Γράφει ο Γιάννης Νάκος
Αμείωτο παραμένει το ενδιαφέρον όλης της Ευρώπης για την εν εξελίξει διευθέτηση του ελληνικού ζητήματος, με τις προθεσμίες να “καίνε” και τα χρονικά ορόσημα να στενεύουν μέρα με την μέρα όλο και περισσότερο.
Από την πλευρά της κυβέρνησης έχουμε μια αμφίσημη διαπραγματευτική τακτική, η οποία από την μια δεν έχει αποδώσει τα απαιτούμενα σε επίπεδο κύρους αλλά και εξασφάλισης των επιδιωκόμενων αποτελεσμάτων και από την άλλη δείχνει να φέρνει στην επιφάνεια μνήμες και τακτικές που θυμίζουν “καλοκαίρι 2015”.
Παράλληλα, και δίχως καμία αμφιβολία μια επακόλουθη ρήξη και διάσπαση σχέσεων με τους δανειστές μας θα σημάνει την ορατή ύπαρξη ενός μέλλοντος του οποίο τις προκείμενες και τις απολήξεις δεν θα είμαστε σε θέση αφενός να επιβεβαιώσουμε και αφετέρου να συνδιαμορφώσουμε. Είναι κάπως τραγικό να ομιλούμε εν έτη 2017 για σενάρια ρήξης και απειλών εναντίον της Ευρώπης.
Αυτό το οποίο ενδεχομένως θα έπρεπε να έχουμε στο πίσω μέρος του μυαλού μας είναι το πώς θα μπορέσουμε να αντιστρέψουμε την όποια αρνητική εικόνα υπάρχει για την Ελλάδα, κυρίως μέσα από πρωτοβουλίες τόσο ιδιωτικής, όσο και δημόσιας φύσεως.
Για παράδειγμα θα πρέπει επιτέλους να σταματήσουμε να θεωρούμε πως είμαστε ο πιο έξυπνος λαός του κόσμου και αυτός στον οποίο a priori όλη η ανθρωπότητα χρωστάει εις το διηνεκές τα πάντα, καθώς ένα τέτοιο σκεπτικό πάσχει δομικής συνοχής αλλά και ακρίβειας επίσης. Δεν είναι παράλογο να εστερνιζόμεθα την παγκόσμια κληρονομία των προκατόχων μας Αρχαίων Ελλήνων και να την θεωρούμε ως δεδομένη όταν μάλιστα σαν λαός δεν έχουμε να επιδείξουμε σχεδόν τίποτα αξιόλογο την σύγχρονη εποχή;
Πολλά ερωτήματα με διαφορετικές απαντήσεις το καθένα, όμως με έναν αποδέκτη. Τον ελληνικό λαό. Εδώ θέλω να σταθώ λίγο και να αφιερώσω λίγες σκέψεις μου για το μέλλον.
Δεν είναι υποκριτικό να θεωρούμε πως με την ρήξη θα έχουμε ένα καλύτερο μέλλον; Δεν βλέπει ο ελληνικός λαός πως ο αντίστοιχος της Βενεζουέλας αυτήν την στιγμή βρίσκεται σε κατάσταση εμφυλίου;
Για αυτό λοιπόν ας αφήσουμε κατά μέρος της “επαναστατικές φανφάρες και ονειρώξεις” και ας κοιτάξουμε πως θα κάνουμε καλύτερη την χώρας μας τόσο σε εγχώριο, όσο και σε διεθνές επίπεδο.
Η ρήξη δεν εξυπηρετεί επί της ουσίας κανέναν κύριοι της Κυβέρνησης.
Τώρα που το ξανασκέφτομαι όμως, εάν αυτή λάβει χώρα θα διευκολύνει τους εχθρούς της δημοκρατίας αλλά και εκείνους που διαχρονικά επιζητούν την καταστροφή της χώρας μας να επανέλθουν εκ νέου στο προσκήνιο. Κλείστε αξιολόγηση-χαρτογράφηση μέτρων για το Χρέος-QE-Έξοδος στις αγορές. Τόσο απλά.
