Κάτοικοι της περιοχής της Ειδομένης Κιλκίς στέκονται αλληλέγγυοι στο πλευρό των προσφύγων που βρίσκονται εκεί, παρέχοντάς τους ανθρωπιστική βοήθεια, ηθική και ιατρική στήριξη, αλλά και συγκεντρώνοντας οπτικοακουστικό υλικό με σκοπό την ευαισθητοποίηση της ελληνικής και ευρωπαϊκής κοινής γνώμης πάνω σε αυτή τη ντροπή του πολιτισμού. Εδώ και δύο μέρες έθεσαν το υλικό αυτό, καθώς και τις προσωπικές τους μαρτυρίες, στη διάθεση της Αντιρατσιστικής Πρωτοβουλίας Θεσσαλονίκης, η οποία και το παρουσιάζει.
Η Ευδοξία Κουτρουμπάκη και ο Βασίλης Τσαρτσάνης, κάτοικοι της περιοχής της Ειδομένης, περιγράφουν με γλαφυρότητα της σκληρές εικόνες που αντικρύζουν στα σύνορα:
“Εδώ και αρκετό καιρό εκτυλίσσεται στη συνοριακή γραμμή Ελλάδας-FYROM στην Ειδομένη μια άλλη παράπλευρη σκηνή του παγκοσμίου δράματος της προσφυγιάς και της μετανάστευσης.
Σύροι, στην πλειονότητά τους, πρόσφυγες, μαζί με ορισμένους Αφγανούς, έχοντας δώσει τις τελευταίες τους οικονομίες στους δουλεμπόρους, ερχόμενοι άλλοι από τη Σμύρνη, άλλοι από το Λίβανο και άλλοι μέσω του Έβρου, σε μια απέλπιδα προσπάθεια να προσεγγίσουν την Ευρώπη, βρίσκονται μόνοι, ανέστιοι, εγκλωβισμένοι και αβοήθητοι στη συνοριακή γραμμή.
Έχοντας υποστεί κάθε λογής εξευτελισμό περιμένουν στις όχθες του Αξιού την ημέρα της πολυπόθητης φυγής, ανάμεσα στις καλαμιές, στην ύπαιθρο, στο δάσος της συνοριακής γραμμής.
Τριακόσια περίπου άτομα, μεταξύ αυτών γύρω στα 25 παιδιά, βρέφη, έγκυες γυναίκες, εκτεθειμένα σε κάθε λογής εξευτελισμό και ταλαιπωρία, δέσμια των αγκυλώσεων της ελληνικής και διεθνούς πολιτικής στο θέμα των προσφύγων, αλλά και θύματα μιας σκαιής συχνά συμπεριφοράς των ιθυνόντων και της αστυνομίας της γείτονος χώρας.
Ήδη θρηνούμε δυο νεκρούς. Δυο νεκροί δίπλα μας. Δυο ακόμη νεκροί δίπλα μας. Δεν πρέπει όμως να κινητοποιηθεί η φιλανθρωπική διάθεση εντός μας, μα η υπέρτατη δύναμη της Αλληλεγγύης.
Μόνον αλληλέγγυος αντέχεται ο κόσμος! Είναι πια επιβεβλημένη η εύρεση άμεσης λύσης σε ευρωπαϊκό επίπεδο”.
Τα όσα αντίκρυσε στην περιοχή περιγράφει σε επιστολή του προς την Αντιρατσιστική Πρωτοβουλία και ο γιατρός Χουσεΐν Μπαλτατζής:
Αξιότιμοι κύριοι,
Δυστυχώς καμία γλαφυρή περιγραφή πλέον δεν δύναται να αποτυπώσει την σκληρή εικόνα. Οι εικόνες αυτές μας έχουνε στοιχειώσει. Ως ιατρός προσπαθώ να συμπονώ και να μη συμπάσχω τον ασθενή· αυτήν τη φορά δεν τα κατάφερα. Στο αυτοσχέδιο εξεταστήριο (καπό αυτοκινήτου) κλήθηκα να αντιμετωπίσω δύσπνοια μωρού μόλις 8 μηνών, πόδια ανθρώπων στα πρόθυρα γάγγραινας, έγκυες γυναίκες, υπερήλικες, όλοι τους αναζητούσαν μια παροδική ανακούφιση. Οι συνθήκες υγιεινής άθλιες· στην καλύτερη των περιπτώσεων στοιβαγμένοι σε μια σκηνή, χωρίς πόσιμο νερό, να αναγκάζονται να πίνουν από συσσωρευμένες ακαθαρσίες. Φοβισμένα, καχύποπτα βλέμματα στην αρχή, καταφθάνουν μαζικά από το πουθενά μόλις βεβαιωθούν για τις προθέσεις μας. Πυρετός, κακουχία, πνευμονία, γαστρεντερίτιδα, πόνος πολύς, αναλγητικά, αντιβιώσεις και λίγο χαμόγελο για να σπάσει ο πάγος… Η παγωνιά της νύχτας όμως…
Δεν πρόκειται για μια χολιγουντιανή υπερπαραγωγή με συγκινητική μουσική υπόκρουση… Είναι ένας βουβός απομονωμένος χειμώνας που διαταράσσεται από το κλάμα ενός παιδιού, σε απόσταση αναπνοής από την εν κώφωση πολιτισμένη κοινωνία. Με την παρούσα επιστολή, εκπέμπεται σήμα κινδύνου προς όλες τις κατευθύνσεις, γίνεται μια έκκληση στην συνείδηση υπεύθυνων πολιτών, ιδίως των δημοσίων λειτουργών για κινητοποίηση των δυνάμεών τους. Πράξτε τα δέοντα! Ας μην περιμένουμε την απώλεια συνανθρώπου μας για κινητοποιηθούμε. Ας εκδηλώσουμε έμπρακτα τον ύστατο σεβασμό στην απλή ανθρώπινη υπόσταση, το αξίζουν, μπορείτε…
Με εκτίμηση,
Ο ιατρός Χουσεΐν Μπαλτατζής
Δείτε στα παρακάτω βίντεο ρεπορτάζ με καταγγελίες των προσφύγων για όσα υφίστανται στο ταξίδι τους, αλλά και φωτογραφίες από επίσκεψη αλληλέγγυων στους πρόσφυγες.
