Σανίδα σωτηρίας στον…επιχειρηματικό στίβο, αναζητούν άνθρωποι κάθε ηλικίας στην Ελλάδα, για να εξασφαλίζουν τα προς το ζην. Πως; Μα με την ίδρυση νέων μικρών επιχειρήσεων. Ακούγεται παράδοξο, αλλά όταν οι άλλες επιλογές εργασίας στενεύουν απίστευτα, φαντάζει ως μια κάποια λύση η διάθεση της αποζημίωσης ή των τελευταίων ευρώ της αποταμίευσης, προκειμένου να «στηθεί μια δουλειά».
Τα στοιχεία του ΙΟΒΕ είναι αποκαλυπτικά και κατά την ταπεινή μας γνώμη δείχνουν και το μέγεθος της ανασφάλειας (για να μην πούμε απελπισίας) που σαρώνει όλες τις ηλικίες. Πως αλλιώς να εξηγήσει κανείς το γεγονός πως το ποσοστό του πληθυσμού ηλικίας 18-64, που βρισκόταν σε αρχικό στάδιο επιχειρηματικής δραστηριοποίησης το καλοκαίρι του 2011 ήταν 8%, επίδοση με την οποία η Ελλάδα κατατάσσεται στην 4η υψηλότερη θέση ανάμεσα στις πλούσιες χώρες του πλανήτη; Πρόκειται για ένα τεράστιο νούμερο! Σκεφτείτε ότι στην πρώτη θέση βρίσκονται οι ΗΠΑ κι ακολουθούν η Αυστραλία και η Ολλανδία.
Δυστυχώς το ΙΟΒΕ δεν προσδιορίζει το αντικείμενο των επιχειρήσεων που ιδρύθηκαν εν μέσω κρίσης την τελευταία διετία. Σε γενικές γραμμές αναφέρει πως τα προηγούμενα χρόνια το μεγαλύτερο ποσοστό των νέων εγχειρημάτων, απευθυνόταν στον τελικό καταναλωτή. Ένα ποσοστό που πλησίαζε το 70%. Όμως τα τελευταία τρία χρόνια το ποσοστό αυτό κινείται χαμηλότερα από το 50%.
Άρα, τα νέα εγχειρήματα πιθανά στρέφονται σε τομείς που δεν είναι υπερφορτωμένοι, είτε προσφέροντας καινοτομικά προϊόντα/υπηρεσίες, είτε μπαίνοντας σε νέες νησίδες αγοράς.
YΓ1: Σε απόλυτους αριθμούς, η συνολική επιχειρηματικότητα στην Ελλάδα είναι μια δραστηριότητα που αφορά περισσότερα από 1,5 εκατομμύριο άτομα.
ΥΓ2: Παρά την οικονομική δυσπραγία η Ελλάδα καταγράφει το υψηλότερο ποσοστό καθιερωμένης επιχειρηματικότητας (οι επιχειρηματίες η επιχείρηση των οποίων έχει ξεπεράσει την ηλικία των 3,5 ετών) παγκοσμίως με 15,8%.
ΥΓ3: Το πόσες από τις μικρές επιχειρήσεις που δημιουργήθηκαν το 2011/2012 θα επιβιώσουν, θα το δούμε σε 3-4 χρόνια.
