Γράφει ο Ιπποκράτης Χατζηαγγελίδης
Χρειάσθηκαν μόνο τέσσερις μήνες για να αποδειχθεί ότι η «πρώτη φορά Αριστερά» δεν είναι τίποτε περισσότερο από μια κλασσική απάτη, όπως ολόκληρο το φαύλο και ανίκανο πολιτικό σύστημα της μεταπολιτεύσεως, του οποίου ο ΣΥΡΙΖΑ, μαζί με τους ΑΝΕΛ είναι ο σκληρός πυρήνας, το πιο αντιδραστικό και οπισθοδρομικό του τμήμα!
Εξ αρχής, πριν τις εκλογές, ήξεραν ότι δεν υπήρχε άλλος δρόμος από αυτόν που τελικά ακολουθήθηκε τις τελευταίες ημέρες. Ήξεραν, αλλά εγκλωβισμένοι στις ιδεοληψίες τους και στις ναρκισσιστικές φαντασιώσεις του κάθε Βαρουφάκη, ασκούσαν εξωτερική και οικονομική πολιτική κυριολεκτικώς «για τα μάτια του κόσμου», για το τι θα πουν τα απομεινάρια του σταλινισμού, οι λαφαζάνηδες, οι σκουρλέτηδες, οι διαμαντόπουλοι, η κάθε Ραχήλ Μακρή, η κάθε Ξουλίδου, ο κάθε παρανοϊκός που πιστεύει ότι μας ψεκάζουν! Ήξεραν, αλλά έπαιζαν με τη φωτιά…
Ήξεραν αλλά τους άρεσε η… δημιουργική ασάφεια και έπαιξαν με την αγωνία ενός ολόκληρου λαού, στεγνώνοντας την αγορά και την οικονομία. Δεν ήθελαν την αξιολόγηση για να πάρουμε την τελευταία δόση των 7,2 δις και να τελειώνουμε με τα μνημόνια και τελικά μας περνούν τη θηλιά στο λαιμό με μέτρα που υπερβαίνουν τα 14 δις για τα επόμενα δυο χρόνια…
-Πρώτη φορά Αριστερά, με ενιαίο συντελεστή ΦΠΑ, που τους πρώτους που θίγει είναι όσους έχουν χαμηλό εισόδημα.
-Πρώτη φορά Αριστερά, με έκτακτη εισφορά 30% σε όσους έχουν εισόδημα (κατά πάσα πιθανότητα) άνω των 25 χιλιάδων!
-Πρώτη φορά Αριστερά, με διατήρηση του ΕΝΦΙΑ!
-Πρώτη φορά Αριστερά, κλείνοντας το μάτι σε όσους έχουν αδήλωτα εισοδήματα και δεν έχουν πληρώσει ούτε μισό ευρώ φόρο και τώρα καλούνται να τα δηλώσουν πληρώνοντας 10-15%! (Αυτό θα μπορούσε να είναι ένα πολύ σημαντικό αναπτυξιακό μέτρο αν τα αδήλωτα κεφάλαια τοποθετούντο, έστω και αφορολόγητα, στη χρηματοδότηση της παραγωγής. Όμως, ποιος νοιάζεται για την παραγωγή; Λεφτά για τα πελατειακό τους σύστημα θέλουν και τίποτε άλλο!!!) Με ποιο ηθικό και νομικό έρεισμα νομιμοποιούν μαύρο χρήμα ενώ μόλις 3 χρόνια πριν είχουν «κουρέψει» αλύπητα τις οικονομίες χιλιάδων πολιτών, οι οποίοι έκαναν το λάθος να επενδύσουν σε ομόλογα ελληνικού δημοσίου; Ασφαλώς, η συνέχεια θα δοθεί στις αίθουσες των δικαστηρίων και θα έχει τεράστιο ενδιαφέρον…
«Ούτε βήμα πίσω» έσκουζαν από τα μπαλκόνια και τώρα ετοιμάζουν νέο μνημόνιο με απόκλιση 25 δις από το… πρόγραμμα της Θεσσαλονίκης! Αιωνία του η μνήμη, όπως και κάθε άλλου αριστερού προγράμματος. Τόσα και τόσα σταθεροποιητικά και αναπτυξιακά μα σερβίρισαν ΠΑ.ΣΟ.Κ. & Ν.Δ. τα τελευταία 40 χρόνια, να μην μας πλασάρει και η αριστερά το δικό της;
Αδίστακτοι λαθρέμποροι ονείρων… όλοι τους!
Και, βεβαίως, καλύτερα να μην αναφερθούμε στο παρασκήνιο των ημερών, με τον Τσίπρα να κρεμιέται στα τηλέφωνα με Γιούνκερ και Μέρκελ και, ούτε λίγο ούτε πολύ, να παρακαλά για συμφωνία, πανικόβλητος από το ενδεχόμενο να προχωρήσει η ΕΚΤ σε «κούρεμα» της εγγυοδοτικής αξίας των ελληνικών ομολόγων, με αποτέλεσμα ακόμη λιγότερη ρευστότητα για το τραπεζικό σύστημα και την οικονομία. Μετά από αλλεπάλληλες τηλεφωνικές συζητήσεις με Γιουνκέρ, Μέρκελ, Λαγκάρντ και Ολάντ, ο Τσίπρας αποδέχθηκε υποχώρηση ακόμη και στα εργασιακά, τις περιβόητες κόκκινες γραμμές του! Το εκπληκτικό είναι ότι αυτό θα γίνει με την υιοθέτηση του Εργατικού Δικαίου της Γερμανίας και της Γαλλίας… ούτε στα τολμηρότερα όνειρα Ν.Δ. και ΠΑ.ΣΟ.Κ.!!! Συμφωνία υπάρχει και για τις αποκρατικοποιήσεις, αλλά και για νέο φορολογικό πακέτο καθώς και για το ασφαλιστικό, το οποίο, όμως, θα ανοίξει από το Φθινόπωρο.
Το τραγικό δεν είναι τόσο τα μέτρα καθ’ εαυτά. Αντιαναπτυξιακά και αναποτελεσματικά ήταν και τα περισσότερα μέτρα του μνημονίου που εφήρμοσαν Ν.Δ. και ΠΑ.ΣΟ.Κ., που ασχολήθηκαν μόνο με το εισπρακτικό μέρος του μνημονίου, επιλέγοντας να αδιαφορήσουν για την πληθώρα των αληθινών μεταρρυθμίσεων, η πλειοψηφία των οποίων δεν είχε δημοσιονομικό κόστος, αλλά έθιγε τα συμφέροντα των κρατικοδίαιτων μονοπωλίων και συντεχνιών καθώς και των συνδικαλιστών και όσων, ευθέως ή εμμέσως, ζούνε από το δημόσιο, τις αργομισθίες του και την λεηλάτηση του δημοσίου πλούτου! Π.χ. οι δασικοί χάρτες, που με πείσμα αρνείται να συντάξει το ελληνικό δημόσιο, είναι χαρακτηριστική περίπτωση αναπτυξιακού μέτρου, το οποίο όμως θίγει ισχυρά τοπικά συμφέροντα, οικοπεδοφάγους κλπ. Αν ο ΣΥΡΙΖΑ ήταν αληθινή Αριστερά, αν όντως ενδιαφερόταν για τους εργαζομένους, αν ήθελε όντως μεταρρυθμίσεις, το πρώτο που θα έκανε ήταν να προτάξει την εφαρμογή τέτοιων μέτρων, να διαπραγματευθεί με τους εταίρους ένα πρόγραμμα άμεσης χρηματοδοτήσεως της παραγωγής -με αναδρομολόγηση του ΕΣΠΑ μακριά από τράπεζες και κρατικοδίαιτους ενδιάμεσους- και να προτείνει ένα εντελώς νέο Φορολογικό και Ασφαλιστικό σύστημα, χαμηλών συντελεστών και πλήρους εκπτώσεως των δαπανών από το εισόδημα, συνοδευόμενο από μια αληθινή Φορολογική και Ασφαλιστική Σεισάχθεια που θα έδιναν σε επαγγελματίες, εμπόρους και μικρομεσαίες επιχειρήσεις χρόνο να ανασυνταχθούν. Όμως, δεν θα ακούσετε τίποτα απ’ όλα αυτά… Πρώτη φορά Αριστερά!
Δεν υπάρχει καλό σενάριο! Ότι και αν συμφωνηθεί, ακόμη και αν ο Τσίπρας δεχθεί το σύνολο των απαιτήσεων των δανειστών, το αποτέλεσμα για τη χώρα θα είναι το ίδιο. Η πρόσκαιρη «σταθεροποίηση» που θα φέρει η επανέναρξη της χρηματοδοτήσεως δεν αποτελεί ικανή συνθήκη για την επανεκίννηση της οικονομίας. Όπως επισήμανα, ο ΣΥΡΙΖΑ -αλλά και ολόκληρο το πολιτικό σύστημα- δεν έχει ούτε τη θέληση, ούτε τη δύναμη να επιβάλλει τις ριζικές μεταρρυθμίσεις που έχει ανάγκη η χώρα. Αργά ή γρήγορα, το αδιέξοδο θα εμφανισθεί και η προσφυγή στις κάλπες θα είναι μονόδρομος. Η χώρα χρειάζεται ανασύνταξη!
