Τo κοίτασμα πετρελαίου Eridu στο Ιράκ , σύμφωνα με τις προκαταρκτικές εκτιμήσεις διαθέτει αποθέματα μεταξύ 7-10 δισεκατομμυρίων βαρελιών. Σύμφωνα μάλιστα με ανώτερες πηγές της ρωσικής βιομηχανίας πετρελαίου το πραγματικό ποσοστό μπορεί να είναι 50 % μεγαλύτερο από το υψηλότερο ποσοστό αυτής της ζώνης. Σε κάθε περίπτωση, το κοίτασμα Eridu – μέρος της περιοχής εξερεύνησης και ανάπτυξης του Block 10 του Ιράκ – είναι ένα εύρημα μαμούθ στο Ιράκ – το μεγαλύτερο των τελευταίων 20 χρόνων , και στόχος της Ρωσίας είναι να το ελέγξει όλο, μαζί με τον κύριο γεωπολιτικό σύμμαχό της, την Κίνα. Με αυτόν τον τρόπο Μόσχα και Πεκίνο θα κρατήσουν τη Δύση μακριά από ενεργειακές συμφωνίες στο Ιράκ για να κρατήσουν τη Βαγδάτη πιο κοντά στον νέο άξονα Ιράν-Σαουδικής Αραβίας και να «τερματίσουν τη δυτική ηγεμονία στη Μέση Ανατολή , θα γίνει το αποφασιστικό κεφάλαιο στην τελική κατάρρευση της Δύσης », όπως δήλωσαν στο OilPrice.com. Η έγκριση την περασμένη εβδομάδα από το Υπουργείο Πετρελαίου του Ιράκ για την Inpex – τη μεγαλύτερη εταιρεία πετρελαίου της βασικής συμμάχου των ΗΠΑ, Ιαπωνίας – να πουλήσει το 40% των μετοχών της στην περιοχή Block 10 που περιέχει την τεράστια ανακάλυψη του Eridu αφήνει ανοιχτό τον δρόμο για τη Lukoil να αναλάβει τον απόλυτο έλεγχο της στην περιοχή.
Η Lukoil είχε μερίδιο 60% στο σύνολο του Block 10, ενώ το υπόλοιπο κατείχε η ιαπωνική εταιρεία. Ωστόσο, από τον Μάρτιο αναζητούσε τρόπους να απωθήσει την Inpex από το Block και μαζί της τα τελευταία υπολείμματα δυτικής επιρροής στην περιοχή. Τον Μάρτιο η κρατική εταιρεία πετρελαίου Dhi Qar του Ιράκ (DQOC) ενέκρινε επίσημα την ανάπτυξη των αποθεμάτων του Block 10, συμπεριλαμβανομένου ολόκληρου του κοιτάσματος Eridu. Το τεμάχιο 10 βρίσκεται στα νοτιοανατολικά του Ιράκ, περίπου 120 χλμ δυτικά της βασικής οδού εξαγωγής πετρελαίου από τη Βασόρα και ακριβώς νότια των τεράστιων κοιτασμάτων πετρελαίου μέσα και γύρω από τη Nassirya. Η σύμβαση για το Block 10 που ανατέθηκε στη Lukoil και την Inpex το 2012 στον τέταρτο γύρο αδειοδότησης του Ιράκ δίνει μια σχετικά υψηλή αμοιβή ανά βαρέλι 5,99 $ , αν και σε εκείνο το σημείο δεν είχε ανακαλυφθεί το τεράστιο κοίτασμα Eridu. Το 2021, μετά από κάποιες προκαταρκτικές δοκιμές, το Υπουργείο Πετρελαίου του Ιράκ είπε ότι ανέμενε μέγιστη παραγωγή τουλάχιστον 250.000 βαρελιών την ημέρα (bpd) από το Eridu μέχρι, εκείνο το σημείο, το 2027. Οι ανώτερες πηγές της ρωσικής βιομηχανίας πετρελαίου με τις οποίες μίλησαν αποκλειστικά η OilPrice.com τελευταία εβδομάδα, πιστεύουν ότι η μέγιστη παραγωγή θα μπορούσε να είναι τουλάχιστον 100.000 bpd υψηλότερη από την προηγούμενη τιμή, εξαρτώμενη από το εάν οι νέες εκτιμήσεις για τα αποθέματα είναι σωστές, αν και δεδομένων καθυστερήσεων στην ανάπτυξη από το 2021, η ημερομηνία κατά την οποία θα επιτευχθεί αυτό είναι προς το τέλος του 2029 .
Το 2021 –τουλάχιστον πριν οι ΗΠΑ αποσυρθούν επισήμως από το Ιράκ – ήταν σαφές ότι η Ουάσιγκτον γνώριζε τα σχέδια Ρωσίας και Κίνας . Η τότε Αναπληρώτρια Βοηθός Υπουργός Άμυνας των ΗΠΑ, Dana Stroul, είπε: «Είναι σαφές ότι ορισμένες χώρες και εταίροι θα ήθελαν να αντισταθμίσουν και να δοκιμάσουν τι περισσότερο θα μπορούσαν να πάρουν από τις Ηνωμένες Πολιτείες δοκιμάζοντας τα νερά της βαθύτερης συνεργασίας με τους Κινέζους ή τους Ρώσους, ιδιαίτερα στον τομέα της ασφάλειας και του στρατιωτικού χώρου». Αυτή η άποψη θα μπορούσε εξίσου να στόχευε, όχι μόνο στο Ιράκ, αλλά και στις περισσότερες χώρες της Μέσης Ανατολής εκείνη την εποχή – κυρίως τη Σαουδική Αραβία και τα ΗΑΕ. Αυτή η βαθιά διορατικότητα πάντως δεν είχε καμία επίδραση στην Ουάσιγκτον σε εκείνο το σημείο και δεν αποτελούσε καθόλου εμπόδιο ούτε στη Ρωσία ούτε στη συνεχιζόμενη προσπάθεια της Κίνας να απωθήσει πλήρως τις ΗΠΑ από τη Μέση Ανατολή.
Για το Ιράκ, το τέλος του παιχνιδιού ήταν προφανές από την αποτελεσματική εξαγορά από τη Ρωσία της βιομηχανίας πετρελαίου και φυσικού αερίου της προβληματικής ημιαυτόνομης περιοχής της χώρας του Κουρδιστάν στο βορρά. Αυτό έφερε και το χάος που ακολούθησε τη βάναυση καταστροφή της περιοχής, αφού το 93% των κατοίκων της ψήφισαν υπέρ της πλήρους ανεξαρτησίας από το Ιράκ τον Σεπτέμβριο του 2017. Ο ρωσικός έλεγχος στο ιρακινό Κουρδιστάν εξασφαλίστηκε μέσω του εταιρικού αντιπροσώπου του κράτους, Rosneft, με τρία μέσα, όπως αναλύεται και στο βιβλίο του Simon Watkins. Στη συνέχεια, η Ρωσία είχε χειραγωγήσει την περιοχή σε μια τόσο τοξική αντιπαράθεση με την κυβέρνηση του κεντρικού Ιράκ στη Βαγδάτη που το τελικό στάδιο του σχεδίου για την αποτελεσματική ενσωμάτωση της περιοχής του Ιρακινού Κουρδιστάν στο υπόλοιπο Ιράκ, προχωρά . Δεδομένου αυτού, η Ρωσία και η Κίνα κινούνται τώρα για να εξασφαλίσουν την κυριαρχία τους στο υπόλοιπο Ιράκ, με την απομάκρυνση της Inpex από το τεράστιο πεδίο του Eridu να είναι μόνο το τελευταίο παράδειγμα της ευρύτερης στρατηγικής τους.
Πολλαπλές συμφωνίες εξερεύνησης και ανάπτυξης πεδίου, καθώς και αμέτρητες συμφωνίες «μόνο για συμβάσεις» χαμηλότερου προφίλ , με ρωσικές και κινεζικές εταιρείες επιτρέπουν στις δύο χώρες άφθονο περιθώριο να τις αξιοποιήσουν σε μια πιο σκληρή γεωπολιτική παρουσία σε ολόκληρη τη χώρα. Σε πρόσφατη συνεδρίαση του υπουργικού συμβουλίου του Ιράκ, συμφωνήθηκε ότι η χώρα θα πρέπει τώρα να παράσχει την πλήρη υποστήριξή της στην ανάπτυξη όλων των πτυχών της ευρείας «συμφωνίας-πλαισίου Ιράκ-Κίνας» που υπογράφηκε τον Δεκέμβριο του 2021, αλλά συμφωνήθηκε κατ’ αρχήν πριν από ένα χρόνο . Αυτή η συμφωνία είναι παρόμοια σε εύρος και κλίμακα με την ολοκληρωμένη «Συμφωνία Συνολικής Συνεργασίας 25 ετών Ιράν-Κίνας». Βασικό μέρος και των δύο συμφωνιών είναι ότι η Κίνα έχει πρώτα δικαίωμα άρνησης σε όλα τα έργα πετρελαίου, φυσικού αερίου και πετροχημικών που προκύπτουν στο Ιράκ κατά τη διάρκεια της συμφωνίας και ότι της δίνεται έκπτωση τουλάχιστον 30% σε όλο το πετρέλαιο, το φυσικό αέριο, και πετροχημικά που αγοράζει. Ένα άλλο βασικό μέρος της Συμφωνίας Πλαισίου Ιράκ-Κίνας είναι ότι επιτρέπεται στο Πεκίνο να κατασκευάζει εργοστάσια σε ολόκληρη τη χώρα, με συνακόλουθη δημιουργία υποστηρικτικών υποδομών. Αυτό περιλαμβάνει – σημαντικό για την «Πρωτοβουλία Belt and Road» – σιδηροδρομικές συνδέσεις, όλες υπό την επίβλεψη του δικού της διοικητικού προσωπικού από κινεζικές εταιρείες στο Ιράκ. Η σιδηροδρομική υποδομή στο Ιράκ θα ολοκληρωθεί μετά την ολοκλήρωση του δικτύου στο Ιράν, και αυτό ξεκίνησε στα τέλη του 2020 με τη σύμβαση για την ηλεκτροδότηση του κύριου σιδηροδρόμου μήκους 900 χιλιομέτρων που συνδέει την Τεχεράνη με τη βορειοανατολική πόλη Mashhad. Ως συμπλήρωμα αυτού, τέθηκαν σε εφαρμογή σχέδια για τη δημιουργία μιας γραμμής τρένου υψηλής ταχύτητας Τεχεράνη-Κομ-Ισφαχάν και για επέκταση αυτού του αναβαθμισμένου δικτύου μέχρι βορειοδυτικά μέσω της Ταμπρίζ. Η Ταμπρίζ – η έδρα πολλών βασικών τοποθεσιών που σχετίζονται με το πετρέλαιο, το φυσικό αέριο και τα πετροχημικά, και το σημείο εκκίνησης για τον αγωγό φυσικού αερίου Ταμπρίζ-Άγκυρα – θα αποτελέσει κεντρικό σημείο του Νέου Δρόμου του Μεταξιού μήκους 2.300 χιλιομέτρων που συνδέει την Ουρούμτσι (την πρωτεύουσα της Κίνας) με την Τεχεράνη και θα συνδέει το Καζακστάν, το Κιργιστάν, το Ουζμπεκιστάν και το Τουρκμενιστάν στην πορεία, προτού στη συνέχεια εισέλθει στην Ευρώπη, μέσω Τουρκίας.
Αυτά τα σχέδια, με τη σειρά τους, συνδέονται με συνακόλουθα σχέδια της Ρωσίας και της Κίνας για τη μετατροπή ολόκληρης της νοτιοανατολικής περιοχής του Ιράκ – που κορυφώνεται με τον κύριο εξαγωγικό κόμβο πετρελαίου της Βασόρας – σε μια περιοχή που διασχίζεται από ρωσικά και κινέζικα ελεγχόμενα χωράφια και συγκοινωνιακούς κόμβους. Ακρογωνιαίος λίθος σε μία τέτοοια συμφωνία ήταν η έγκριση της Βαγδάτης για σχεδόν 700 εκατομμύρια δολάρια ΗΠΑ για έργα υποδομής στην πόλη Al-Zubair ακριβώς στα νότια της Βασόρας. Ο κυβερνήτης της πόλης την εποχή της σύναψης της συμφωνίας, Abbas Al-Saadi, είπε ότι η έντονη εμπλοκή της Κίνας στα έργα ήταν μέρος της ευρείας συμφωνίας «πετρέλαιο για ανασυγκρότηση και επένδυση» – που υπογράφηκε από τη Βαγδάτη και το Πεκίνο τον Σεπτέμβριο του 2019. Η ανακοίνωση του Al-Zubair ήρθε λίγο μετά την ανάθεση από τη Βαγδάτη μιας άλλης μεγάλης σύμβασης σε άλλη κινεζική εταιρεία για την κατασκευή ενός πολιτικού αεροδρομίου για να αντικαταστήσει τη στρατιωτική βάση στην πρωτεύουσα του νότιου πλούτου σε πετρέλαιο επαρχίας Ντι Καρ. Η περιοχή Dhi Qar περιλαμβάνει δύο από τα δυνητικά μεγαλύτερα κοιτάσματα πετρελαίου του Ιράκ – Gharraf και Nassiriya – και η Κίνα έχει δηλώσει ότι σκοπεύει να ολοκληρώσει το αεροδρόμιο μέχρι το 2024. Αυτή η περιοχή βρίσκεται επίσης αμέσως βόρεια του τεράστιου κοιτάσματος πετρελαίου Eridu και βορειοδυτικά της Βασόρας . Το έργο του αεροδρομίου θα περιλαμβάνει την κατασκευή πολλαπλών κτιρίων φορτίου και δρόμων που θα συνδέουν το αεροδρόμιο με το κέντρο της πόλης και χωριστά με άλλες βασικές περιοχές πετρελαίου στο νότιο Ιράκ. Αυτό, με τη σειρά του, ακολούθησε μια ακόμη συμφωνία που θα περιλαμβάνει κινεζικές εταιρείες να κατασκευάσουν την πόλη Al-Sadr, που βρίσκεται κοντά στη Βαγδάτη, με κόστος μεταξύ 7-8 δισεκατομμυρίων δολαρίων ΗΠΑ, επίσης στο πλαίσιο του 2019 «πετρέλαιο για ανασυγκρότηση και επενδυτική συμφωνία.
Πηγή energymag.gr
