Γράφει ο Γιώργος Ευγενίδης
Η στήλη εδώ και πολύ καιρό έχει πει πως ένας από τους βασικούς indicators για την πραγματική πορεία της οικονομίας είναι τα όσα λέει και καταγράφει ο διοικητής της Τράπεζας της Ελλάδας Γιάννης Στουρνάρας.
Πλην όμως, το τελευταίο διάστημα βρίσκεται σε εξέλιξη ένα πολύ ενδιαφέρον power game μεταξύ του Μεγάρου Μαξίμου και της ΤτΕ που αφορά τις διοικήσεις των τραπεζών. Δεν είναι μυστικό πως αμφότεροι Μαξίμου και ΤτΕ αντιλαμβάνονται πως ο νέος νόμος για τα ΔΣ των τραπεζών θέτει ιδιαίτερα αυστηρές ασφαλιστικές δικλείδες, πλην όμως η αντίδρασή τους είναι διαφορετική, αν και φαινομενικά όμοια. Αμφότεροι θα ήθελαν να προωθηθούν στελέχη που μπορεί να μην ανταποκρίνονται 100% στις προϋποθέσεις που έχει ο SSM, η κυβέρνηση όμως έχει επιδείξει μια συγκεκριμένη συμπεριφορά όλο το προηγούμενο διάστημα: προωθεί ανθρώπους που ανήκουν ευρύτερα ή εγγύτερα στο σύστημα ΣΥΡΙΖΑ, ούτε καν στο σύστημα ΑΝΕΛ. Αντίθετα, η ΤτΕ επιμένει σε τραπεζικά στελέχη και τεχνοκράτες.
Κάπως έτσι, η επιλογές του Μαξίμου για την τράπεζα Αττικής, μια μη συστημική, αλλά στην πράξη σχεδόν συστημική τράπεζα, έφεραν στην επιφάνεια την σύγκρουση με την ΤτΕ του Στουρνάρα, σύγκρουση, την οποία έχουν καταγράψει εγκαίρως οι θεσμοί, οι οποίοι κλίνουν προς την κατεύθυνση των επιλογών της ΤτΕ. Κάπως έτσι, οι κ.κ. Σαπουντζόγλου και Ρουμελιώτης που προωθούνταν για τις θέσεις του προέδρου και του διευθύνοντος συμβούλου περνούν κάτω από τον πήχυ που έχει θέσει η ΤτΕ, με αποτέλεσμα η ηγεσία της Αττικής να βρίσκεται κυριολεκτικά στον αέρα. Και, εξ όσων δύναται η στήλη να γνωρίζει, ο κ. Στουρνάρας δεν προτίθεται ιδιαίτερα να κάνει πίσω ως προς τα δύο αυτά στελέχη, κυρίως γιατί δεν θεωρούνται αυστηροί τεχνοκράτες, αλλά αντίθετα ως διατηρούντες στενούς δεσμούς με το ευρύτερο ή στενότερο σύστημα του Μαξίμου, ενώ παράλληλα δεν διαθέτουν και μεγάλη προϋπηρεσία στον τραπεζικό τομέα. Μάλιστα, η παρουσία του κ. Σαπουντζόγλου στο ΔΣ της Proton Bank κατά το παρελθόν λειτούργησε ως επιβαρυντική περίσταση.
Όπως αντιλαμβάνεται κανείς το, power game είναι μεταξύ ΤτΕ (Στουρνάρα δηλαδή) και Μεγάρου Μαξίμου. Η ΤτΕ εμφανίζεται να παίζει αυστηρά by the book ως προς τους κανονισμούς του SSM και κάπως έτσι να βρίσκεται στον αντίποδα των επιλογών του Μεγάρου Μαξίμου, οι οποίες έχουν στις περισσότερες περιπτώσεις και πολιτικό χρώμα. Και μπορεί κανείς να μην μπορεί να προδικάσει το τέλος της «αναμέτρησης»-αν και το παρελθόν της κυβέρνησης σε δύσκολες διαπραγματεύσεις δεν προδιαθέτει θετικά ως προς την τύχη των επιλογών της σε θέσεις-κλειδιά-, πλην όμως ο κ. Στουρνάρας εμφανίζεται ιδιαίτερα δυνατός και κραταιός στο εν λόγω power game…
Υ.Γ. Θα πρέπει να υποθέσουμε πως η έφοδος στο σπίτι του κ. Στουρνάρα για έρευνα αναφορικά με τη σύζυγό του, εξ αφορμής της υπόθεσης ΚΕΕΛΠΝΟ, είναι μια τεράστια χρονική σύμπτωση με την περίοδο έγκρισης του ΔΣ της Αττικής από την ΤτΕ. Ας το υποθέσουμε, για την οικονομία της συζήτησης. Αλλά, οι συμπτώσεις στην περίπτωση αυτής της κυβέρνησης και κυρίως αναφορικά με τις σχέσεις με τη δικαιοσύνη και τους ελεγκτικούς μηχανισμούς πυκνώνουν. Επικίνδυνα.
