Οι κάλπες έκλεισαν για ακόμα μια φορά μέσα σε λίγους μήνες και, όπως όλα δείχνουν, η τόσο αναγκαία για την χώρα εθνική συνεννόηση αγνοείται επιδεικτικά εκ νέου από την συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, η οποία αναλαμβάνει πλέον να υλοποιήσει την πιο βαριά συμφωνία, το απόλυτα δικό της μνημόνιο που προέκυψε από αυστηρά δικούς της χειρισμούς…
Η αποχή- που αγγίζει επίπεδα ρεκόρ- σε συνδυασμό με την ενίσχυση της Χρυσής Αυγής, πέρα από την ενδυνάμωση των άκρων που ιστορικά παρατηρείται σε περιόδους οικονομικών κρίσεων ως αποτέλεσμα της αποσάθρωσης των κοινωνικών βάσεων, πιστοποιούν με τον πλέον θλιβερό τρόπο τα αποτελέσματα πρόσφατης έρευνας που κατατάσσει την Ελλάδα στην τελευταία θέση στην Ευρώπη σε ό,τι αφορά την εμπιστοσύνη στο πολιτικό σύστημα και δημιουργούν ένα πραγματικά δυσχερές περιβάλλον.
Σε αυτές τις συνθήκες το εγχείρημα της Δημοκρατικής Συμπαράταξης αποτέλεσε τη μόνη θετική έκπληξη των εκλογών, καθώς αφενός μεν ενίσχυσε σημαντικά τις δυνάμεις της, αφετέρου δε επιβεβαίωσε την θετική απήχηση του μηνύματος συνεργασίας που δόθηκε με την συμπόρευση του ΠΑΣΟΚ, της ΔΗΜ.ΑΡ και των Κινήσεων Πολιτών για την Σοσιαλδημοκρατία. Μπορούμε να πούμε πως επιτέλους πραγματοποιείται ένα πρώτο αλλά σημαντικό βήμα για την ανασυγκρότηση του χώρου της σύγχρονης ευρωπαϊκής σοσιαλδημοκρατίας που ως τώρα κατέγραφε μόνο διασπάσεις και αδιέξοδα. Σε καμία περίπτωση βέβαια το βήμα αυτό δεν αρκεί ώστε να επαναπαυτεί κανείς. Το αμέσως επόμενο διάστημα θα δοκιμαστούν οι αντοχές της οικονομίας, της κοινωνικής συνοχής και της ευρωπαϊκής προοπτικής της χώρας. Η Δημοκρατική Συμπαράταξη, με νέα δυναμική πλέον, μπορεί να συμβάλλει καταλυτικά μέσω μιας πραγματικά ουσιαστικής προγραμματικής αντιπολίτευσης στην διασφάλιση της σταθερότητας που έχει τόσο ανάγκη η χώρα αλλά και στην υλοποίηση των απαραίτητων μεταρρυθμίσεων μέσω προτάσεων αλλά και ελέγχου του κυβερνητικού έργου.
Η ανασυγκρότηση του ευρύτερου προοδευτικού χώρου μπορεί να τοποθετηθεί με μετωπικά χαρακτηριστικά όχι μόνο με οργανωτικούς όρους αλλά και στην βάση μιας πραγματικά μεταρρυθμιστικής ατζέντας που θα διαγιγνώσκει την φύση της κρίσης και θα απαντά αποτελεσματικά, προτάσσοντας ρεαλιστικές εναλλακτικές στην υπηρεσία μιας ρηξικέλευθης προσπάθειας για την δημιουργία ενός σύγχρονου και ευρωπαϊκών προδιαγραφών κράτους. Η προοδευτική παράταξη μπορεί να τολμήσει να ξαναγράψει ιστορία επαναφέροντας την χαμένη αξιοπιστία του πολιτικού συστήματος, προωθώντας την αλλαγή του εκλογικού νόμου και την επιβολή διαφάνειας στην χρηματοδότηση των κομμάτων, να λύσει τον γόρδιο δεσμό του φορολογικού συστήματος και της διαφθοράς με την εγκαθίδρυση ενός μικρότερου αλλά αποτελεσματικότερου κράτους και να φέρει ξανά την χώρα στο προσκήνιο της ευρωζώνης επενδύοντας στην έρευνα και την ανάπτυξη.
Δεν μπορεί βέβαια από την ατζέντα και το ιδεολογικό οπλοστάσιο μια σύγχρονης ευρωπαϊκής σοσιαλδημοκρατικής πρότασης να απουσιάζει η εμβάθυνση του κράτους δικαίου, η διεύρυνση και προστασία των ατομικών ελευθεριών και δικαιωμάτων των μειονοτήτων (θρησκευτικών, φυλετικών, σεξουαλικών κ.λ.π), ούτε βέβαια η εμπέδωση ενός σύγχρονου και αξιόπιστου δικτύου κοινωνικής πρόνοιας και προστασίας .Τα ζητήματα αυτά μπορούν και σε κοινοβουλευτικό επίπεδο να οδηγήσουν σε συγκλίσεις με δυναμική, ικανές να δώσουν μια ξεκάθαρη εναλλακτική λύση. Χαρακτηριστικό άλλωστε είναι το παράδειγμα της κοινής στήριξης από τις κοινοβουλευτικές ομάδες του Ποταμιού και του ΠΑΣΟΚ της υποψηφιότητας του καθηγητή Συνταγματικού Δικαίου Νίκου Αλιβιζάτου για την Προεδρία της Δημοκρατίας, όπως και η από κοινού υπερψήφιση των νομοσχεδίων για το σύμφωνο συμβίωσης των ομόφυλων ζευγαριών και για την απόδοση ιθαγένειας σε μετανάστες.
Η θετική αυτή αρχή μπορεί να αποτελέσει την αφετηρία για την προώθηση κοινών θέσεων από τις δύο ΚΟ, ειδικά στα ζητήματα που προαναφέρθηκαν.
Άμεσα η Δημοκρατική Συμπαράταξη οφείλει να συμβάλλει με όλες τις δυνάμεις της σε νέες πρωτοβουλίες διαλόγου και συνεννόησης προκειμένου να προκύψουν ακόμα περισσότερες συνεργασίες στην κατεύθυνση της συγκρότησης ενός ισχυρού φορέα της σύγχρονης σοσιαλδημοκρατίας. Από την προσπάθεια αυτή δεν περισσεύει κανένας προοδευτικός πολίτης, καμία κίνηση του χώρου και βέβαια το Ποτάμι, το οποίο, κάτω από τις νέες συνθήκες, οφείλει να αναθεωρήσει την στάση του έναντι των όμορων πολιτικών δυνάμεων, να συμμετάσχει ενεργά στις διεργασίες του χώρου, κατανοώντας το μήνυμα ενός σημαντικού τμήματος ψηφοφόρων του από τον μεταρρυθμιστικό χώρο που το εγκατέλειψαν εξαιτίας των επιφανειακών διλημμάτων περί παλαιού και νέου και της άρνησης του να συμμετάσχει στον διάλογο.
Μπορούμε πια να κάνουμε την υπέρβαση, να δώσουμε λύσεις, να προωθήσουμε συνεργασίες και συναινέσεις… Ας τολμήσουμε να διατυπώσουμε την πραγματικά προοδευτική εναλλακτική λύση για την κοινωνία.
Μίλτος Κλαπαδάκης, Δικηγόρος
Μηνάς Περάματζης, Οικονομολόγος
Γιώργος Πιέρρος, Δημοσιογράφος, Μέλος της Επιτροπής Διαλόγου για την Ανασυγκρότηση της Σοσιαλδημοκρατίας
Γιώργος Τράπαλης, Στατιστικός Αναλυτής
