Γράφει ο Βασίλης Παπαδόπουλος
Σε μετάφραση: Σαμαράς και Τσίπρας
2015 και φτάσαμε πάλι σε ακόμα μια ακραία πόλωση, σε ακόμα ένα δίπολο όλως τυχαίως, σε ακόμα μια μονομαχία. Μεταξύ ΝΔ και Σύριζα, μεταξύ Σαμαρά και Τσίπρα στην προκειμένη. Άρτος και θεάματα made in Greece, χωρίς τον άρτο και θεάματα τύπου Nickelodeon.
Aναρωτιέμαι λοιπόν ένας κουφός και τυφλός άραγε τι θα ψήφιζε στις 25 Γενάρη; Στοίχημα λοιπόν 1 προς 1000 ότι ένας τέτοιος άνθρωπος τόσο καιρό βλέπει τα οφθαλμοφανή και ακούει τα εκκωφαντικά που ένας και με τις πέντε αισθήσεις σε πλήρη λειτουργία, ούτε καν οσμίζεται ακόμα.
Ίσως μάλλον πρέπει όλοι οι μη-ανάπηροι τελικά, να ζητήσουν συμβουλές από τους ανάπηρους για το τι πρέπει κανείς τελικά να ψηφίσει, διότι είναι επιστημονικά πλέον αποδεδειγμένο ότι οι άνθρωποι αυτοί έχουν αναπτύξει ιδιαίτερες ικανότητες αίσθησης. Όπως ας πούμε της όρασης χωρίς να βλέπουν, της ακοής χωρίς να ακούν, της ευστροφίας χωρίς εξυπνάδες, της ευκρίνεια χωρίς φώς, της συναίσθησης χωρίς αίσθηση της ευθυκρισίας, της διαύγειας και γενικότερα της αντίληψης των πραγμάτων ΩΣ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ ΕΧΟΥΝ!
Και ξέρετε γιατί; Γιατί αυτούς δεν μπορείς να τους παραπλανήσεις με ψευδαισθήσεις και στημένα σκηνικά, αυτοί δεν βλέπουν. Γιατί σε αυτούς και χίλια μύρια ψέματα να τους πεις θα πάνε στράφι, αυτοί δεν ακούν. Δεν θαμπώνονται από το φώς ούτε φοβούνται το σκοτάδι. Δεν παραπλανούνται μιντιακά, ούτε ταχυδακτυλουργικά. Αυτοί βιώνουν και πορεύονται εδώ και χρόνια μέσα σε μια αρχί-καρά-μνημονιάρα που για τους υπόλοιπους φαντάζει σαν ένας από τους χειρότερους τους εφιάλτες.
Άλλα το άρθρο αυτό δεν αφορά αυτούς τους ανθρώπους, αφορά όλους τους υπόλοιπους ΑΜΕΑ του 2015 που καλούνται για ακόμα μια φορά να ψηφίσουν για το μέλλον μας.
O Αλέξης πριν ένα χρόνο πήγε στο Τέξας, μετά πήγε στο City του Λονδίνου, μετά πήγε είδε τον Σόιμπλε και τον Ντράγκι, μετά πήγε στο Βατικανό και μετά στο Πατριαρχείο. Στο μεσοδιάστημα o Αντώνης ανακοίνωσε ότι η Ελλάδα φεύγει από το μνημόνιο και του την έπεσαν αγρίως οι αγορές και τα πήρε όλα πίσω. Εν συνεχεία ο Αντώνης αποφάσισε να φέρει 40 μέρες νωρίτερα την εκλογή προέδρου και ανακοίνωσε για επίσημη υποψηφιότητα πρόεδρου έναν καρά μνημονιακό και τώρα πάμε σε εκλογές.
Νομίζω ότι τα γεγονότα μιλούν από μόνα τους. Παραδίδει τα κλειδάκια ο Αντώνης στον Αλέξη και την κάνει με ελαφρά πηδηματάκια. Γιατί έτσι έχει προαποφασιστεί και αυτές τις εντολές πήρε. Ο Αλέξης λοιπόν μετά τις προκαθορισμένες εκλογικές αναμετρήσεις είναι σίγουρο ότι θα βγει πρώτος, αλλά χωρίς αυτοδυναμία. Θα καλεστεί να συνεργαστεί ο Σύριζα με άλλα κόμματα, αλλά δεν θα επιτευχθεί συνεργασία και θα πάμε για δεύτερες εκλογές τον Μάρτιο. Και εκεί τελικά θα βρεθεί η φόρμουλα και μια αλχημεία συνεργασίας και συγκυβέρνησης.
Αυτό να δείτε ότι θα γίνει γιατί έτσι συμφέρει. Ποιους συμφέρει; Τους πάντες! Και τον Αλέξη και τον Αντώνη και πάνω από όλα τους δανειστές και δη τους Γερμανούς.
Ο Αλέξης όπως πάντα μια αντιπολίτευση, έχει περιέλθει στη συνηθισμένη προεκλογική παροχολογία. Σκίζουν, διαγράφουν, παρέχουν, ενδιαφέρονται και όλοι θα χορεύουν πεντοζάλη, καλαματιανό και μπαϊλντούσκα λέει. Η απλή λαϊκή νωπή λογική όμως λέει ότι, εμείς θα χορέψουμε τελικά την πεντοζάλη.
Όταν τελοσπάντων φτάσουμε στο πέρας και της δεύτερης εκλογικής αναμέτρησης θα έχουν περάσει δυο, τρεις μήνες άκρως ρευστών πολιτικών εξελίξεων στην Ελλάδα, το χρηματιστήριο θα έχει φτάσει στις 400 μονάδες, τα spreads θα έχουν πάει στο Θεό, η οικονομία και τα προγράμματα θα έχουν εξοκείλει, οι δανειστές θα απειλούν ευθέως, οι αγορές θα πιέζουν και θα τρομοκρατούν όσο ποτέ άλλωστε και η υποσχέσεις μετεκλογικά θα φαντάζουν παραμύθια.
Έτσι εν ολίγοις θα δημιουργηθεί ταυτόχρονα και η απαραίτητη αναγκαιότητα για τον Αλέξη να “τα γυρίσει” μια ώρα αρχύτερα. Αλλά και με επιχειρήματα υπέρ του Αλέξη επίσης. Θα πει λοιπόν ο Αλέξης τότε “ας με βγάζατε με την πρώτη με αυτοδυναμία και θα μπορούσα να τηρήσω όλα αυτά που υποσχόμουνα, μα τώρα άλλαξαν δραματικά οι συνθήκες και δεν μπορώ να τα εφαρμόσω όλα πλέον, μα δεν βλέπετε τι γίνετε εσείς φταίτε;”. Και έτσι θα την βγάλει και ο Αλέξης καθαρή και θα εφαρμόσει όλα τα “αναγκαία”, όπως ακριβώς είχαν προαποφασιστεί εκ των προτέρων σε όλα τα ταξίδια που είχε κάνει το 2014 όπως προανέφερα.
Ο Αντώνης από την άλλη λίγο ή πολύ ότι είχε να κάνει το έκανε. Παραδίδοντας τα κλειδιά στον Αλέξη, θα κάνει μια σκληρή αντιπολίτευση για δύο-δυόμιση χρόνια, λέγοντας στον κόσμο μέσω των καναλιών “θυμόσαστε που σας τα λέγαμε;” “θυμόσαστε τι έλεγε ο Σύριζα; δείτε τώρα τι κάνει;”, “θυμόσαστε που σας λέγαμε ότι δεν υπάρχει άλλη οδός;” και όλα τα συναφή. Kαι έτσι θα βρει την εξιλέωση της και η ΝΔ, μέσω της αλλαγής της ρότας του Σύριζα. Ρότα που και η ίδια είχε παρουσιάσει παλαιότερα άλλωστε ως μονόδρομο. Και θα την βγάλουν και αυτοί καθαρή. Και στα μέσα του 2017,5 περίπου, θα ξαναπάμε σε εκλογές με το Σύριζα vs ΝΔ + ας πούμε Ποτάμι και ξανά μανά τα ίδια και απαράλλαχτα.
Πάνω από όλα βέβαια, όλα αυτά θα γίνουν γιατί αυτά συμφέρουν τους δανειστές και την Γερμανία. Γιαυτό άλλωστε στήνονται και έτσι. Το ευρώ έναντι του δολαρίου έχει πέσει στο 1,20 περίπου. Αυτό σε πρώτη ανάγνωση είναι κακό για την Ευρώπη, γιατί υποτίθεται όλος ο κόσμος χάνει εμπιστοσύνη από το ευρώ. Στην δεύτερη ανάγνωση βέβαια οι Γερμανοί ως νούμερο ένα εξαγωγική χώρα στην Ευρώπη πηδάνε από την χαρά τους αυτή τη στιγμή που μιλάμε. Χαμηλό ευρώ σημαίνει αύξηση εξαγωγών. Με ένα αδυνατισμένο ευρώ και ένα ισχυρότερο δολάριο αυξάνονται οι εξαγωγές της Γερμανίας. Εις βάρος βέβαια όλης της Ευρώπης, αλλά αυτό δεν έχει να κάνει. Η Γερμανία δεν θέλει ισχυρές οικονομίες και ισχυρό ευρώ, δεν βγάζει λεφτά έτσι. Και αυτό το συμφέρον είναι πάνω από όλα τα τοπικιστικά και άκρως χειραγωγημένα τρέχοντα πολιτικά δρώμενα της Ευρώπης.
Και έτσι με μια δεύτερη εκλογική αναμέτρηση στην Ελλάδα, για να μην πω τρίτη και με περαιτέρω πολιτικό-οικονομική αστάθεια στην Ευρώπη, με εξασφαλισμένη την εφαρμογή ενός νέου μνημονιακού μείγματος στην Ελλάδα και με τον Αλέξη ως εγγυητή, όλα μα όλα καλά. Όλοι από δαύτους ευχαριστημένοι.
Να σημειώσω βέβαια ότι κατά πάσα πιθανότητα το καινούργιο μείγμα μνημονίου που έχει αποφασιστεί για την Ελλάδα, προβλέπει όντως κάποιες παροχές, τουλάχιστον στην αρχή. Πόσο άλλο άλλωστε να κατεβεί ο βασικός μισθός από τα 580 μεικτά; Πόσο άλλο η ελάχιστη εξασφαλισμένη σύνταξη από τα 360; Πόσο να τον κάνεις τον μισθό; 540; 520; Δεν υπάρχει λόγος. Πόσο τη βασική σύνταξη 320; 300; Εκ των ων ουκ άνευ αλλαγές.
Βέβαια δεν θα κάνει τον μισθό 750 όπως λέει για τους λόγους που προανέφερα, αλλά θα τον κάνει ας πούμε 650 και όλος ο κόσμος εκεί θα πει, από το ολότελα καλύτερη και η Παναγιώταινα. Θα ανεβάσει το αφορολόγητο, θα κάνει δόσεις αλλά θα κάνει και το περουσιολόγιο και έτσι το ταμείον πάλι θα δείχνει μείον για εμάς. Μέχρι τελικά που τα ημίμετρα δεν θα φτουρήσουν πάλι και τελικά θα πέσει και ο Αλέξης και θα έρθουν ξανά μανά οι παλιοί καλοί Σαμαράδες ή μάλλον και Καραμανλήδες, αλλά ανανεωμένοι πλέον και με νέες ανύπαρκτες υποσχέσεις με φούντες.
Ο Τσίπρας εν ολίγοις είναι η τέλεια συνέχεια της νέας τάξης πραγμάτων στην Ελλάδα. Ο Τσίπρας θα δώσει κάτι ψιχουλάκια ναι μεν αλλά θα είναι ιδιαίτερα επικίνδυνος σε άλλα θέματα δε. Ο Τσίπρας θα φέρει τον πολυπολιτισμό και την πανθρησκεία στην Ελλάδα, θα δώσει χαρτιά στους μετανάστες, θα επιτρέψει να χτιστούν τζαμιά και άλλοι ναοί άλλων θρησκειών και αιρέσεων, είναι υπέρ της νομιμοποίησης του χασισιού και της νόμιμης παντρειάς και υιοθέτησης παιδιών από τους ομοφυλόφιλους και πάνω από όλα, είναι εξαιρετικά επικίνδυνος στα εθνικά θέματα. Βλέπε Θράκη, Σκόπια, Κρήτη, Τουρκία και ΑΟΖ. Αυτά που δεν μπόρεσε να κάνει ο Αντώνης θα τα ολοκληρώσει ο Αλέξης. Και έτσι τελικά θα ξεπουληθεί ο κώλος μας, ακόμα φθηνότερα.
Η λογική, η ευκρίνεια και η αίσθηση ενός κουφού-βαρήκοου, περί των πραγμάτων ως έχουν σήμερα αυτά προβλέπουν. Και εάν όλα αυτά σας ακούγονται ως ανέκδοτα καλώς, αλλά ακούστε και κάνα δύο καλύτερα τελειώνοντας. Πρωτογενές πλεόνασμα! Βιώσιμο χρέος! Έξοδος από τα Μνημόνια! Ανάπτυξη!
Ο Θεός να μας φυλάει όλους, αμήν.
