Γράφει ο Γεράσιμος Ταυρωπός
Χθες, η Σοφία Βούλτεψη και ο Γιάννης Στουρνάρας ξεπέρασαν κατά πολύ οποιαδήποτε αποδεκτά όρια, ανοίγοντας διάπλατα το δρόμο να ενεργοποιηθούν «ανώμαλες» καταστάσεις στην ελληνική οικονομία και κατ’ επέκταση στην ελληνική κοινωνία και πολιτική σκηνή.
Η πρώτη, δήλωσε, μεταφράζοντας, επί το… τρομοκρατικότερον, έκθεση του οίκου Moody’s, σύμφωνα με την οποία η προκήρυξη εκλογών θα ισοδυναμεί με πιστωτικό γεγονός! Ο δεύτερος, προέβη σε «τρομοκρατικές» δηλώσεις ότι η αγορά στεγνώνει από ρευστότητα κ.λπ.
Η Σοφία Βούλτεψη είναι εκπρόσωπος Τύπου κυβέρνησης σε χώρα της Ευρωζώνης, της οποίας το Σύνταγμα όχι μόνο… προβλέπει εκλογές αλλά εγγυάται το σεβασμό στο αποτέλεσμά τους – και, παρ’ όλα αυτά, καταργεί με «διάταγμα» τις εκλογές σαν «εθνικά επικίνδυνες». Αν όμως στην Ελλάδα-χώρα της Ευρωζώνης επιτρέπεται να κυβερνούν μόνο οι Σαμαράς – Βενιζέλος, τα «οικεία πρόσωπα» του κ. Γιουνκέρ και του κ. Μοσκοβισί, αν… απαγορεύονται οι εκλογές, αν οι πολίτες της έχουν στερηθεί το δικαίωμα να αποφασίζουν, αν επομένως το Σύνταγμα έχει καταργηθεί, τότε ανεπαισθήτως ζούμε σε καθεστώς χούντας!
Ο Γιάννης Στουρνάρας είναι διοικητής της κεντρικής τράπεζας της χώρας. Κατέχει ένα θεσμικό-μη πολιτικό αξίωμα και είναι εντεταλμένος να υπηρετεί τη σταθερότητα του τραπεζικού συστήματος. Δεν είναι οπαδός κόμματος ούτε «παπαγαλάκι» που διασπείρει φήμες για να κερδοσκοπήσει αξιοποιώντας τις αντιδράσεις! Οφείλει να προστατεύει την ηρεμία του τραπεζικού συστήματος και όχι να ρίχνει το θεσμικό του βάρος υπέρ της δημιουργίας πανικού. Αν ο κ. Στουρνάρας σιγοντάρει ευθέως τη δημιουργία ψυχολογίας «φυγής» από τις καταθέσεις, τότε ζούμε σε ένα καθεστώς όπου κορυφαίοι θεσμικοί παράγοντες παίζουν με τη δημιουργία συνθηκών μείζονος οικονομικής αστάθειας – αδιάφορο αν το κάνουν συνειδητά ή από επιπολαιότητα.
Αν οι ταγοί της δημοκρατίας, της οικονομικής και πολιτικής σταθερότητας, συμπεριφέρονται τόσο ανεύθυνα και τυχοδιωκτικά, τότε πόσο μακριά είμαστε από τη στιγμή που ο πανικός στην οικονομία θα αποδειχτεί αυτοεπιβεβαιούμενη προφητεία; Αν οι πολίτες αρχίσουν από σήμερα το πρωί να αποσύρουν μαζικά τις καταθέσεις τους και το πράγμα ξεφύγει από κάθε έλεγχο; Αν αυτά συμβούν, τότε πόσο μακριά είμαστε από την επιβεβαίωση της ιστορικής εμπειρίας, που λέει «σε ανώμαλες καταστάσεις, ανώμαλες λύσεις»;