Επωφελές για την οικονομία και τις μεταρρυθμίσεις ενδέχεται να αποδειχθεί το νέο πολιτικό σκηνικό, αν δεν υπάρξει κάποιο «ατύχημα», καθώς η κυβέρνηση Σαμαρά – Βενιζέλου που διαθέτει 153+2 (και ίσως +2), θα επιδιώξει να εξαντλήσει την 4ετία, όπως δήλωσαν και οι δύο αρχηγοί των κομμάτων που την στηρίζουν. Ο Βενιζέλος είναι κλειδωμένος στη ΝΔ, καθώς οι δημοσκοπήσεις δείχνουν πια οριακή ικανότητα του ΠΑΣΟΚ να μπει στη Βουλή στις επόμενες εκλογές και η μόνη του ελπίδα είναι η «σαμαρική Ελιά» που έρχεται μετά το συνέδριο της ΝΔ.
Τρεις προτεραιότητες υπάρχουν αυτή τη στιγμή, δηλαδή μετά τον ανασχηματισμό:
1) να κλείσει η πώληση της ΔΕΣΦΑ στην αζέρικη Socar και για το λόγο αυτό πήγε στο Μπακού ο υφυπουργός Ανάπτυξης Νότης Μιταράκης, για να μεταφέρει το μήνυμα ότι θα την πάρουν οι Αζέροι εφόσον επιλέξουν τον αγωγό ΤΑΡ που θα περάσει από ελληνικό έδαφος.
2) να κλείσει η εξαγορά του ΟΠΑΠ, όπου η κυβέρνηση ψάχνει να βρει τρόπο να ικανοποιήσει τις εύλογες απαιτήσεις του αγοραστή.
3) η εκκένωση της ΕΡΤ που θα πάρει χρόνο. Μετά αρχίζουν οι άλλες μεταρρυθμίσεις με το κλείσιμο νοσοκομείων, σχολείων, στρατοπέδων κ.ο.κ.
To μεγάλο πρόβλημα είναι τα νούμερα και η αναστροφή της ύφεσης. Κι εδώ είναι το πρόβλημα, καθώς προβλέπεται σοβαρή υστέρηση στα έσοδα, νέο κύμα κόκκινων δανείων, ενώ επενδύσεις χωρίς ζήτηση και κλειδωμένη την πολιτική σταθερότητα δεν μπορούν να υπάρξουν. Αυτό η κυβέρνηση το γνωρίζει και προσβλέπει μόνο σε ξένες επενδύσεις. Τι κίνητρο όμως μπορεί να έχει ο ξένος επενδυτής; …μα μόνο την τιμή. Που σημαίνει ότι η δημόσια περιουσία μπαίνει σε περίοδο εκπτώσεων, όπως άλλωστε έχει καταγραφεί από τις τιμές που πιάνει το ΤΑΙΠΕΔ.
