Γράφει ο Σπύρος Ριζόπουλος
Follow @Sp_Rizopoulos
Η δουλειά του ευρωβουλευτή είναι άνετη, ξεκούραστη και παχυλά αμειβόμενη. Επίσης είναι και άχρηστη. Διότι το ευρωκοινοβούλιο έχει αποδειχθεί απλά ένας διακοσμητικός «μαϊντανός», για να υπάρχει η ψευδαίσθηση της δημοκρατίας στην επικράτεια της Ε.Ε. Ποτέ και για κανένα ζήτημα το ευρωκοινοβούλιο δεν διαμόρφωσε με τις αποφάσεις του την πολιτική της Ε.Ε.
Παρά ταύτα οι ευρωβουλευτές μπαίνουν ενίοτε στον «κόπο», να «δικαιολογήσουν» το γιατί υπάρχουν. Κάπως έτσι λοιπόν η κ. Κούνεβα, ευρωβουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ μαζί με τους ευρωβουλευτές του ΚΚΕ (Ζαριανόπουλος), της ΛΑΕ (Χουντής) και δύο ανεξάρτητους (Σακοράφα και Μαριάς) πυροβόλησαν με σειρά ανυπόστατων καταγγελιών στην Επιτροπή Αναφορών του ευρωκοινοβουλίου τη μεγαλύτερη άμεση ξένη επένδυση που έχει γίνει τα τελευταία χρόνια στη χώρα, την επένδυση στα Μεταλλεία Χαλκιδικής.
Κι επειδή ο διευθύνων σύμβουλος της «Ελληνικός Χρυσός» Μιχάλης Θεοδωρακόπουλος τους έστειλε μια επιστολή που τους λέει πως αυτά που υποστηρίζουν είναι λαθεμένα, προκαλούν ζημιά στη φήμη της εταιρείας αλλά και στην εικόνα της χώρας που διψάει για επενδύσεις και γι αυτό τους προτείνει να ενημερώνονται ως οφείλουν και από την εταιρεία πριν καταγγείλουν δημόσια μια επένδυση που δίνει δουλειά σε 2000 ανθρώπους, βγήκε η κ. Κούνεβα και υποστήριξε πως τάχα ο κοινοβουλευτικός έλεγχος «ποινικοποιείται και εκβιάζεται»!
Απορώ ειλικρινά με την ψυχραιμία του κ. Θεοδωρακόπουλου. Και σε αυτή την περίπτωση αλλά και σε άλλες που προηγήθηκαν. Διότι η επιδίωξη της «κοινωνικής ειρήνης» που έκανε τον Ελληνικό Χρυσό να μην παραστεί με εκπροσώπους πολιτικής αγωγής στη δίκη των ταραξιών της Ιερισσού που παραλίγο να κάψουν ζωντανούς άλλους ανθρώπους, φαίνεται πως δεν εκτιμήθηκε όπως θα έπρεπε.
Τώρα, οι εγκληματίες της Ιερισσού έδωσαν τη «σκυτάλη» στην Κούνεβα.
Γι αυτό αν ήμουν ο Θεοδωρακόπουλος, θα είχα σταματήσει από καιρό αυτή την «πολιτική Γκάντι», η οποία τελικά φαίνεται πως ενθαρρύνει μόνον την …βλακεία!
Η χώρα έχει πάει στα βράχια από αυτή την ανερμάτιστη βλακεία ορισμένων που όλες αυτές τις δεκαετίες εμπόδισαν και συνεχίζουν να εμποδίζουν τη χώρα να στηριχθεί παραγωγικά στα συγκριτικά πλεονεκτήματά της και να αξιοποιήσει τον πλούτο της. Όταν μάλιστα, η ανάπτυξη και η δημιουργία θέσεων εργασίας είναι αυτή τη στιγμή προτεραιότητα κοινωνικής επιβίωσης, η κάθε κ. Κούνεβα δεν μπορεί να πουλάει «αριστεριλίκι» με την ασφάλεια της θέσης της.
Η βλακεία μπορεί να δηλώνει ανίκητη αλλά προσωπικά δεν το πιστεύω. Η βλακεία μπορεί να ηττηθεί. Αλλά όχι με μια κοινωνία σιωπηλή που θα ανέχεται να παίζονται παιχνίδια στην πλάτη της για να κάνει ο κάθε τυχάρπαστος πολιτική καριέρα και να περνάει «ζωή και κότα» στο Στρασβούργο, στις Βρυξέλλες ή στην Αθήνα. Και η βλακεία είναι οριζόντια. Δεν αφορά μόνο την Αριστερά αλλά και διάφορους «μπιρμπιρίκους» της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ, οι οποίοι αναζητώντας ρόλο κάνουν τα ίδια και χειρότερα.
Ας μην ανησυχεί η κ. Κούνεβα. Δεν θα ποινικοποιηθεί ο κοινοβουλευτικός έλεγχος. Θα πρέπει όμως σίγουρα να ποινικοποιηθεί η βλακεία. Όχι με πρωτοβουλία μιας εταιρείας αλλά με πρωτοβουλία της ίδιας της κοινωνίας. Εν προκειμένω, θα περίμενα να κατακλυστεί το γραφείο της κ. Κούνεβα και των υπολοίπων, από μηνύσεις και αγωγές όσων θα πρέπει να προστατέψουν το ψωμί που τρώνε κι αναφέρομαι στους 2000 εργαζόμενους της Ελληνικός Χρυσός.
Όπως επίσης και των χιλιάδων επαγγελματικών της περιοχής που ζούνε από την δραστηριότητα της επένδυσης. Όπως και των χιλιάδων οικογενειών που αν δεν υπήρχε αυτή η επένδυση ή θα είχαν μεταναστεύσει και θα σφουγγάριζαν πατώματα στο Βερολίνο ή θα φυτοζωούσαν με επιδόματα αλληλεγγύης.
Επιτέλους κάποια στιγμή η κοινωνία πρέπει να ξυπνήσει, να πολεμήσει τη βλακεία απ’ όπου κι αν προέρχεται και να υπερασπιστεί με όλα τα νόμιμα μέσα που διαθέτει το δικαίωμα στην αξιοπρέπειά της!
ΥΓ: Η χρήση της λέξης “βλακεία” τόσες πολλές φορές στο σημερινό μου άρθρο δεν είναι εκφραστικό λάθος. Απλά έχω κουραστεί με την ελληνική… βλακεία!
