Η κρίση ανέδειξε ένα μεγάλο θέμα: την συστηματική αποφυγή από τις μεγάλες πολυεθνικές εταιρείες. Η Microsoft διαχειρίζεται τα πνευματικά της δικαιώματα με μια εταιρεία στη Σιγκαπούρη με μηδενικό φορολογικό συντελεστή, τη χρηματοδότησή της στις ΗΠΑ, όπου τα δάνεια εκπίπτουν από τη φορολογία κ.ο.κ. Το «άθλημα» της φοροαποφυγής το καλλιεργούν κι άλλοι κολοσσοί της τεχνολογίας, όπως το Facebook και άλλοι, χρησιμοποιώντας είτε φορολογικούς παραδείσους για κάποιες δραστηριότητες, είτε τις νόμιμες ευκαιρίες που τους παρέχουν ορισμένες χώρες. Για παράδειγμα, προ ημερών έγινε «φορολογικός μετανάστης» στο Βέλγιοο Ζεράρ Ντεπαρντιέ, ακλουθώντας το παράδειγμα του κυρίου … Vuitton.
Η αμερικάνικη Google αυτή την περίοδο εξετάζεται από τις φορολογικές αρχές της Γαλλίας, της Βρετανίας, της Αυστραλίας και της Ινδίας. Το σήμα το ελέγχει μια εταιρεία εγκατεστημένη στις Βερμούδες. Οι γαλλικές αρχές διερευνούν το γεγονός ότι οι γαλλικές εταιρείες που διαφημίζονται στο Google πληρώνουν σε μία ιρλανδική θυγατρική φόρο 12,5% αντί 33% στη Γαλλία, ενώ διαπίστωσαν και εναλλακτική «λύση» με εταιρεία στην Ολλανδία.
Κάπως έτσι, παίζεται το παιγνίδι, αλλά το δημοσιονομικό στρίμωγμα, έχει υποχρεώσει πολλές χώρες να αντιληφθούν επιτέλους ότι χάνουν δισεκατομμύρια φόρων από αυτά τα περίπλοκα διεθνή συστήματα φοροαποφυγής.
