Γράφει ο Ιπποκράτης Χατζηαγγελίδης
Στο θέατρο οι θεατές έχουμε συνείδηση ότι παρακολουθούμε θεατρική παράσταση και κρίνουμε τους ηθοποιούς για την ποιότητα της υποκριτικής τους ικανότητος. Ξέρουμε ότι παίζουν και τους χειροκροτούμε για την πιστή και εμπνευσμένη απόδοση των ρόλων τους.
Αντιθέτως, οι εξελίξεις στην -υποτιθέμενη- διαπραγμάτευση μου θύμισαν κουκλοθέατρο με τον Κλούβιο και τη Σουβλίτσα ή, αν προτιμάτε, το εξαιρετικό Muppet Show, με πολλούς περισσότερους χαρακτήρες! Ποιος χαρακτήρας αντιστοιχεί σε ποιον πολιτικό, Έλληνας ή ξένο, σας αφήνω να το βρείτε εσείς. Μπορείτε να κάνετε όποιο συνδυασμό θέλετε, δεν θα αλλάξει τίποτα. Το μόνο βέβαιο είναι ότι η ελληνική κοινή γνώμη έχει το ρόλο του παιδικού κοινού που χειροκροτεί, συμφωνώντας ή αποδοκιμάζοντας, συνεπαρμένη από τα δρώμενα και ταυτιζόμενη με αυτά, χωρίς βεβαίως να έχει αντίληψη της πραγματικότητας!!!
Δεν ξέρω αν οι Ευρωπαίοι ηγέτες συμμετέχουν συνειδητώς σε αυτή την κακής ποιότητος θεατρική παράσταση. Το γεγονός ότι την 18η Ιουνίου ο Αλέξης Τσίπρας θα είναι στην Αγία Πετρούπολη αντί να συμμετέχει στο κρίσιμη συνεδρίαση του EuroGroup, δείχνει ότι μάλλον έχει ήδη υπάρξει παρασκηνιακή συμφωνία και το κακόγουστο κουκλοθέατρο παίζεται μόνο και μόνο για να ικανοποιηθούν οι ανάγκες «αξιοπρέπειας» και οι ιδεοληψίες του εσωκομματικού αλλά και του πολιτικού ακροατηρίου του Αλέξη Τσίπρα. Γιατί να συμμετάσχει σε ένα EuroGroup όταν οι αποφάσεις έχουν ήδη ληφθεί; Αντιθέτως, πηγαίνοντας στην Αγία Πετρούπολη ικανοποιεί τις ονειρώξεις του Λαφαζάνη και της παρέας του και παίζει επικοινωνιακό παιχνίδι με όλο το εθνολαϊκιστικό σύμπλεγμα που μια ζωή περιμένει «…να έρθει ο Μόσκοβος να φέρει το σεφέρι»! (Σε όλους αυτούς, συνιστώ, έστω και εκτός εποχής, να δούνε την ταινία «Παπαφλέσσας» με τον Δημήτρη Παπαμιχαήλ και πολλούς εξαιρετικούς ηθοποιούς, η οποία παρουσιάζει με γλαφυρότατο τρόπο τα παρασκήνια της επαναστάσεως και τις φαντασιώσεις των προεστών για βοήθεια από την… Αόρατο Αρχή, μια Αρχή η οποία εκτός από Αόρατος ήτο και Ανύπαρκτος!)
Ορθώς, όμως, θα παρατηρήσει κάποιος, ότι οι ίδιες ενδείξεις μπορούν κάλλιστα να οδηγούν στα αντίθετα συμπεράσματα. Δηλαδή, δεν υπάρχει συμφωνία και ούτε θα υπάρξει, αλλά η ελληνική κυβέρνηση συνεχίζει μέχρι την τελευταία στιγμή ένα κλασσικό blame game, ένα παιχνίδι μεταθέσεως των ευθυνών, στο οποίο τα αριστερά κόμματα είναι αξεπέραστα! Οι δηλώσεις Δραγασάκη «περί προτάσεων της ελληνικής κυβερνήσεως που καλύπτουν πλήρως το δημοσιονομικό κενό όπως το προσδιορίζουν οι εκπρόσωποι των θεσμών» κάλλιστα εγγράφονται σε ένα τέτοιο πλαίσιο.
Πρόκειται ασφαλώς περί αστειοτήτων, αφού ούτε προτάσεις έχουν υπάρξει, ούτε έχει δυνατότητα ο ΣΥ.ΡΙΖ.Α. να παρουσιάσει αληθώς εναλλακτικές προτάσεις που να διασφαλίζουν την αναπτυξιακή προοπτική της οικονομίας. Ούτε η προηγούμενη κυβέρνηση ήταν ικανή να παρουσιάσει και να εφαρμόσει τέτοιες προτάσεις. Δεν θα υπάρξουν σοβαρές προτάσεις αναπτυξιακής πολιτικής όσο στην εξουσία διατηρείται το φαύλο και ανίκανο πολιτικό σύστημα της μεταπολιτεύσεως!
Τελικώς, ελάχιστη σημασία έχει το τι ακριβώς θα συμβεί. Με ή χωρίς συμφωνία η χώρα δεν σώζεται και η ανάπτυξη δεν θα έρθει. Αν επιτευχθεί συμφωνία, θα δοκιμασθεί πολύ σκληρά όταν θα πρέπει να ψηφισθούν τα μέτρα που θα προβλέπει ως προϋπόθεση για την επανέναρξη της χρηματοδοτήσεως. Και θα δοκιμάζεται κάθε φορά που θα πρέπει να περάσουν μέτρα από τη Βουλή. Το σενάριο αυτό δεν είναι τίποτε άλλο παρά ένα τρισάθλιο μικροπολιτικό παιχνίδι του καιροσκόπου Τσίπρα και όσων έχουν συνδέσει τα συμφέροντά τους με την πολιτική του επιβίωση. Ο σκοπός του είναι προφανής: για την αποτυχία θα φταίνε όλοι πλην του ιδίου! Ασφαλώς θα φταίνε οι ανάλγητοι Ευρωπαίοι. Άλλωστε στο ίδιο παραμύθι κατέφυγε ο ολίγιστος Αντώνης Σαμαράς για να δικαιολογήσει την πτώση του! Επίσης, θα φταίνε οι σκληροπυρηνικοί και δογματικοί της εσωκομματικής αντιπολιτεύσεως, που δεν αντιλαμβάνονται την κρισιμότητα της καταστάσεως και την ανάγκη σωτηρίας της χώρας! Το τι κάνει ο ίδιος, ποιες είναι οι εκ του συντάγματος -αλλά και της κοινής λογικής- ευθύνες του ως Πρωθυπουργού, είναι προφανώς αδιάφορο, αφού πρόκειται για τον λαοπρόβλητο ηγέτη, που όπως και το πρότυπό του… απλώς προεδρεύει! Και, βεβαίως, θα σύρει τη χώρα σε εκλογές μόνο και μόνο για να επιβεβαιώσει την προσωπική του πολιτική κυριαρχία, χωρίς τα βαρίδια των ΑΝ.ΕΛ. και των Λαφαζάνηδων. Η πολιτική αλητεία σε όλο της το μεγαλείο… ούτε ο Ανδρέας Παπανδρέου δεν ήταν τόσο τυχοδιώκτης αφού, αν μη τι άλλο σε κρίσιμες στιγμές επέλεξε να αναλάβει το κόστος και να μην ρισκάρει την υπόσταση τς χώρας. Όμως , ο Αλέξης Τσίπρας και η παρέα του δεν έχουν ενδοιασμούς…
Ας μην γελιόμαστε αγαπητοί φίλοι, μέ ή χωρίς συμφωνία δεν υπάρχει λύση! Όποιο και να είναι το αποτέλεσμα των διαπραγματεύσεων δεν θα αλλάξει τίποτα για τη χώρα. Υπάρχει απλώς το «κακό σενάριο» και το «πολύ κακό σενάριο»! Με ή χωρίς συμφωνία, με ή χωρίς ρήξη, το πρόβλημα είναι το ελληνικό πολιτικό σύστημα, κυβέρνηση και αντιπολίτευση, ωμός και ανενδοίαστος λαϊκισμός (ΣΥ.ΡΙΖ.Α. – ΑΝ.ΕΛ. – Χ.Α.) και λαϊκισμός με εκσυγχρονιστικό περιτύλιγμα (Ν.Δ. – ΠΑ.ΣΟ.Κ. – ΠΟΤΑΜΙ). Το μόνο βέβαιο είναι ότι όσο δεν αλλάζει αυτό το φαύλο και ανίκανο πολιτικό σύστημα, όσο ο εσμός της μεταπολιτεύσεως δεν σαρώνεται, όσο αργεί να αναδυθεί ένα νέο, υγιές και αληθώς δημοκρατικό πολιτικό σύστημα τόσο η χώρα θα διολισθαίνει στην ύφεση και σε τριτοκοσμικές καταστάσεις.
Διαλέξτε εσείς ποιο είναι το πολύ κακό σενάριο: συμφωνία με παράταση ζωής στο φαύλο πολιτικό σύστημα ή ρήξη και κατάρρευση του πολιτικού συστήματος; Να θυμάστε, όμως, ότι εχουμε, ήδη, προκαταβάλλει το κόστος της χρεωκοπίας. Μόνον οι πελάτες του συστήματος ΔΕΝ έχουν συμφέρον από την πλήρη κατάρρευση. Οι υπόλοιποι έχουμε κάθε λόγο να την επιθυμούμε ως μόνη λύση για τη δική μας επιβίωση. Προσοχή: για τη ΔΙΚΗ μας επιβίωση, για κανέναν άλλο, για καμμία ιδεολογία, για κανένα ιδανικό! Όλοι Έλληνες είμαστε και όλοι είμαστε πατριώτες, με τη διαφορά ότι για καθ’ έναν οι έννοιες αυτές έχουν διαφορετικό περιεχόμενο. Ο πατριωτισμός αυτών που αυξάνουν το μισθό των Φωτόπουλων και προσλαμβάνουν χιλιάδες στην Ε.Ρ.Τ. όταν παραμυθιάζουν για ανθρωπιστική κρίση και ενώ δεν δίνουν δεκάρα για τα εκατομμύρια των ανέργων, δεν είναι πατριωτισμός, είναι απάτη και πατριδοκαπηλεία! Λίγο με νοιάζει η τύχη της “πατρίδος” αυτών που ζουν παρασιτώντας -και- στη δική μου πλάτη, ας καταρρεύσει. Η δική μου πατρίδα θα ξεκινήσει να ζει μόλις καταρρεύσει η δική τους…
