Το σημερινό Doodle της Google τιμά τα 140α γενέθλια της Stefania Maracineanu και αποτίει φόρο τιμής στην κληρονομιά που μας άφησε ως μια από τις πρωτοπόρες γυναίκες στην ανακάλυψη και έρευνα της ραδιενέργειας.
Το 1907 γράφτηκε στο Πανεπιστήμιο του Βουκουρεστίου λαμβάνοντας το πτυχίο της στις φυσικές και χημικές επιστήμες το 1910. Η ανώτερη διατριβή της, με τίτλο “Η παρεμβολή φωτός και η εφαρμογή της στη μέτρηση μήκους κύματος” της χάρισε ένα βραβείο. Μετά την αποφοίτησή της, δίδαξε σε λύκεια. Το 1915 εξασφάλισε μια θέση δασκάλας στο Κεντρικό Σχολείο Θηλέων στο Βουκουρέστι, θέση που κράτησε μέχρι το 1940.
Η Maracineanu αποφοίτησε με πτυχίο φυσικής και χημικής επιστήμης το 1910, ξεκινώντας την καριέρα της ως δασκάλα στο Κεντρικό Σχολείο Θηλέων στο Βουκουρέστι. Αποφάσισε να ακολουθήσει μεταπτυχιακή έρευνα στο Radium Institute στο Παρίσι, το οποίο έγινε γρήγορα ένα παγκόσμιο κέντρο για τη μελέτη της ραδιενέργειας υπό την καθοδήγηση της φυσικού Μαρί Κιουρί. Η Maracineanu άρχισε να εργάζεται στη διδακτορική της διατριβή για το πολώνιο, ένα στοιχείο που ανακάλυψε η Κιουρί.
Κατά τη διάρκεια της έρευνάς της για τον χρόνο ημιζωής του πολωνίου, η Maracineanu παρατήρησε ότι ο χρόνος ημιζωής φαινόταν να εξαρτάται από τον τύπο του μετάλλου στο οποίο τοποθετούνταν. Αυτό την έκανε να αναρωτηθεί εάν οι ακτίνες άλφα από το πολώνιο είχαν μεταφέρει μερικά άτομα του μετάλλου σε ραδιενεργά ισότοπα. Η έρευνά της οδήγησε σε αυτό που είναι πιθανότατα το πρώτο παράδειγμα τεχνητής ραδιενέργειας.
Η Maracineanu γράφτηκε στο Πανεπιστήμιο της Σορβόννης στο Παρίσι για να τελειώσει το διδακτορικό της στη φυσική, το οποίο απέκτησε σε μόλις δύο χρόνια! Αφού εργάστηκε για τέσσερα χρόνια στο Αστρονομικό Παρατηρητήριο στο Meudon, επέστρεψε στη Ρουμανία και ίδρυσε το πρώτο εργαστήριο της πατρίδας της για τη μελέτη της ραδιενέργειας.
Η Maracineanu αφιέρωσε το χρόνο της στην έρευνα για την τεχνητή βροχή, η οποία περιελάμβανε ένα ταξίδι στην Αλγερία για να δοκιμάσει τα αποτελέσματά της. Μελέτησε επίσης τη σχέση μεταξύ σεισμών και βροχοπτώσεων και έγινε η πρώτη που ανέφερε ότι υπάρχει σημαντική αύξηση της ραδιενέργειας στο επίκεντρο ενός σεισμού.
Το 1935, η Irène Currie, κόρη της Μαρί Κιουρί, και ο σύζυγός της έλαβαν ένα κοινό βραβείο Νόμπελ για την ανακάλυψη της τεχνητής ραδιενέργειας. Η Maracineanu δεν αμφισβήτησε το βραβείο Νόμπελ, αλλά ζήτησε να αναγνωριστεί ο ρόλος της στην ανακάλυψη. Το έργο της αναγνωρίστηκε από την Ακαδημία Επιστημών της Ρουμανίας το 1936, όπου εξελέγη για να υπηρετήσει ως Διευθύντρια Έρευνας, αλλά ποτέ δεν έλαβε παγκόσμια αναγνώριση για την ανακάλυψη. Το Μουσείο Κιουρί στο Παρίσι περιέχει το αυθεντικό χημικό εργαστήριο στο Ινστιτούτο Ραδίου, όπου εργαζόταν η Maracineanu.
