθυπουργού η κρίση είναι ακόμα εδώ και απ’ ότι φαίνεται δεν έχει σκοπό να φύγει το 2018.
Όπως ήταν αναμενόμενο, η κυβέρνηση δεν άφησε αναπάντητες τις δηλώσεις του Γιάννη Στουρνάρα. Με ένα αχαρακτήριστο nonpaper σχολίασε πως «επειδή ένας αποτυχημένος υπουργός Οικονομικών τότε και μια αποτυχημένη κυβέρνηση είχαν θέσει ως βέλτιστη εκδοχή όχι την έξοδο στις αγορές με ευνοϊκά επιτόκια, αλλά τη γραμμή στήριξης, δεν σημαίνει ότι μια πετυχημένη κυβέρνηση δεν θα τα καταφέρει πολύ καλύτερα. Ήδη όλες οι ενδείξεις, αυτό αποδεικνύουν». Προφανώς, η επιτυχημένη διετία 2012-2014 και η αναμφίβολη έξοδος από το τέλμα και την ανασφάλεια ενοχλεί ακόμα τα στελέχη της συγκυβέρνησης. Ο διοικητής της Τράπεζας της Ελλάδος έχει αναχθεί σε νούμερο 1 εχθρό, με τις επιθέσεις εναντίον του ίδιου αλλά και της οικογένειάς του να αγγίζουν τα όρια της πολιτικής «τρομοκρατίας».
Είναι σαφές λοιπόν πως η καθαρή έξοδος που διατυμπανίζει η κυβέρνηση δεν αχνοφαίνεται καν στον ορίζοντα. Πώς θα μιλήσεις για έξοδο από τα μνημόνια όταν πετσοκόβεις μισθούς και συντάξεις; Όταν μειώνεις δώρα και επιδόματα; Με τις προσλήψεις συμβασιούχων και τη δημιουργία κομματικού στρατού; Ας είμαστε ειλικρινείς. Ένα προληπτικό πρόγραμμα θα βοηθούσε τη χώρα να επιστρέψει στην κανονικότητα και την ανάτυξη πολύ πιο ομαλά. Γιατί δεν πρέπει κανείς να ξεχνά πως μετά το μνημόνιο οι προϋποθέσεις χρηματοδότησης θα είναι πολύ πιο σκληρές απ’ ότι αυτή τη στιγμή. Είναι άλλο να βρίσκεσαι σε ένα κλουβί και να ορίζει κάποιος τη λίγη τροφή που σου αναλογεί και άλλο να σε αφήνει ελεύθερο στη ζούγκλα να παλέψεις με τα άλλα θηρία για να επιβιώσεις.
