Σύμφωνα με έρευνα (CNN / SSRS), το 42% των Αμερικανών πιστεύει ότι ο αλλοπρόσαλλος Ντόναλντ Τραμπ πρέπει να καθαιρεθεί από την προεδρία – ποσοστό πολύ κοντά στο 43% που έλεγε το ίδιο για τον πρόεδρο Ρίτσαρντ Νίξον στο απόγειο του σκανδάλου Γουότεργκεϊτ, τον Μάρτιο του 1974. Και πολύ υψηλότερο από το 29% που τασσόταν υπέρ της καθαίρεσης του Μπιλ Κλίντον, το 1998.
Αλλά πόσο πιθανό είναι το λεγόμενο impeachment, δηλαδή η παραπομπή του προέδρου Τραμπ για δίκη στη Γερουσία με το ερώτημα της καθαίρεσης, κατά τα προβλεπόμενα από το Σύνταγμα των ΗΠΑ;
Προς το παρόν, οι πιθανότητες είναι εξαιρετικά χαμηλές – εκτός αν η συνεχιζόμενη έρευνα του Ρόμπερτ Μιούλερ για τη θρυλούμενη συμπαιγνία του επιτελείου Τραμπ με τους Ρώσους αποκαλύψει κάτι τρομερά ενοχοποιητικό.
Η διαδικασία του impeachment κατεβαίνει σαν νομοσχέδιο στα δύο σώματα του Κογκρέσου. Η πλειοψηφία στη Βουλή των Αντιπροσώπων (218 από τα 435 μέλη) πρέπει να εγκρίνει τα άρθρα της μομφής, αφού προηγουμένως τα έχει εγκρίνει και μία ειδική επιτροπή.
Αλλά βεβαίως, η τρέχουσα σύνθεση του σώματος ευνοεί τον Τραμπ. Σήμερα, οι Ρεπουμπλικανοί κατέχουν 238 έδρες, ενώ οι Δημοκρατικοί 193. Τέσσερις έδρες είναι κενές. Αυτό σημαίνει ότι 25 Ρεπουμπλικανοί θα πρέπει να πεισθούν να ψηφίσουν για να παραπεμφθεί ο Τραμπ, κάτι που φαίνεται απίθανο, με την υψηλή συσπείρωση του κόμματος εν όψει των ενδιάμεσων εκλογών για το Κογκρέσο τον Νοέμβριο.
Μεγάλο δίλημμα
Τι θα συμβεί όμως αν οι Δημοκρατικοί κερδίσουν την πλειοψηφία στις εκλογές του φθινοπώρου; Αναλυτές λένε πως το κόμμα θα βρεθεί τότε μπροστά σε ένα μεγάλο δίλημμα: να επιδιώξει την καθαίρεση του Τραμπ, όπως απαιτεί μεγάλο μέρος της βάσης των Δημοκρατικών, ή όχι;
Το θέμα διχάζει ήδη το κόμμα, με τους πιο μετριοπαθείς να διστάζουν. Λένε πως αν η έρευνα του Μιούλερ δεν βρει αδιάσειστα αποδεικτικά στοιχεία για συμπαιγνία με τους Ρώσους, η καθαίρεση θα γίνει μπούμερανγκ.
Οι Δημοκρατικοί αναγνωρίζουν ότι οι ψηφοφόροι τους διψάνε για την απομάκρυνση του Τραμπ από το ύπατο αξίωμα, ακόμη και αν δεν υπάρχει διακομματική συναίνεση για τους λόγους της καθαίρεσής του.
Δημοσκοπήσεις σχετικά με το ερώτημα δείχνουν ότι τα τρία τέταρτα των οπαδών των Δημοκρατικών στηρίζουν την καθαίρεση, και η εχθρότητά τους για τον Τραμπ φαίνεται να εντείνεται καθημερινά.
Αλλά οι βουλευτές που θυμούνται την παραπομπή του Μπιλ Κλίντον για δίκη στη Γερουσία με το ερώτημα της καθαίρεσης το 1998 είναι επιφυλακτικοί. Δεν θέλουν να προκαλέσουν και άλλη πόλωση, εμφανιζόμενοι υπερβολικά πρόθυμοι να ανατρέψουν έναν πρόεδρο χωρίς στήριξη από τους ανεξάρτητους, και από τουλάχιστον μερικούς Ρεπουμπλικανούς.
Ο τρόπος με τον οποίο θα χειριστεί το κόμμα το εκρηκτικό ζήτημα της μομφής θα μπορούσε να καθορίσει αν η πλειοψηφία του θα εξακολουθούσε να υπάρχει δύο χρόνια αργότερα, στις προεδρικές του 2020 (όπου θα είναι πάλι υποψήφιος πρόεδρος ο Τραμπ).
Επικίνδυνη πρόταση
Ενώ η πρόταση μομφής θα συζητηθεί οπωσδήποτε αν οι Δημοκρατικοί αποκτήσουν τον έλεγχο της Βουλής, δεν είναι καθόλου βέβαιο ότι θα ήταν η σωστή κίνηση, πολιτικά ή συνταγματικά, λένε κάποιοι αναλυτές.
Πολλοί ανάμεσά τους εκτιμούν ότι θα είναι μια επικίνδυνη πρόταση, που μάλλον θα διχάσει κι άλλο τους Αμερικανούς: η δημοκρατική βάση απαιτεί ήδη από τους ηγέτες του κόμματος να χρησιμοποιούν το πλήρες φάσμα των δυνατοτήτων για να ανατρέψουν τον Τραμπ, ενώ οι Ρεπουμπλικανοί μιλάνε για «κυνήγι μαγισσών», και είναι βέβαιο πως θα συσπειρωθούν περαιτέρω αν παραπεμφθεί ο Τραμπ.
Η συζήτηση διχάζει ήδη τους Δημοκρατικούς του Σώματος, καθώς κάποιοι βουλευτές, ιδιαίτερα από περιοχές που ευνόησαν εκλογικά τον Τραμπ, ανησυχούν ότι η καθαίρεση θα μπορούσε να θέσει σε κίνδυνο το δικό τους μέλλον τους στο Κογκρέσο. Αλλοι βιάζονται να εκκινήσουν τις διαδικασίες. Ηδη 58 Δημοκρατικοί του Σώματος υπό την ηγεσία του βουλευτή Αλ Γκριν από το Τέξας ψήφισαν να ξεκινήσει η συζήτηση σχετικά με τα άρθρα της καθαίρεσης εναντίον του Τραμπ.
Οι απρόθυμοι Δημοκρατικοί δηλώνουν ότι περιμένουν την έκβαση της έρευνας Μιούλερ σχετικά με τους δεσμούς των συνεργατών του Τραμπ με τη Ρωσία, η οποία θα κρίνει τις κατηγορίες που θα μπορούσαν να απαγγελθούν εναντίον του προέδρου.
Αλλά τα περισσότερα μέλη της ομάδας των Δημοκρατικών στη Βουλή δεν έχουν πειστεί ακόμα και πολλοί είναι νευρικοί για την προοπτική πρόκλησης μιας θύελλας πολιτικής αντίδρασης από τους Ρεπουμπλικανούς, όπως συνέβη στη βάση των Δημοκρατικών μετά την απόπειρα καθαίρεσης του Κλίντον.
«Πιστεύω ότι η στήριξη πρέπει να είναι διακομματική. Νομίζω ότι αυτό ήταν ένα από τα πράγματα που έκαναν λάθος οι Ρεπουμπλικανοί το ’98» λέει ένας βουλευτής από τη Νέα Υόρκη.
Ενας άλλος, ο Δημοκρατικός Στιβ Κόεν από το Τενεσί, ο οποίος τάσσεται υπέρ της καθαίρεσης του Τραμπ, δήλωσε ότι κατανοεί γιατί ορισμένοι Δημοκρατικοί διστάζουν να συμμετάσχουν στην προσπάθεια αυτή τη στιγμή. Αλλά τόνισε ότι θα ήταν λάθος να συγκρίνουμε τον Τραμπ με τον Κλίντον.
«Υπάρχει διαφορά ανάμεσα στην (ενδεχόμενη) συμπαιγνία με τη Ρωσία για να κερδίσει ο Τραμπ τις εκλογές… και στη σεξουαλική σχέση με τη Μόνικα Λιουίνσκι» λέει ο Κόεν.
Μετριοπάθεια και προσοχή
Ορισμένοι Δημοκρατικοί συστήνουν μετριοπάθεια και προσοχή την ώρα που πιο μαχητικοί συνάδελφοί τους θέλουν δράση. Ο βουλευτής Τζέρι Κόνολι από την Βιρτζίνια αναγνωρίζει την «τεράστια εχθρότητα» της βάσης των Δημοκρατικών για τον Τραμπ, αλλά λέει ότι η παραπομπή για καθαίρεση πρέπει να είναι λύση έσχατης ανάγκης.
«Οι εκλογές του 2018 δεν πρέπει να θεωρηθούν ως δημοψήφισμα για το ζήτημα της καθαίρεσης. Νομίζω ότι αυτό θα ήταν ένα τεράστιο λάθος» προσθέτει ο Κόνολι.
Και τονίζει ότι εάν οι Δημοκρατικοί κερδίσουν την πλειοψηφία στη Βουλή και αποφασίσουν να εξετάσουν τη μομφή, θα πρέπει να δώσουν προτεραιότητα σε «διαδικασία που θα βασίζεται σε γεγονότα», και που θα πείσει ότι βασίζεται στο Σύνταγμα και δεν θα εξυπηρετεί μόνο το μικροκομματικό συμφέρον.
Αρκετοί Δημοκρατικοί λένε επίσης ότι δεν έχει νόημα να επιδιωχθεί η καθαίρεση χωρίς διακομματική στήριξη, διότι τότε είναι βέβαιο πως η διαδικασία θα ακυρωθεί στη Γερουσία.
Στη Βουλή απαιτείται απλή πλειοψηφία για να παραπεμφθεί ένας πρόεδρος, αλλά η απομάκρυνση από τα καθήκοντά του απαιτεί πλειοψηφία δύο τρίτων μετά από μια δίκη στη Γερουσία με το ερώτημα της καθαίρεσης – ένα όριο που οι Δημοκρατικοί είναι σχεδόν βέβαιο ότι δεν θα πιάσουν ούτε στην επόμενη Γερουσία.
Υπό αυτές τις συνθήκες, δεν θα έχει νόημα να επιδιώξουν την καθαίρεση, ιδίως αν δεν υπάρξουν αδιάσειστα στοιχεία εναντίον του Τραμπ, λένε οι μετριοπαθείς.
Πηγή: tovima.gr
