“Θα μπορούσαμε να καταβάλλουμε από 250-300 ευρώ για τρεις ή τέσσερις ημέρες την εβδομάδα”. Την απάντηση αυτή κατά το ρεπορτάζ του Βήματος της Κυριακής, έδωσε εκπρόσωπος πολυεθνικού ομίλου που συμμετείχε στη σύσκεψη με τον υπουργό Ανάπτυξης Κ. Χατζηδάκη και τον υφυπουργό Ν. Μηταράκη την περασμένη εβδομάδα, όταν ρωτήθηκε τι είδους μειώσεις μισθών επιθυμούν.
Είναι προφανές και στον πλέον αδαή, ότι ο εκπρόσωπος του πολυεθνικού ομίλου αναφερόταν στους part timers εργαζομένους και στην ευελιξία που κατά τη γνώμη του θα πρέπει να υπάρχει στην ενημέρωση της Επιθεώρησης Εργασίας για τους εποχιακούς εργαζομένους. Κι όχι στην επιπλέον μείωση του κατώτατου μισθού.
Αυτό είναι μάλλον σαφές και επιβεβαιώνεται πέραν των άλλων κι από το γεγονός ότι τουλάχιστον οι 10 από τους 11 πολυεθνικούς που συμμετείχαν στη σύσκεψη, δεν έχουν προχωρήσει από την εκδήλωση της κρίσης κι έπειτα ούτε σε απολύσεις ούτε σε μειώσεις αμοιβών. Έχουν προχωρήσει σε εθελουσίες εξόδους με λίαν ικανοποιητικούς όρους. Ως εκ τούτου ούτε τους απασχολούν ούτε κι είναι στο επίκεντρο της πολιτικής τους η μείωση των κατώτατων αμοιβών. Επ’ αυτού πρόσφατη είναι και η επίσημη θέση του Συνδέσμου Ελληνικών Βιομηχανιών (ΣΕΒ) ότι δεν επιθυμεί νέα μείωση των κατώτατων αμοιβών.
Υπάρχουν όμως κύκλοι της ελληνικής επιχειρηματικότητας – ορισμένοι εκ των οποίων είναι “επιχειρηματίες κατά φαντασίαν”- οι οποίοι την προηγούμενη περίοδο επεδίωξαν τις μειώσεις των κατώτατων αμοιβών κι εν τέλει τις πέτυχαν, αφού προσγειώθηκαν στα 580 ευρώ το μήνα, και τώρα επιθυμούν να συνεχίσουν στον ίδιο δρόμο. Προκειμένου να ευθυγραμμιστούν οι κατώτατες αμοιβές με αυτές της Πορτογαλίας – είναι το νέο επιχείρημα- και φυσικά των χωρών της ανατολικής Ευρώπης.
Να είναι άραγε τυχαίο το γεγονός ότι οσονούπω ανοίγει η τουριστική σεζόν και δεκάδες ξενοδοχειακές επιχειρήσεις θα πρέπει να επιλέξουν μεταξύ της μαύρης εργασίας- όπως κάνουν πολλές από αυτές τα τελευταία χρόνια- των 400 ευρώ του μήνα και του κατώτατου μισθού των 586 ευρώ;
ΥΓ: Από τούτο δω το blog οι πολυεθνικές δεν θα έλεγε κανείς ότι έχουν καλοπεράσει, έτσι; Απλά το θυμίζουμε. Ωστόσο, αυτή η καραμέλα “το απαιτεί η τρόικα ή το θέλουν οι πολυεθνικές”, έχει πλέον αρχίσει και χάνει τη γεύση της. Ας βρούνε κάτι άλλο….
