Έπειτα από δύο αιώνες αναζήτησης, η επιστήμη δείχνει να επιβεβαιώνει ότι η λίμνη Χούμελν στη νότια Σουηδία είναι στην πραγματικότητα ένας πλημμυρισμένος κρατήρας πρόσκρουσης.
Το σχεδόν κυκλικό σχήμα της λίμνης προσέλκυσε για πρώτη φορά το επιστημονικό ενδιαφέρον τη δεκαετία του 1820, και για πολύ καιρό θεωρούνταν κρατήρας ανενεργού ηφαιστείου, αναφέρει το LiveScience.com.
Νέα μελέτη, η οποία δημοσιεύεται στην επιθεώρηση Geology, επιβεβαιώνει τις υποψίες που διατυπώθηκαν το 1960 ότι η λίμνη Χούμελν, η οποία έχει διάμετρο 1,2 χιλιομέτρων και βάθος 160 μέτρα, σχηματίστηκε από πρόσκρουση διαστημικού αντικειμένου, πιθανότατα αστεροειδή.
Ο Καρλ Άλβμαρκ του Πανεπιστημίου της Λουντ στη Σουηδία εντόπισε στην περιοχή της λίμνης μικρούς κρυστάλλους χαλαζία που έφεραν ίχνη απότομης συμπίεσης. Οι σχηματισμοί αυτοί μπορούν να δημιουργηθούν μόνο από τις ακραίες πιέσεις μιας κοσμικής σύγκρουσης, αναφέρει ο ερευνητής στην επιθεώρηση Geology.
Η λίμνη χρονολογείται γύρω στα 470 εκατομμύρια χρόνια, στα τέλη της Ορδοβίκιας Περιόδου. Εκείνη την εποχή, η Γη δεχόταν καταιγισμό από τα συντρίμμια μιας σύγκρουσης ανάμεσα σε δύο μεγάλα σώματα στη Ζώνη των Αστεροειδών, ανάμεσα στις τροχιές του Άρη και του Δία.
Οι ερευνητές εκτιμούν ότι στη διάρκεια του βομβαρδισμού οι προσκρούσεις μετεωριτών ήταν 100 φορές συχνότερες από ό,τι σήμερα.
Η χρονολόγηση της λίμνης ήταν εφικτή επειδή στα τέλη της Ορδοβίκιας Περιόδου μεγάλου μέρος του πλανήτη καλυπτόταν από ρηχές θάλασσες. Απολιθώματα ψαριών στα ιζήματα της λίμνης επέτρεψαν στους ερευνητές να προσδιορίσουν με ακρίβεια την ηλικία της.
Όπως επισημαίνει ο Άλβμαρκ, ο βομβαρδισμός που δέχτηκε ο πλανήτης πριν από περίπου 470 εκατομμύρια χρόνια δεν αποκλείεται να ήταν τόσο έντονος ώστε να επηρέασε την εξέλιξη της ζωής.
Το αντικείμενο που δημιούργησε τον κρατήρα του Χούμελν εκτιμάται ότι είχε διάμετρο 100 με 150 μέτρα.
Συγκριτικά, το μετέωρο του Τσελιαμπίνσκ που εξερράγη πάνω από τη Ρωσία το 2013, τραυματίζοντας περίπου 1.500 άτομα, είχε διάμετρο γύρω στα 20 μέτρα.
Το αντικείμενο που πιστεύεται ότι οδήγησε στην εξαφάνιση των δεινοσαύρων πριν από 65 εκατομμύρια χρόνια εκτιμάται ότι είχε διάμετρο περίπου 10 χιλιόμετρα.
