Γράφει ο Γιάννης Νικήτας
Εν μέσω αντιπαραθέσεων υπερψηφίστηκε ο προϋπολογισμός του 2015 από τη Βουλή. Συγκεκριμένα από τους 290 βουλευτές που συμμετείχαν στη διαδικασία θετικά διακείμενοι ήταν 155 βουλευτές, ενώ την αντίθεσή τους εξέφρασαν δια της ψήφου τους 134 βουλευτές. Ο προϋπολογισμός του Υπουργείου Εθνικής Άμυνας συνεχίζει να κινείται σε ασφυκτικούς δημοσιοοικονομικούς ρυθμούς αφενός εξαιτίας της σκληρής οικονομικής πραγματικότητας και αφ’ ετέρου εξαιτίας της άρνησης των κυβερνώντων να αξιοποιήσουν τον ρόλο και τη συμβολή των Ενόπλων Δυνάμεων στην εξασφάλιση των Εθνικών Κυριαρχικών Δικαιωμάτων καθώς και τη επαρκή διασφάλιση των εθνικών συμφερόντων.
Ο προϋπολογισμός Άμυνας κινείται σε οικονομικά επίπεδα 2010. Ο Υπουργός σημειώνει μεταξύ άλλων: «Κυρίες και κύριοι, δεν έχει έννοια να λέμε πολλούς αριθμούς, αυτοί συνήθως συσκοτίζουν παρά διευκολύνουν την κατανόηση των πραγμάτων, απλώς ενδεικτικά να σας πω ότι το 2015 ο συνολικός προϋπολογισμός του Υπουργείου Εθνικής Άμυνας ανέρχεται σε 3.250.225.000 ευρώ. Και για να έχετε ένα συγκριτικό μέγεθος, σε σχέση με το 2010, το οποίο το σημειώνω ως την αρχή της κρίσης, έχει μειωθεί ο προϋπολογισμός κατά 46% και επιπλέον, δηλαδή κατά σχεδόν 2.900.000.000 ευρώ.
Χρειάζεται, λοιπόν, το Υπουργείο Εθνικής Άμυνας να λειτουργήσει περίπου με τα μισά χρήματα από ό,τι είχε το 2010. Επίσης οι πιστώσεις των εξοπλιστικών προγραμμάτων, που είναι και το επόμενο το οποίο νομίζω πρέπει να ξέρετε, ανέρχονται για αυτό το χρόνο, για το 2015, σε 700 εκατομμύρια ευρώ και έχουν μειωθεί σε σχέση με το 2010 κατά 65%. Το 2010 υπερέβαιναν το 1.300.000.000 ευρώ. Πρέπει, λοιπόν, να κάνουμε τη δουλειά μας με πολύ λιγότερα χρήματα».
Στο σημείο αυτό να αναφέρουμε προς αποφυγή παρεξηγήσεων πως οι πιστώσεις για τα εξοπλιστικά προγράμματα αναφέρονται σε πληρωμές παλαιοτέρων εξοπλιστικών προγραμμάτων προ του 2005. Ενδεικτικά αναφέρουμε:
- Το 2009 στον Κρατικό Προϋπολογισμό υπήρχαν πιστώσεις της τάξεις των 6.5 δις.
- Το 2010 διατέθηκαν 6.1 δις.
- Το 2011 δόθηκαν μόλις 4.9 δις.
- Το 2012 ο πρϋπολογισμός μειώθηκε ακόμα παραπάνω και δαπανήθηκαν 4.15 δις.
- Το 2013 περιλαμβάνονται 3.39 δις.
- Το 2014 ξοδεύονται για το Υπουργείο Άμυνας 3.11 δις
- Και το 2015 3.25 δις γεγονός που παρουσιάζει μια μικρή αύξηση εν συγκρίσει με το 2014 κάτι που φανερώνει την βελτίωση των δημοσιοοικονομικών μεγεθών.
Αξίζει να σημειωθεί πως τα παραπάνω ποσά δεν δαπανώνται για την περάτωση εξοπλιστικών προγραμμάτων όπως πολλοί εξ αριστερών νομίζουν. Πρόκειται για την κάλυψη των πάγιων οικονομικών αναγκών των Ενόπλων Δυνάμεων που σχετίζονται με δαπάνες για την μισθοδοσία του προσωπικού, τις ασφαλιστικές εισφορές, συνταξιοδοτήσεις καθώς και τα πάγια λειτουργικά έξοδα των τριών κλάδων των Ενόπλων Δυνάμεων ήτοι καύσιμα, ανταλλακτικά καθώς και πάσης άλλης φύσεως έξοδα τα οποία είναι απαραίτητα για την συντήρηση της υφιστάμενης δομής. Από το 2005 οι Ένοπλες Δυνάμεις δεν έχουν προχωρήσει κανένα καίριο εξοπλιστικό πρόγραμμα παρά τις τουρκικές προκλήσεις και το τουρκικό εξοπλιστικό πρόγραμμα των 70 δις που ανατρέπουν κάθε ισορροπία ένοπλης ισχύος σε χερσαίο, εναέριο και ναυτικό μέτωπο. Το ιδιότυπο αυτο- εμπάργκο το επέβαλαν οι προηγούμενες, στο σύνολό τους ηγεσίες του υπουργείου Εθνικής Άμυνας και επισφράγισε η προσφυγή της χώρας στο μηχανισμό στήριξης. Οι Ένοπλες Δυνάμεις κινδυνεύουν να απωλέσουν κάθε ποιοτικό πλεονέκτημα που διατηρούσαν ως τώρα υλοποιώντας το δόγμα της αποτροπής, η οποία για την αποτελεσματικότητα της οφείλει να είναι και αξιόπιστη.
Αντιλαμβανόμαστε πως σε περίοδο οικονομικής κρίσης όπου οι λεγόμενες κοινωνικές δαπάνες είναι εξαιρετικά μειωμένες οποιαδήποτε πρόταση για έναρξη εξοπλιστικών προγραμμάτων είναι ουτοπική. Όμως οι ασφυκτικές οικονομικές πιέσεις του Υπουργείου Άμυνας κινδυνεύουν να δημιουργήσουν συνθήκες αμυντικής κατάρρευσης με την τουρκική απειλή να βρίσκεται στο ζενίθ. Πολύ σύντομα η Ελλάδα θα είναι ευάλωτη έναντι της Τουρκίας περισσότερο από κάθε άλλη στιγμή στον 20ό αιώνα. Η Τουρκία θα αποκτήσει για πρώτη φορά το αδιαμφισβήτητο πλεονέκτημα στη θάλασσα με σκοπό τον έλεγχο των θαλασσίων εκτάσεων της Ανατολικής Μεσογείου και φυσικά του Αιγαίου. Η αεροπορική ισχύς που είναι καταλυτικός παράγοντας διαμόρφωσης του τελικού αποτελέσματος τείνει προς την Τουρκική πλευρά αφού η ελληνική πλευρά δεν προχωρά ούτε σε εκσυγχρονισμούς και αναβαθμίσεις οπλικών συστημάτων!
Ένα κράτος οφείλει να θέτει εθνικούς αντικειμενικούς σκοπούς και να ιεραρχεί ανάγκες και προτεραιότητες και όχι να ασχολείται με μικροπολιτικές σκοπιμότητες. Οι Ένοπλες Δυνάμεις αποτελούν παράγοντα εξασφάλισης οικονομικού πλούτου, ασφάλειας, ευημερείας και σταθερότητας. Η Ελληνική πολιτική ελίτ κοιμάται βαθιά αρκούμενοι στις δηλώσεις περί ελληνοτουρκικής φιλίας και μηδενικών προβλημάτων. Επανειλημμένα αρνούμαστε να αποδεχθούμε τη γεωπολιτική πραγματικότητα. Ας ελπίσουμε αυτή η πραγματικότητα να μην μας εκδικηθεί.
