Κάνει την τουρκική κυβέρνηση να τρέμει: ο Ρεζά Ζαράμπ, βασικός μάρτυρας στη δίκη για την παράκαμψη των οικονομικών κυρώσεων σε βάρος του Ιράν που διεξάγεται στη Νέα Υόρκη, ενέπλεξε αυτή την εβδομάδα στην υπόθεση έναν πρώην υπουργό και τον πρόεδρο Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν, κάτι πο αποτελεί εφιάλτη για την Άγκυρα.
Ο Ζαράμπ, ένας 34χρονος τουρκοϊρανός επιχειρηματίας, ο οποίος συνελήφθη τον Μάιο 2016 στη διάρκεια ενός οικογενειακού ταξιδιού του στο Μαϊάμι, αποκάλυψε αρχικά στο ομοσπονδιακό δικαστήριο του Μανχάταν ότι από τον Μάρτιο 2012 έως τον Μάρτιο 2013 δωροδόκησε με περισσότερα από 50 εκατομμύρια ευρώ τον πρώην υπουργό Οικονομίας της Τουρκίας Ζαφέρ Τσαγκλαγιάν.
Αυτό του επέτρεψε να επιβληθεί ως ο βασικός ενδιάμεσος σ’ ένα περίπλοκο αλλά κερδοφόρο περιφερειακό λαθρεμπόριο που επέτρεπε στο Ιράν, μέσω της δημόσιας τουρκικής τράπεζας Halkbank, να διοχετεύει στο διεθνές τραπεζικό κύκλωμα δισεκατομμύρια ευρώ από εισπράξεις για υδρογονάνθρακες, παρά τις αμερικανικές κυρώσεις οποίες απαγόρευαν το εμπόριο με την Τεχεράνη.
Ο Ρεζά Ζαράμπ, ο οποίος δήλωσε πρόσφατα ένοχος για επτά κατηγορίες και κρατείται πλέον σε μυστική τοποθεσία υπό την προστασία του FBI, ενέπλεξε στη συνέχεια τον Ερντογάν.
Μπροστά σε δεκάδες τούρκους δημοσιογράφους, αυτός ο κομψός κρατούμενος, ντυμένος με μαύρο σακάκι και λευκό πουκάμισο και μιλώντας στα τουρκικά μέσω διερμηνέα, υποστήριξε πως ο Ερντογάν, που ήταν τότε πρωθυπουργός, είχε δώσει «οδηγίες» για να συμμετάσχουν στο λαθρεμπόριο και δύο άλλες δημόσιες τράπεζες.
Αυτό σημαίνει πως ο Ερντογάν γνώριζε τα πάντα για την παράκαμψη των κυρώσεων, παρόλο που ο τούρκος πρόεδρος διαβεβαιώνει ότι δεν έχει κάνει τίποτε το επιλήψιμο.
Πώς είχε άραγε τέτοιες διασυνδέσεις αυτός ο νεαρός επιχειρηματίας, ο οποίος ήταν 28 ετών όταν οργάνωσε αυτό το λαθρεμπόριο στις αρχές του 2012;
Στη διάρκεια της τριήμερης κατάθεσής του και επικαλούμενος προς επίρρωσιν των λεγομένων του τηλεφωνικές συνομιλίες και μηνύματα ηλεκτρονικής αλληλογραφίας, ο Ρεζά Ζαράμπ εμφανίσθηκε ως το κλειδί σ’ ένα εκτεταμένο δίκτυο εταιρειών της Τουρκίας, του Ιράν και των Εμιράτων, το οποίο δημιουργήθηκε χάρη στις επαφές του με τις κυβερνήσεις της Τουρκίας και του Ιράν καθώς και χάρη στις εμπορικές ικανότητές του.