Mέσα από το blog έχω επικρίνει, πολύ αυστηρά μάλιστα, τον ΣΥΡΙΖΑ. Όμως η αλήθεια πρέπει να λέγεται. Θεωρώ λοιπόν πως οφείλω εγώ που έχω κάνει τόσο σκληρή κριτική, να αποδώσω και τα εύσημα στον Αλέξη Τσίπρα για τη στάση του απέναντι στο deal της Πειραιώς για την Αγροτική.
Η στάση του έχει ευρύτερο ενδιαφέρον καθώς αποδεικνύει πως ο Αλέξης Τσίπρας έχει δει πού πάει το πράγμα συνολικά και συμπεριφέρεται με την πολιτική ωριμότητα που είναι απαραίτητη προκειμένου να χτίσει το αναγκαίο προφίλ ηγετικότητας.
Πριν από δυο χρόνια ο ΣΥΡΙΖΑ θα ήταν με μαύρες και κόκκινες σημαίες έξω από τα υποκαταστήματα της Αγροτικής. Δεν αποκλείεται κάποια από αυτά στη συνέχεια να βρίσκονταν υπό κατάληψη. Όπως επίσης δεν αποκλείεται μεσούντος του καύσωνα να έπεφταν δακρυγόνα και μολότοφ.
Τίποτα από αυτά δεν συνέβη. Αντιθέτως με πολύ θεσμικό τρόπο ο Αλέξης Τσίπρας ζήτησε με επιστολή του προς τον πρόεδρο της Βουλής, τη διεξαγωγή προ ημερησίας διάταξης συζήτηση σε επίπεδο αρχηγών, με θέμα τη διαδικασία ανακεφαλαιοποίησης των τραπεζών και ειδικότερα τον τεμαχισμό και την πώληση του υγιούς τμήματος της Αγροτικής Τράπεζας στη Τράπεζα Πειραιώς. Ταυτόχρονα θέτει προ των ευθυνών του και τον Διοικητή της Τράπεζας της Ελλάδος κ. Προβόπουλο, σημειώνοντας πως ακόμα δεν έχει ενημερώσει τη Βουλή των Ελλήνων, ως θα όφειλε, για τα αποτελέσματα του ελέγχου της Blakrock, αλλά και για τα πιστοποιητικά βιωσιμότητας των τραπεζών.
Μάλιστα στην επιστολή που απέστειλε ο Αλέξης Τσίπρας στον Βαγγέλη Μειμαράκη, φροντίζει να δώσει και δείγμα καλής γνώσης των κοινοβουλευτικών διαδικασιών επικαλούμενος τον Κανονισμό της Βουλής, άρθρο 143 παράγραφος 2, που δίνει στον Πρόεδρο της Βουλής το δικαίωμα να προκαλέσει άμεσα, πριν κλείσει η Βουλή, προ ημερησίας διάταξης συζήτηση σε επίπεδο αρχηγών.
Ο Αλέξης Τσίπρας «του δρόμου» ήταν ένας εύκολος αντίπαλος, για τα κόμματα της τριμερούς συγκυβέρνησης. Ο Αλέξης Τσίπρας που αξιοποιεί τα θεσμικά όπλα του «συστήματος» θα κάνει τους άλλους αρχηγούς να χάσουν το ύπνο τους και ταυτόχρονα πιστοποιεί πως κάνει όσα κλικ χρειάζονται προς τον κεντρώο χώρο, προκειμένου να συνιστά αξιόπιστη εναλλακτική κυβερνητική λύση. Πράγμα – που αν διαβάζω σωστά τη νέα στρατηγική Τσίπρα – θα φανεί ακόμη πιο ξεκάθαρα στην εμφάνισή του στη ΔΕΘ τον Σεπτέμβρη.
ΥΓ1: Πιστεύω πως η θεσμικότητα δεν είναι ένα συγκυριακό χαρακτηριστικό της πολιτικής του Τσίπρα που οφείλεται αποκλειστικά και μόνο στο γεγονός ότι η άκρα Αριστερά του ΣΥΡΙΖΑ κάνει τα μπάνια της στη Γαύδο και τα Κουφονήσια. Πιστεύω πως ο Αλέξης Τσίπρας έχει συνειδητοποιήσει ότι πρωθυπουργός δεν γίνεσαι με τη «Ρόζα».
ΥΓ2: Οικονομολόγος δεν είμαι για να αξιολογήσω την ουσία του deal της Πειραιώς για την Αγροτική Τράπεζα. Πάντως ως απλός πολίτης δικαιούμαι να αναρωτηθώ αν μια τράπεζα που παίρνει για την ανακεφαλαιοποίησή της λεφτά από το δημόσιο τα οποία τελικά χρωστάω εγώ ως φορολογούμενος, μπορεί να τα χρησιμοποιεί για να αγοράζει μια τράπεζα του δημοσίου. Επ’ αυτού θα ήταν χρήσιμο να ακούσουμε και την άποψη των υπολοίπων τραπεζιτών. Η σιωπή τους, σε κάθε περίπτωση, δεν είναι χρυσός. Διότι αυτή τη φορά το «πάμε όλοι μαζί» είναι η λάθος στρατηγική.
ΥΓ3: Πρόγευση από το αυριανό post. “O sir Takis σε νέες περιπέτειες”. Από κοντά και ο ….sir John.
