Είναι γνωστή η στάση των ΑΝΕΛ για το ζήτημα της πΓΔΜ. Και μάλιστα, για να είμαστε ειλικρινείς, ο Πάνος Καμμένος έχει… σηκώσει το θέμα με τόση ένταση που το να κάνει ακόμα μια κωλοτούμπα, απλώς δεν αρκεί. Θα είναι η προσυπογραφή του πολιτικού του τέλους.
*********
Χωρίς, πάντως, να προδιαγράφουμε το τι μέλλει γενέσθαι -ιδίως από τη στιγμή που δεν είναι καν βέβαιο, αν θα υπάρξει συμφωνία στη διαπραγμάτευση, όταν αυτή ξεκινησει- ένα ακόμα σημαντικό ζήτημα που αρκετοί δεν έχουν πάρει χαμπάρι είναι η διάθεση που επικρατεί σε αρκετές Κοινοβουλευτικές Ομάδες.
*********
Για παράδειγμα, αρκετοί ίσως θεωρούν πως ο ΣΥΡΙΖΑ είναι κομματικά συμπαγής και γενικά στοιχισμένος πίσω από τη σύνθετη ονομασία που θα εμπεριέχει και τον όρο Μακεδονία. Κι όμως, υπάρχουν βουλευτές του κόμματος από τη Βόρεια Ελλάδα που αυτό το απορρίπτουν. Ήδη, ο Δημήτρης Μάρδας βγήκε και διαχώρισε τη θέση του. Είναι και άλλοι όμως, κυρίως από νομούς της Κεντρικής Μακεδονίας, αλλά και από αλλού. Κάποιοι δεν σηκώνουν το θέμα, ιδιωτικά όμως παραδέχονται πως στις περιφέρειές του θα σηκωθεί πολλή σκόνη, εφόσον στηρίξουν πρόταση για σύνθετη ονομασία.
*********
Και στη ΝΔ, βέβαια, δεν είναι όλα ρόδινα. Παρά το ότι το Μαξίμου «δείχνει» τον Αντώνη Σαμαρά ως δυνητικό πρόβλημα, λόγω της στάσης του το 1993, υπάρχουν και αρκετοί ακόμα βουλευτές, οι οποίοι δεν είναι τόσο θερμοί σε όνομα που θα περιέχει τον όρο Μακεδονία. Οι περισσότεροι εντοπίζονται σε νομούς της Δυτικής Μακεδονίας, αλλά και στην Κεντρική Μακεδονία. Το σκεπτικό ορισμένων, δε, είναι παρόμοιο με αυτό του Πάνου Καμμένου: ότι βάση αφετηρίας για τη διαπραγμάτευση είναι το Συμβούλιο Πολιτικών Αρχηγών του 1992 που απαγόρευε τη χρήση του όρου Μακεδονία και παραγώγων του.
*********
Έχουμε, τέλος, και τον Βασίλη Λεβέντη, ο οποίος διαφωνεί με τη χρήση του όρου «Μακεδονία», την ίδια ώρα όμως δεν είμαι σίγουρος, αν όλοι οι βουλευτές της Ένωσης Κεντρώων είναι στο ίδιο μήκος κύματος.
Η στάση του προέδρου Παυλόπουλου
Κάτι που δεν έχει ενσκύψει καθόλου στη συζήτηση για το Σκοπιανό είναι και ποια είναι η τοποθέτηση του προέδρου της Δημοκρατίας, με δεδομένη και τη διαφοροποίηση του Πάνου Καμμένου. Πληροφορούμαι ότι ο Προκόπης Παυλόπουλος, στενότατος συνεργάτης του Κώστα Καραμανλή επί της πρωθυπουργίας του, είναι της άποψης πως το Βουκουρέστι είναι οδηγός για τη χώρα. Σε άλλο μήκος κύματος από τον Καμμένο, δηλαδή, ο οποίος επίσης ήταν υπουργός εκείνης της κυβέρνησης και σήμερα, όπου σταθεί και όπου βρεθεί, λίγο έως πολύ λέει ότι το Βουκουρέστι ήταν η προσωπική στρατηγική της Ντόρας Μπακογιάννη.
Οι διορισμοί των διοικητικών γραμματέων
Σε εξέλιξη είναι η διαδικασία προκειμένου να βρεθούν οι νέοι, διοικητικοί γραμματείς των υπουργείων, οι οποίοι θα έχουν σταθερή θητεία, στο πλαίσιο της αποκομματικοποίησης του δημοσίου. Φυσικά, η κυβέρνηση πολύ καλά κάνει και προωθεί το μέτρο, απλώς μαθαίνω πως υπάρχουν ορισμένες αναντιστοιχίες. Για παράδειγμα, σε κεντρικό υπουργείο, στους όρους της προκήρυξης, ζητείται μονοετής εμπειρία σε ανάλογης βαθμίδας θέση, ενώ στις αντίστοιχες θέσεις σε άλλα υπουργεία, ο όρος αυτός απουσιάζει. Να είναι συγκυριακό ή φωτογραφικό για να προτιμηθεί ο νυν γενικός γραμματέας; Θα επανέλθω επί του θέματος με νεότερα.
Μια επανεμφάνιση και ένας προβληματισμός στα media
Καταγράφω και δύο ενδιαφέροντα μαντάτα από την εκδοτική πιάτσα. Πάλαι ποτέ λαμπερός εκδότης, ο οποίος είχε εξαφανιστεί από προσώπου γης, φτάνοντας ως τη Βραζιλία, επανεμφανίστηκε στα πράγματα, έστησε νέο, ανδρικό σαιτ, δίνοντας μάλιστα και περίπου το όνομα της παλιάς εκδοτικής του ναυαρχίδας. Βέβαια, το κανόνι που έφαγαν οι εργαζόμενοί του, όταν χρεοκόπησε, ήταν άνευ προηγουμένου και άνευ εξοφλήσεως φυσικά. Έτσι, με δεδομένες τις εκκρεμότητες, ο ίδιος δεν εμφανίζεται καν στην ταυτότητα του μέσου.
*********
Την ίδια ώρα, πολυαναμενόμενη εφημερίδα που έχει κυκλοφορήσει στα περίπτερα πηγαίνει απογοητευτικά και μπαίνει σταθερά μέσα, με αποτέλεσμα, στο μέτωπο του εκδότη, ο οποίος έχει μπει στην αγορά, να υπάρχει έντονος προβληματισμός, αλλά και σκέψεις για το ποιες πρέπει να είναι οι μελλοντικές του κινήσεις για το φύλλο. Αποφάσεις θα ληφθούν τους επόμενους δύο μήνες, πάντως.
