Σοβαρότατος προβληματισμός επικρατεί στην τάση «53+» του ΣΥΡΙΖΑ ενώ από την κριτική δεν εξαιρείται ούτε το ηγετικό της στέλεχος ο υπουργός Οικονομικών Ευκλείδης Τσακαλώτος.
Στη διήμερη, κεκεκλεισμένων των θυρών, συνδιάσκεψη που πραγματοποίησαν τα στελέχη της κυριάρχησε το δίλημμα αν πρέπει ο ΣΥΡΙΖΑ να προσφύγει σε εκλογές με κίνδυνο να υποστεί ακόμη και μεγάλη ήττα ή να συνεχίσει να κυβερνά, «απομειώνοντας την επιρροή και την αξιοπιστία της Αριστεράς». Κατά τη διάρκεια των εργασιών αρκετά στελέχη της… εσωκομματικής αντιπολίτευσης άσκησαν σφοδρή κριτική στην κυβερνητική πολιτική και εξέφρασαν την πλήρη αντίθεσή τους σε ένα μεταμνημονιακό μνημόνιο.
Από την κριτική δεν εξαιρέθηκε ούτε ο κ. Τσακαλώτος που προσήλθε κατ’ ευθείαν από το αεροδρόμιο, επιστρέφοντας από τη συνάντησή του με τον Γερμανό ομόλογό του Όλαφ Σολτς. Του ζήτησαν αλλαγή πολιτικής και εξηγήσεις για τη ρύθμιση του χρέους και τη μεταμνημονιακή εποπτεία. Ωστόσο, παρά τον καταιγισμό των ερωτήσεων ο κ. Τσακαλώτος όχι μόνο δεν αποκάλυψε το τι συζητάται για το χρέος αλλά και τους έβαλε δύσκολα επισημαίνοντας ότι η επόμενη μέρα θα πρέπει να ικανοποιεί τους θεσμούς, τα κράτη-μέλη, τις αγορές, και την κοινωνία. Αλλά δεν απάντησε στο ερώτημα που του τέθηκε «πώς θα συνδυαστούν αυτά».
Παράλληλα, κατά τη διάρκεια του διημέρου εκφράστηκε η κατηγορηματική αντίθεση των «53+» στους πλειστηριασμούς καθώς επισημάνθηκε ότι «η λιτότητα δεν καταπολεμείται με λιτότητα, η φτώχεια δεν καταπολεμείται με τη μέθοδο της ανακύκλωσής της, οι μπαταχτσήδες δεν καταπολεμούνται με την αρπαγή της πρώτης κατοικίας μέσω πλειστηριασμών».
Τέλος, επίσης σοβαρός προβληματισμός επικρατεί για τη στάση του Πάνου Καμμένου και ειδικότερα για τις δημόσιες τοποθετήσεις του στα εθνικά θέματα. Ειδικότερα, σημειώθηκε ότι «ερασιτεχνισμοί, επιπολαιότητες, πρακτικές παλαιάς κοπής, γραφικότητες όπου δε θα δίναμε σημασία αν δεν ήταν στην παρούσα φάση επικίνδυνες, δεν έχουν σχέση με τη δική μας αριστερά και επιπλέον θέτουν το όριο αντοχής των πολιτικών μας συμμαχιών. Για εμάς πρώτιστο καθήκον είναι η υπόθεση της ειρήνης. Οποιαδήποτε άλλη προσέγγιση που δεν διασφαλίζει την ειρήνη, είναι σαφώς αντίπαλη».
