Στην τελική ευθεία εισέρχονται από το τέλος του μήνα οι διαπραγματεύσεις της κυβέρνησης με τους θεσμούς, προκειμένου η χώρα να βγει από το πρόγραμμα τον προσεχή Αύγουστο. Στις 26 Φεβρουαρίου αναμένεται να έρθουν στην Αθήνα οι επικεφαλής των θεσμών -ο Πίτερ Ντόλμαν από το ΔΝΤ, ο Ντέκλαν Κοστέλο από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή, ο Φραντσέσκο Ντρούντι από την ΕΚΤ και ο Νικόλα Τζιαμαρόλι από τον ESM.
Η επίσκεψη θα είναι ολιγοήμερη και στη διάρκειά της θα συζητηθούν το χρονοδιάγραμμα των επόμενων επαφών, καθώς και η πορεία υλοποίησης ορισμένων από τα πλέον σημαντικά προαπαιτούμενα.
Οι επικεφαλής των κλιμακίων προγραμματίζεται να επιστρέψουν μετά το Πάσχα για τις τελικές διαπραγματεύσεις, που μεταξύ άλλων θα αφορούν τις ρυθμίσεις για το χρέος, καθώς και το είδος της εποπτείας μετά την έξοδο από το πρόγραμμα.
Ακόμη, θα συζητηθεί το «ελληνικό πρόγραμμα» μετά το μνημόνιο, που, σύμφωνα με κυβερνητικούς παράγοντες, θα είναι διάρκειας περίπου πέντε ετών, με δύο βασικά σκέλη: το αναπτυξιακό και το κοινωνικό.
Το σχέδιο για το χρέος
Με «άγνωστο Χ» προς το παρόν τη στάση του ΔΝΤ και την αναμενόμενη από το Ταμείο νέα έκθεση βιωσιμότητας του χρέους, Ελλάδα και Ευρωπαίοι εταίροι συμφωνούν ότι η διευθέτησή του πρέπει να βασίζεται στο λεγόμενο «γαλλικό μοντέλο» και να συνίσταται στα εξής:
* Στη σύνδεση της ανά έτους καταβολής των τοκοχρεολυσίων με τον βαθμό μεγέθυνσης της ελληνικής οικονομίας, έως ότου αποπληρωθεί το 75% του δημοσίου χρέους. Για παράδειγμα, εάν υπάρξουν περίοδοι στασιμότητας στην οικονομία, θα μειώνονται και τα ποσά που θα δίδονται για τοκοχρεολύσια.
* Στην υπό όρους (conditionality) ελάφρυνση του χρέους με βάση μεταρρυθμίσεις που θα υλοποιούνται.
Απαραίτητη η υλοποίηση 88 προαπαιτούμενων
Τα κυβερνητικά στελέχη εκτιμούν ότι έως το Eurogroup του Ιουνίου (ή έστω λίγο αργότερα) θα έχει ολοκληρωθεί η συμφωνία με τους θεσμούς για όλα τα προαναφερθέντα. Ταυτόχρονα, τους επόμενους μήνες και έως την καταληκτική προθεσμία θα πρέπει να έχουν υλοποιηθεί και τα εναπομείναντα 88 προαπαιτούμενα.
Στη συνομιλία τους με το ΑΜΠΕ, οι παράγοντες της κυβέρνησης ανέφεραν πως στον κατάλογο με τα προαπαιτούμενα υπάρχουν και πέντε «αγκάθια», τα οποία, όμως, μπορούν να επιλυθούν εύκολα, κυρίως αν δεν τηρήσει σκληρή στάση το ΔΝΤ.
Τον Μάιο προς Ιούνιο θα γίνει η συζήτηση για τα δημοσιονομικά (τα ήδη ψηφισθέντα μέτρα για τις συντάξεις και το αφορολόγητο για το 2019 και 2020, καθώς και για τα αντίμετρα). Η ελληνική πλευρά θεωρεί πως «άσος στο μανίκι» της είναι το πολύ υψηλό πρωτογενές πλεόνασμα, το οποίο υπολογίζουν σε 4% του ΑΕΠ (ή 2,9% του ΑΕΠ μετά την αφαίρεση του κοινωνικού μερίσματος και του «μαξιλαριού ασφαλείας»). Ωστόσο, έως τώρα το ΔΝΤ κάνει πολύ πιο χαμηλές προβλέψεις.
Στα υπόλοιπα «αγκάθια» είναι οι αλλαγές στον ΕΝΦΙΑ μετά την αναμόρφωση των αντικειμενικών αξιών (η κυβέρνηση δεν θέλει να πληγούν μικρομεσαίες περιοχές της χώρας), η αναθεώρηση του «νόμου Κατσέλη» (με την κυβέρνηση να ζητεί ενίσχυση της προστασίας των δανειοληπτών), η προώθηση «καυτών» ιδιωτικοποιήσεων κυρίως στον τομέα της ενέργειας (ΔΕΗ, ΕΛΠΕ, λιγνιτικές μονάδες) και η αναμόρφωση των αναπηρικών επιδομάτων.
