Το άρθρο αυτό έχει ιδιαίτερο ενδιαφέρον, αλλά κυρίως για τους Έλληνες κι όχι για τους Γερμανούς, ιδιαίτερα μάλιστα για όσους πιστεύουν πολύ στον ΣΥΡΙΖΑ. Παρατίθενται δυο σημαντικά σημεία του άρθρου:
-Το 2010 το ελληνικό κράτος έπαψε να μπορεί να εξυπηρετεί το χρέος του. Δυστυχώς η επίσημη Ευρώπη αποφάσισε να προσποιηθεί ότι αυτό το πρόβλημα μπορούσε να ξεπεραστεί με το μεγαλύτερο δάνειο στην ανθρώπινη ιστορία υπό τον όρο δημοσιονομικών μέτρων που, με μαθηματική ακρίβεια, θα συρρίκνωναν το εθνικό εισόδημα από το οποίο θα έπρεπε να αποπληρωθούν τόσο τα νέα όσο και τα παλαιότερα δάνεια. Ένα πρόβλημα χρεοκοπίας αντιμετωπίστηκε σαν να ήταν πρόβλημα ρευστότητας. Υιοθετήθηκε, με άλλα λόγια, η νοοτροπία του κακού τραπεζίτη ο οποίος, αντί να παραδεχθεί ότι δάνειο που παρείχε σε πτωχευμένη εταιρεία «έσκασε», την δανείζει κι άλλα ποσά προσποιούμενος ότι τα παλαιά δάνεια παραμένουν εξυπηρετούμενα και επεκτείνονοντας την χρεοκοπία στο διηνεκές.
-Η Γερμανία, και ιδίως ο σκληρά εργαζόμενος γερμανός φορολογούμενος, δεν έχει τίποτα να φοβηθεί από μια κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ. Το αντίθετο ισχύει. Στόχος μας δεν είναι η σύγκρουση με τους εταίρους μας. Στόχος μας δεν είναι περισσότερα δάνεια ή το δικαίωμα σε νέα ελλείμματα. Στόχος μας είναι η σταθεροποίηση, οι πρωτογενώς ισοσκελισμένοι προϋπολογισμοί και, βεβαίως, να σταματήσει η αφαίμαξη των φορολογούμενων που προκαλεί τέσσερα χρόνια τώρα μια μη εφαρμόσιμη δανειακή συμφωνία τόσο στην Ελλάδα όσο και στην Γερμανία. Θα απαιτήσουμε το τέλος του δόγματος «επέκτεινε και προσποιήσου» όχι εναντίον των γερμανών πολιτών αλλά προς όφελος όλων μας.
Αποτελεί εδώ και δεκαετίες ένα τεράστιο ταμπού διεθνώς για την Αριστερά, η προσέγγιση του κράτους ως εταιρεία, ενώ το αίτημα για ισοσκελισμένους προϋπολογισμούς μόνο αριστερό δεν είναι.
