Όταν τον Ιούλιο η κυβέρνηση έπεσε σε «βαρομετρικό χαμηλό» και δεν κατάφερε να συγκεντρώσει τα απαιτούμενα ποσά κατά τη δεύτερη απόπειρά της να βγει στις αγορές, άρχισε να ζει με ένα μεγάλο πρόβλημα: την εξάντληση των ταμιακών διαθεσίμων του κράτους. Το ταμείο άδειασε εντελώς όταν τον Αύγουστο πληρώθηκαν αρκετά δισ. ευρώ για λήξεις ομολόγων του ελληνικού Δημοσίου που κατέχει η ΕΚΤ αλλά και για να πληρωθούν δόσεις επιστροφής στο ΔΝΤ για το πρώτο δάνειο του 2010.
Για να λύσει το πρόβλημα, η κυβέρνηση διέρρευσε ότι θα διαπραγματευτεί χωριστά με το ΔΝΤ για να πάρει από το Ταμείο μέσα στο Σεπτέμβριο 3,6 δισ. ευρώ. Όπως είχαμε -μόνοι ενάντια στο γενικό κλίμα των διαρροών- προβλέψει, κάτι τέτοιο αποδείχτηκε «όνειρο καλοκαιρινής νυκτός».
Έτσι, το δημόσιο ταμείο στέρεψε οριστικά.
Ταυτόχρονα όμως, οι ανάγκες της κυβέρνησης για συνεχή παρέλκυση των διαπραγματεύσεων με την τρόικα είναι… αστείρευτες, καθώς η επίλυση του πολιτικού «γόρδιου δεσμού» παραπέμπεται χρονικά για τις αρχές του 2015 – μέχρι και ο οίκος Nomura απεφάνθη ότι οι διαπραγματεύσεις της κυβέρνησης με την τρόικα θα είναι πολύμηνες.
Δεν είναι λοιπόν καθόλου τυχαίο που η κυβέρνηση «σκαρφίζεται» τρόπους ώστε να αντιμετωπίσει την ένδεια του δημόσιου ταμείου – πενία τέχνας κατεργάζεται…
Αρχικώς, εγκαινίασε μια νέα μέθοδο δανεισμού: αντικατάσταση βραχυπρόθεσμων εντόκων γραμματίων που λήγουν (τρίμηνης διάρκειας) με έντοκα ετήσιας διάρκειας. Παρόλο που ο όγκος του δανεισμού τυπικά δεν αυξάνεται, ωστόσο πρόκειται σαφώς για νέο δανεισμό και «αγορά χρόνου»: αντί να αναχρηματοδοτήσει το δάνειο σε τρεις μήνες, το κάνει σε ένα χρόνο. Και επειδή «τρώγοντας έρχεται η όρεξη», τώρα η κυβέρνηση σχεδιάζει να αυξήσει τη διάρκεια των εκδόσεων από 1 χρόνο σε 18 μήνες ή δύο χρόνια…
Από τον Αύγουστο, επανέφερε επίσης τη γνωστή τακτική της παρακράτησης επιστροφών φόρων σε δικαιούχους. Με αυτό τον τρόπο πετυχαίνει δύο στόχους ταυτόχρονα: αυξάνει τεχνητά το πρωτογενές πλεόνασμα μειώνοντας τις δαπάνες και κρατάει χρήματα στο δημόσιο ταμείο. Η στάση πληρωμών στις επιστροφές φόρων αναμένεται τους προσεχείς μήνες να επεκταθεί και σε άλλες κατηγορίες δαπανών και να διαρκέσει τουλάχιστον ως το τέλος του έτους…
Επειδή όμως όλα αυτά δεν αρκούν, τώρα η κυβέρνηση ετοιμάζεται για νέα έξοδο στις αγορές, με έκδοση επταετούς ομολόγου του ελληνικού Δημοσίου. Στόχος είναι να αντλήσει μερικά δισ. ευρώ για να αποπληρώσει ομόλογα και τόκους που λήγουν το Δεκέμβριο του 2014 και τον Ιανουάριο του 2015…
Ήδη ο υπουργός Οικονομικών κ. Γκίκας Χαρδούβελης προανήγγειλε τη νέα έξοδο στις αγορές «προς το τέλος του έτους» με συνέντευξή του στους New York Times.
Στριμωγμένη πολιτικά, η κυβέρνηση ζητεί από τις αγορές πολλά, σε μια περίοδο που διαπιστώνεται φυγή κεφαλαίων από την Ευρώπη. Και μάλιστα ασυλλόγιστα, αφού δεν φαίνεται να προσμετρά το ενδεχόμενο να χρειαστεί να αντλήσουν και οι 4 συστημικές τράπεζες νέα ποσά από τις αγορές για να καλύψουν τις κεφαλαιακές ανάγκες που πιθανόν θα προκύψουν από τα ευρωπαϊκά stress tests.
Η προηγούμενη πολύμηνη παρέλκυση στις διαπραγματεύσεις με τους δανειστές προκειμένου να περάσει η κυβέρνηση τον «κάβο» των αυτοδιοικητικών εκλογών και ευρωεκλογών, δημιούργησε ήδη μια ολόκληρη «γενιά» στρεβλώσεων και καθυστερήσεων. Τώρα, το «πείραμα» εκείνο επαναλαμβάνεται, απειλώντας αυτή τη φορά με ευρύτερες στρεβλώσεις και καθυστερήσεις. Για να περάσει τον «κάβο» της προεδρικής εκλογής, η κυβέρνηση διακινδυνεύει πολλά για τη χώρα, ακολουθώντας την κλασική τακτική της «καμένης γης»: «όλα για όλα για να επιβιώσουμε, κι ας πάει και το παλιάμπελο». Στο κάτω κάτω, αν τελικά -παρ’ όλα αυτά- δεν επιβιώσει, άλλοι θα κληθούν να οργώσουν και να φυτέψουν στην «καμένη γη»…
