Ο επικεφαλής της Κεντρικής Τράπεζας κάνει την δουλειά του. Τις τελευταίες ημέρες σε δυο μεγάλες συνεντεύξεις του στην Wall Street Journal και στο κινέζικο πρακτορείο ειδήσεων Xinhua, που είναι το επίσημο πρακτορείο της Λ.Δ. της Κίνας και εκδίδει είκοσι εφημερίδες και δεκάδες περιοδικά κάλεσε Αμερικανούς και Κινέζους να βάλουν και πάλι την Ελλάδα στο επενδυτικό ραντάρ τους. Μένουμε στο ευρώ λέει ο Γιώργος Προβόπουλος άρα η Ελλάδα θα μπορούσε να γίνει ένας σίγουρος επενδυτικός προορισμός.
Μάλιστα ο Γιώργος Προβόπουλος επεσήμανε τις δυνατότητες περαιτέρω ενίσχυσης της επιχειρηματικής συνεργασίας μεταξύ των δύο χωρών και κάλεσε τους Kινέζους επενδυτές να αξιοποιήσουν τις επενδυτικές ευκαιρίες που προσφέρει η Ελλάδα, κατά τα πρότυπα του επιτυχημένου παραδείγματος της Cosco. Τα ερωτήματα είναι όμως πολλά παρά την αισιοδοξία του κεντρικού τραπεζίτη.
Εάν προχωρήσει και το νέο κούρεμα των ελληνικών ομολόγων τότε είναι σαφές ότι δεν θα υπάρχουν ούτε ελληνικές τράπεζες ούτε ασφαλιστικά ταμεία. Δείτε γιατί. Από το νέο πρόγραμμα επαναγοράς των ομολόγων που δεν ξέρουμε ακόμα μετά βεβαιότητας εάν είναι υποχρεωτικό ή εθελοντικό, το δημόσιο θα επαναγοράσει ομόλογα σχεδόν στο 1/3 της τιμής τους.
Δηλαδή αφαιρεί το δικαίωμα από τις τράπεζες και τα ταμεία μελλοντικά να κερδίσουν από την ανάκαμψη των τιμών των ομολόγων (ίσως σε 10 σε 20 ή 30 χρόνια). Δηλαδή για μια ακόμα φορά οι Ευρωπαίοι τιμωρούν τους Έλληνες βάζοντας λουκέτο κυρίως στα ασφαλιστικά ταμεία.
Από την άλλη πλευρά όσα hedge funds αγόρασαν πριν από λίγους μήνες παλαιά ομόλογα (που δεν κουρεύτηκαν ελέω PSI+) με ρητά αλλοδαπού δικαίου πληρώνονται στο 100. Δηλαδή με λίγα λόγια ο κάθε κερδοσκόπος (που κάνει μια χαρά την δουλειά του) πληρώνεται στο ακέραιο ομόλογα που είχε αγοράσει στο παρελθόν. Άρα ευνοείται.
Με διαλυμένο τον χρηματοπιστωτικό και ασφαλιστικό ιστό της χώρας και τον κόσμο στους δρόμους, για ποια Ελλάδα μιλάμε; Και το κυριότερο σε ποια Ελλάδα θα επενδύσουν Αμερικανοί και Κινέζοι; Και γιατί να μην πάνε σε μια χώρα του ευρώ, με σταθερότητα όπως είναι η Αυστρία, η Ιταλία και η Γαλλία;