Υπογράφουν οι*
Μελετώντας τις σελίδες της παγκόσμιας και ελληνικής ιστορίας παρακολουθούμε για τη γυναίκα μια συνέχεια, μια συνέπεια, διακρίνουμε μια τεράστια και καταπληκτική δυναμική. Συναντάμε μια γυναίκα αρωγό και συνεργάτη στις αντίξοες συνθήκες και τις καθημερινές δυσκολίες. Για τη γυναίκα σύμβολο γράφτηκαν ύμνοι συγκινητικοί υπήρξαν περίοδοι δόξας, όμως και φαινόμενα καταπίεσης και εκμετάλλευσης…
Κλεοπάτρα…
Θεοδώρα…
Ελισάβετ η Α’ της Αγγλίας…
Μεγάλη Αικατερίνη…
Ελεονόρα Ρούσβελτ…
Ελένη Σκούρα…
Ίντιρα Γκάντι…
Μάργκαρετ Θάτσερ…
Μελίνα Μερκούρη…
Η γυναίκα αγωνίστηκε σκληρά μέχρι να πετύχει την είσοδο της στην κοινωνική, οικονομική και πολιτική ζωή. Χρειάστηκε μακρινή και επίπονη προσπάθεια για την κατάκτηση των δικαιωμάτων της. Η μεθοδικότητα, η επιμονή, η ευελιξία, η επινοητικότητα της, η αίσθηση της αυτοθυσίας, είναι αρετές που διαθέτει και μπορεί να τις “αφυπνίσει” σε κάθε στιγμή προκειμένου να προσφέρει στο σύνολο, πάντοτε προσπαθώντας με σθένος και αυταπάρνηση προς το επιθυμητό.
Είναι αξιόπιστη πολιτικός, βρίσκεται κοντά στον πολίτη και έχει τη δυνατότητα να καταλάβει υψηλές κυβερνητικές θέσεις με επιτυχία. Η ενασχόληση της με την πολιτική αποτελεί ορισμένες φορές μια οδυνηρή και δύσκολη εμπειρία, αφού η σχέση της μαζί της διαμορφώνεται με άνισους αναφορικά με τους άνδρες όρους. Για τη συλλογική κοινωνική συνείδηση η πολιτική αποτελεί ένα ανδρικό χώρο όπου ανέκαθεν η ενασχόληση με τις δημόσιες υποθέσεις υπήρξε υπόθεση μιας “λέσχης ανδρών” αν λάβουμε υπόψη μας παραδειγματικά την περίπτωση της αρχαίας δημοκρατίας των ελευθέρων Αθηναίων ανδρών.
Η γυναίκα “διψάει“ να συμμετέχει σε πολιτικές δραστηριότητες και θεωρείται σημαντικό δημοκρατικό έλλειμμα και πολιτική ένδεια η απουσία της από το πολιτικό στερέωμα. Η γυναικεία παρουσία, η μούσα και η αστείρευτη πηγή έμπνευσης των ποιητών του χθες, του σήμερα και του αύριο είναι ικανή να κάμει τη δική της υπέρβαση και να διαδραματίσει ρόλο κυρίαρχο με στόχο την υπεράσπιση της ποιότητας και των αξιών της ζωής.
Απόδειξη των ανωτέρω είναι η σημερινή πραγματικότητα όπου στην εποχή της παγκοσμιοποίησης συναντάμε γυναίκες σε όλες τις φάσεις της οικονομικής και πολιτικής ζωής. Παρατηρούμε δηλαδή γυναίκες επιστήμονες (οικονομολόγοι, κοινωνιολόγοι κλπ), ανώτερα στελέχη τραπεζών, πολυεθνικών εταιριών, δημοσίων οργανισμών ακόμη και γυναίκες βουλευτές, υπουργούς, πρωθυπουργούς, ευρωβουλευτές και βασικά στελέχη της ΕΟΚ. Χίλαρι Κλίντον, Ανκελα Μέρκελ, Ιβάνκα Τραμπ, Αλεξάντρια Κορτέζ-Οκάζιο, Γιασίντα Άρντερν και τόσες άλλες κυρίες. Είναι γεγονός λοιπόν ότι η γυναίκα βρίσκεται στις επάλξεις της κοινωνίας και της πολιτικής ζωής χωρίς φραγμό με ίσα δικαιώματα με τον άνδρα. Της πρέπει λοιπόν πρωταγωνιστικός ρόλος στην πολιτική σκηνή!
Ο χώρος της Αυτοδιοίκησης π.χ. είναι ο πλέον κατάλληλος ως βασικό σκαλί για να αξιοποιήσουν οι γυναίκες τις δυνατότητές τους, γιατί αποτελούν υγιή πρότυπα που εμπνέουν την κοινωνία. Οι γυναίκες πολιτικοί διαφαίνονται για την οργανωτικότητά τους, την αίσθηση της τάξης των πραγμάτων, την επιμονή και ευαισθησία τους σε κοινωνικά θέματα, τη δημιουργικότητα και φαντασία τους. Επίσης, επειδή οι γυναίκες είναι λίγες στην πολιτική μπορούν να τραβήξουν επάνω τους τα βλέμματα και να επιτύχουν γρήγορη διάκριση.
Ο δρόμος προς την εξουσία και την κοινωνική προσφορά δεν είναι στρωμένος με ροδοπέταλα για τις γυναίκες. Δεν είναι λίγες οι φορές που έχουν ξεπεράσει την ίδια τους την φύση με τον σεβασμό, την πειθαρχία και το δέος που προκαλούν, τα οποία τα έχτισαν βήμα-βήμα. Η δυναμικότητα στην λήψη των αποφάσεων δεν είναι κάτι που ήρθε εξ ουρανού στις περισσότερες γυναικείες ηγετικές προσωπικότητες, αλλά μέσω των κακουχιών και των ιστορικών συγκυριών, που τις έκαναν να πιστέψουν ότι θα τα καταφέρουν, ότι πρέπει να σταθούν στο ύψος τους, να διεκδικήσουν, να επιμείνουν, να θυσιάσουν, να προσφέρουν και να βγουν νικήτριες. Η Εκλογή των Γυναικών στην Αυτοδιοίκηση δεν πήγε την διοίκηση μόνο ένα βήμα παραπέρα, αλλά επηρέασε τον άκαμπτο ρόλο των οργάνων μέσω της ευαισθητοποίησης. Αυτό γίνεται φανερό μέσω των κοινωνικών προγραμμάτων που έχουν υιοθετηθεί για την παροχή βοήθειας σε άλλες γυναίκες που είναι σε ανάγκη, όπως οι δομές φιλοξενίας κακοποιημένων γυναικών, τα συμβουλευτικά κέντρα μέχρι και τα προγράμματα παροχής δωρεάν εξετάσεων υγείας. Επιρροές και δράσεις που κάνουν τις Γυναίκες στην Αυτοδιοίκηση ,και εν μέρει στην πολιτική ,όχι μόνο αξιοθαύμαστες, αλλά και αναγκαίες.
Αναγκαίο, ωστόσο, είναι τόσο για τους άνδρες ψηφοφόρους όσο και για τις γυναίκες να κατανοήσουν πως η εκλογή των γυναικών δεν είναι στοιχείο αδυναμίας, αλλά σημείο θετικής και ισότιμης εκπροσώπησης. Μία γυναίκα καλείται να αφουγκραστεί σε μεγαλύτερο βαθμό τις κραυγές αγωνίας σε μία κοινωνία εξαιτίας των ανισοτήτων. Αρκετές φορές η Γυναίκα γίνεται η φωνή που δεν έχει ο άντρας σε θέματα όπως η ευέλικτη εργασία, η κατοχύρωση και ο σεβασμός των κατάλληλων συνθηκών εργασίας, και οι παροχές μητρότητας και πατρότητας. Ζητήματα και αιτήματα που ακούγονται περισσότερο από τις Γυναίκες Πολιτικούς παρά από τους άνδρες εξαιτίας των υπαρχουσών κοινωνικών προκαταλήψεων. Ενέργειες που όχι μόνο ανεβάζουν στα μάτια μας την κάθε πολιτικό Γυναίκα που αιτείται τα παραπάνω , αλλά την κάνουν ικανή συνδιεκδικήτρια τόσο στο πολιτικό στίβο όσο και στην κοινωνική ζωή.
Οι γυναίκες πολιτικοί καλούνται να καταρρίψουν έναν εξαίρετο μύθο ότι γυναίκες δεν ψηφίζουν γυναίκες. Αυτό δεν αληθεύει πάντα, διότι όταν μια γυναίκα συνδυάζει τις ικανότητες με το όραμα, τότε έχει εξασφαλίσει την ψήφο των γυναικών, η οποία μπορεί να προσφέρει εντυπωσιακά εκλογικά αποτελέσματα. Οι γυναίκες πολιτικοί πρέπει να ισορροπήσουν στην επαγγελματική, πολιτική και οικογενειακή ζωή και να πετύχουν.
Πρέπει να διαθέτουν χάρισμα και όχι χρίσμα από τα κόμματα και πρέπει να κινούνται με πολιτικούς όρους και όχι προσωπικούς, γιατί οι πολίτες αναζητούν να ψηφίσουν μια υποψήφια πολιτικό, η οποία είναι δυναμική, αυτόνομη, αυτόφωτη, εργατική και καταξιωμένη που να προέρχεται από την τοπική κοινωνία. Και από την σκοπιά του πολιτικού μάρκετινκ να το δει κάποιος το ζήτημα μια νέα/μεγαλύτερη γυναίκα μπορεί να κερδίσει μεγαλύτερο κομμάτι κοινού. Είναι ρεαλιστικό το ζήτημα και μετρήσιμο.
Η ισότητα ανδρών και γυναικών αποτελεί αναμφισβήτητα τη βασική αρχή της δημοκρατίας και μια θεμελιώδη ανθρώπινη αξία. Όμως, μόλις τον 20ο αιώνα, ξεκίνησε η διεκδίκηση του δικαιώματος ψήφου από τις λίγες μορφωμένες γυναίκες εκείνης της εποχής και τελείωσε με το δυναμικό αίτημα για δίκαιη κατανομή ανάμεσα στα δύο φύλα όλων των ευθυνών και υποχρεώσεων του δημοσίου και ιδιωτικού βίου.
Η ισότιμη συμμετοχή των γυναικών στις ευθύνες διαμόρφωσης ενός μέλλοντος για όλους, συμβάλλει:
1. Στην ενίσχυση της δημοκρατίας. Μιας δημοκρατίας που θα βασίζεται στη συμμετοχή όλων των πολιτών στις διαδικασίες διαμόρφωσης και λήψης των αποφάσεων. Οι γυναίκες, που αποτελούν το 51% του πληθυσμού, δικαιούνται ανάλογης πολιτικής εκπροσώπησης.
2. Στην εφαρμογή στην πράξη της αρχής της ισότητας των δύο φύλλων που είναι βασικό ανθρώπινο δικαίωμα.
3. Στον εμπλουτισμό της πολιτικής με διαφορετικές ιδέες, εμπειρίες και συστήματα αξιών. Σε μια δημοκρατική κοινωνία οι πολιτικές αποφάσεις θα πρέπει να αντανακλούν τα ενδιαφέροντα και τα συμφέροντα όλων των πολιτών.
4. Στην ανανέωση της πολιτικής και στην αναβάθμιση των διαδικασιών λήψης αποφάσεων.Οι γυναίκες για πολιτισμικούς κυρίως λόγους, είναι φορείς διαφορετικών ιδεών, αξιών και συμπεριφορών, που εναρμονίζονται περισσότερο με τις κοινωνικές ανάγκες και μπορούν να δώσουν λύσεις στα νέα προβλήματα και τις νέες προκλήσεις του 21ου αιώνα.
Γι’ αυτά και για άλλα πολλά και επειδή καμία/κανείς δεν μπορεί να φανταστεί ως λειτουργικό έναν πολιτικό κόσμο με 70% άνδρες και 30% γυναίκες, όπως είναι ο κόσμος του Ελληνικού Κοινοβουλίου και έναν κόσμο με παρόμοια αναλογία γυναικών, όπως συμβαίνει στους Δήμους και Περιφέρειες η ελληνική κοινωνία και τα ελληνικά κόμματα οφείλουν να αναδείξουν άμεσα (και σίγουρα μέχρι το 2023-24, που θα έχουμε πάλι κάθε λογής εκλογές) νέες και μεγαλύτερες γυναίκες σε επιτελικά και στρατηγικά πόστα. Θεωρούμε ότι το χρειάζεται η Πατρίδα περισσότερο από πότε!
*- Κατερίνα Δαουτάκου, Τελειόφοιτη Φοιτήτρια του Τμήματος Πολιτικής Επιστήμης και Διεθνών Σχέσεων του Παν. Πελοποννήσου / Στέλεχος ΚΕ.ΑΣ.Μ.
– Βόσσου (Μάγδα) Μαγδαληνή, Τελειόφοιτη Φοιτήτρια Τμήματος Αγγλικής Γλώσσας και Φιλολογίας στο Εθνικό και Καποδιστριακό Παν. Αθηνών / Ιδιωτική Υπάλληλος
– Aναστασία Νικολοπούλου, Δικηγόρος Αθηνών / Μεταπτυχιακή Φοιτήτρια Δημοσιογραφίας και Μ.Μ.Ε. στο Α.Π.Θ.
– Χριστίνα Γιαννέλου, Ασκούμενη Δικηγόρος Αθηνών / Απόφοιτη Νομικής Σχολής του Α.Π.Θ. / Μεταπτυχιακή Φοιτήτρια στο Τμήμα Χρηματοοικονομικής και Τραπεζικής Διοικητικής του Παν. Πειραιά
– Κουτσουπιά Φ. Μαρία-Ωραιοζήλη, Δικηγόρος / Υποψήφια Διδάκτωρ Δημοσίου Δικαίου, Τμήμα Νομικής του Ε.Κ.Π.Α. / Μεταπτυχιακό Δίπλωμα Ειδίκευσης Δημοσίου/Διοικητικού Δικαίου / Μεταπτυχιακό Δίπλωμα Ειδίκευσης Δημοσίου Διεθνούς Δικαίου
– Μαρκόπουλος Χ. Θωμάς, Επικοινωνιολόγος / Μεταπτυχιακός Φοιτητής Διεθνών Σπουδών, Ευρωπαϊκών Σπουδών και Διπλωματίας στο Παν. Μακεδονίας / Δημοσιογράφος
– Γρηγόριος (Άκης) Γιαννούλης, Aπόφοιτος Νομικής Σχολής του Α.Π.Θ. / Μέλος Δ.Σ. της Ο.Ν.ΝΕ.Δ. Φαρσάλων / Στέλεχος ΚΕ.ΑΣ.Μ.
