Είναι ιστορικά υψηλό το χάσμα των 22 βαθμών του ΠΑΟ από τον Ολυμπιακό και των 30 βαθμών της ΑΕΚ από τον Ολυμπιακό στο ξεκίνημα του δεύτερου γύρου στο ελληνικό πρωτάθλημα. Είναι το τελευταίο με το οποίο θα έπρεπε να ασχολούνται. Και το λιγότερο παράλογο, απ όσα παράλογα συμβαίνουν στις δύο παραδοσιακά μεγάλες ομάδες της Αθήνας…
Στον Παναθηναϊκό ολοκληρώθηκε η πριγκιπική ταλαιπωρία με τον Τσάκα και τώρα αναζητείται ο σκηνοθέτης αυτής της κωμωδίας που «έσπασε ταμεία» εδώ κι 1,5 χρόνο. Εύκολα όλοι σκέφτονται τον «Τζίγκερ» επειδή – λέει- θέλει να «εκδικηθεί» όσους τον έβριζαν, να «τιμωρήσει» τους άλλους πολυμετοχικούς ή να επιστρέψει για να πάρει δωρεάν την ΠΑΕ υπό διάλυση, αλλά κανείς δεν τολμά να πει το όνομά του γιατί δεν έχει επιχειρήματα στήριξης. Την ίδια ώρα η νυν διοίκηση απολύει, απαξιώνει, δαχτυλοδείχνει και «σημαδεύει» ποδοσφαιριστές της, κυρίως τους πιο έμπειρους και…ακριβούς. Ο Μπουμσόγκ παίζει ξαφνικά μετά από 4 μήνες διαφωνιών για το αν είναι τραυματίας ή όχι και χαρίζει γκολ στον Λεβαδειακό. Κι ο Βύντρα είναι στις δοκιμές για την ενδεκάδα και επίσης ξαφνικά μένει εκτός αποστολής. Σε ένα πρωτοφανές αλαλούμ ασυνεννοησίας Αλαφούζου-Ρότσα και μια στρατηγική αφημένη στην τύχη. Μετωπικές κόντρες με παίκτες που είναι υπό διωγμό αλλά που με αυτές τις τακτικές θα κοστίσει ακόμη πιο ακριβά η αποχώρησή τους…
Για τα χρήματα που απαιτούνται ώστε να βγει κουτσά-στραβά η σεζόν (μέχρι να ξεκινήσουν τα ζόρια για την επόμενη), φως δεν υπάρχει σε ΑΜΚ δίχως ενδιαφερόμενους…
Στην ΑΕΚ ο επενδυτής Βιντιάδης ζητεί χρονικές παρατάσεις για να επενδύσει σε κάτι που σύντομα δεν θα υπάρχει. Η ομάδα καταρρέει υπό την πίεση της βαθμολογικής καθίζησης, ο προπονητής της προσπαθεί μάταια να ελέγξει τα ανεξέλεγκτα και κάνει λάθη αρχάριου, οι νεαροί ποδοσφαιριστές επιβιώνουν σε συνθήκες συσσιτίου και οι πιο έμπειροι ψάχνουν τρόπο διαφυγής από το σύλλογο καθώς (απούσης άλλης εύκολης λύσης) γίνονται πλέον θύματα οπαδικής οργής.
Για τα χρήματα που απαιτούνται ώστε να διατηρηθεί η έννοια ΑΕΚ στο επαγγελματικό ποδόσφαιρο, οι ελπίδες έρχονται από την Κίνα αλλά έως ώρας το μόνο κινέζικο είναι το…μαρτύριο.
Το Σαββατοκύριακο που πέρασε, αυτό των Φώτων, ήταν ακόμη ένα βήμα στο σκοτάδι. Και μια νέα βουτιά προς τον πυθμένα του βαρελιού, αλλά δίχως ακόμη συνάντηση με τον πάτο..
