Ιστορικά, οι πόλεμοι μαζί με την πίεση του γαλλικού Διαφωτισμού και του κοσμικού πνεύματος οδήγησαν τελικά στην πτώση της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας. Η διπλωματία οδήγησε στις μεταρρυθμίσεις των Σουλτάνων και αυτές άνοιξαν τον δρόμο για τη διείσδυση του φιλελευθερισμού και του εθνικισμού στην οθωμανική κοινωνία και την ψυχοσύνθεσή της. Σε αυτό το κλίμα, γεννήθηκε ο τουρκικός εθνικισμός των Νεο-Τούρκων, που στο τέλος έφερε την άνοδο του Mustafa Kemal Atatürk.
Το έθνος-κράτος της Τουρκίας, επί των σημερινών ημερών του Recep Tayyip Erdoğan συνεπικουρούμενου από τον Devlet Bahçeli, συνθέτει τον αποκρυφιστικό Κεμαλισμό με το οθωμανικό Ισλάμ, για να καταστεί η μήτρα μιας νέας ταυτότητας που καλούνται να επαναπροσεγγίσουν πολλοί λαοί της Κεντρικής Ασίας, της Βορείου Αφρικής, της Μέσης Ανατολής, της Κύπρου, των Βαλκανίων και των Καρπαθίων.
Η ανάδυση αυτής της ταυτότητας προκαλεί προβλήματα ασφαλείας στην Ευρώπη, διότι, όταν ισλαμικοί ή/και τουρκογενείς πληθυσμοί μεταναστών αποφασίσουν να την ενστερνιστούν, τότε η πίστη και η αφοσίωσή τους στα κοσμικά έθνη-κράτη τα οποία κατοικούν κλονίζεται, καθώς καθίσταται σε μεγάλο βαθμό ασύμβατη. Το τι γίνεται αυτήν τη στιγμή στη Γαλλία είναι ενδεικτικό του κλίματος.
