«Ο εντεινόμενος αυταρχισμός της τροίκας εσωτερικού με τον δοσίλογο πρωθυπουργό Α.Σαμαρά πού μετέτρεψε την χώρα στην 1η γερμανική αποικία μετά τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο οδηγεί σε επικίνδυνα για την κατάργηση της νομιμότητας και της δημοκρατίας παιχνίδια με τις επιθέσεις σε χώρους Κατειλημένους (sic) που έχουν μετατραπεί εδώ και χρόνια σε χώρους πολιτισμού και εκπροσώπησης εναλλακτικών φωνών και ελευθερίας μέσα στο κέντρο της πόλης– κέντρο που λεηλατούν με χτυπήματα κατά μεταναστών και ομοφυλοφίλων τα παλλικάρια (sic) της ‘Χρυσής Αυγής’ αλλά και η ΕΛΑΣ με τις επιχειρήσεις «Ξένιος Δίας» δίνοντας έτσι μια πλήρη εικόνα ναζιστικοποίησης (sic) της δημόσιας ζωής της χώρας και επιτρέποντας τους επικίνδυνους μονολόγους των κυρίων Δ.Δένδια και Σ.Κεδίκογλου στους λόγους των οποίων περί νομιμότητας και τάξης έχει απαντήσει εδώ και χρόνια ο ποιητής Οδυσσέας Ελύτης «όπου ακούς «τάξη» ανθρώπινο κρέας μυρίζει».
Που να φανταζόταν ο ποιητής, ότι οι στίχοι του από τη Μαρία Νεφέλη, θα εμπλούτιζαν τα τρισβάρβαρα ελληνικά της «παρέμβασης» που επιχειρεί η Αυτόνομη Συνδικαλιστική Συσπείρωση Εργαζομένων ΔΕΗ ή αλλιώς ΑΣΣΕ/ΔΕΗ για την «αποκατάσταση της τάξης», (όπως την φαντάζεται), στα κατειλημμένα από «αντιεξουσιαστές» δύο ιστορικά κτίρια του κέντρου της Αθήνας. Στην τρίτη «κατάληψη» στη Λέλας Καραγιάννη, δεν χρειάστηκε παρέμβαση της ΑΣΣΕ/ΔΕΗ, μια και ο Πρύτανης του Καποδιστριακού Θεοδόσης Πελεγρίνης, ως συνιδιοκτήτης του κληροδοτήματος, φρόντισε με ένα απλό τηλεφώνημα στην αστυνομία να επιστρέψει στους….φυσικούς της «ιδιοκτήτες».
Επειδή λοιπόν τα αυτονόητα όπως τα κατανοεί ο πολύς κόσμος, έχουν καταντήσει είδος εν ανεπαρκεία, άνθρωποι που εκφράζουν παρόμοιες απόψεις, καλύτερα να σκεφτούν τι θέλει να πει ο ποιητής, επίσης στη Μαρία Νεφέλη. «Την αλήθεια τη “φτιάχνει” κανείς ακριβώς όπως φτιάχνει και το ψέμα”.
Ή μήπως ζητάμε πολλά;
