Γράφει ο Γιώργος Ευγενίδης
Παρακολουθούσα την Κυριακή το πρωί στην εκπομπή Ακραίως του ΣΚΑΪ τον κυβερνητικό εκπρόσωπο Δημήτρη Τζανακόπουλο. Μεταξύ άλλων, ο κ. Τζανακόπουλος ζήτησε από τον κεντρικό τραπεζίτη Γιάννη Στουρνάρα να σταματήσει να κρύβεται πίσω από τη θεσμική του ιδιότητα και να σταματήσει να πολιτικολογεί.
Οι αφορμές για να πει αυτό ο κ. Τζανακόπουλος ήταν δύο: αφενός μια συνέντευξη του κ. Στουρνάρα στο Capital, αφετέρου οι δηλώσεις του σε συνέδριο για το ασφαλιστικό, όπου υπεραμύνθηκε και της μείωσης της ασφαλιστικής δαπάνης.
Είναι σαφές πως η κυβέρνηση δεν θεωρεί όσα λέει και κάνει ο κ. Στουρνάρας τυχαία. Για να είμαστε πιο σαφείς, η κυβέρνηση «αθροίζει» διαφορετικές κινήσεις στην πολιτική σκακιέρα σε ένα σχέδιο δικής της αποσταθεροποίησης: τις επαφές του κ. Μητσοτάκη και της κ. Γεννηματά με τον κ. Στουρνάρα, την επαφή των δύο πολιτικών αρχηγών μεταξύ τους, τη συνέντευξη του κ. Στουρνάρα, την επανεμφάνιση του κ. Σημίτη κ.ο.κ. Με άλλα λόγια, η κυβέρνηση εκτιμά πως εγχώριοι κύκλοι, τώρα που βλέπουν πως είμαστε σε κομβικό σημείο για το κλείσιμο της αξιολόγησης, απεργάζονται σενάρια ανατροπής της.
Δεν έχει νόημα στο να μπούμε σε αυτή τη συζήτηση, γιατί γίνεται αμιγώς για εσωτερική κατανάλωση μεταξύ των βουλευτών και των στελεχών του ΣΥΡΙΖΑ. Κάθε φορά που έρχεται κάτι βαρύ στη Βουλή, η κυβέρνηση ανακινεί το γνωστό σχήμα των εσωτερικών εχθρών, οι οποίοι την επιβουλεύονται για να τη ρίξουν.
Το σημαντικό της υπόθεσης είναι το αν μπορεί ο κ. Στουρνάρας να μιλά. Εδώ τίθεται ένα ερώτημα. Αλλοιώνει την ουσία της θεσμικής του ιδιότητας μια παρέμβαση του κ. Στουρνάρα υπέρ του άμεσου κλεισίματος της αξιολόγησης ή η έκφραση της άποψής του για το τι μέλλει γενέσθαι στο ασφαλιστικό ζήτημα, από τη στιγμή που πρόκειται για δημοσιονομικό μέγεθος; Ένα επιχείρημα είναι ότι ο κ. Στουρνάρας δεν μιλά με τον ίδιο τρόπο ή με την ίδια συχνότητα, όπως ο προκάτοχός του κ. Προβόπουλος.
Είναι αλήθεια αυτό, αλλά θα έπρεπε κανείς να το γνωρίζει, λαμβάνοντας υπόψιν το γεγονός πως ο κ. Στουρνάρας ήταν ένα πολιτικό πρόσωπο, το οποίο τοποθετήθηκε στην ηγεσία της ΤτΕ. Και, προσωπικά, δεν βρίσκω απολύτως τίποτε το μεμπτό στο να ακούω και τις απόψεις του κεντρικού τραπεζίτη της χώρας, όχι για το κάθε τι, αλλά για κεφαλαιώδη ζητήματα που έχουν να κάνουν με τη σταθερότητα της οικονομίας και των τραπεζών.
Ο κ. Στουρνάρας είναι ένας άνθρωπος που, παρά τις ιδεολογικές και πολιτικές του διαφορές με τον ΣΥΡΙΖΑ, διατηρεί άριστο δίκτυο επαφών στο εξωτερικό. Επίσης, ο κ. Στουρνάρας έχει εξαιρετικές σχέσεις και με το περιβάλλον του Ευρωπαίου κεντρικού τραπεζίτη Μάριο Ντράγκι. Τέλος, σε κρίσιμες φάσεις έχει συμβουλεύσει την κυβέρνηση με τρόπο χρήσιμο και ωφέλιμο, όπως κεντρικά κυβερνητικά στελέχη μπορούν να επιβεβαιώσουν.
Το άνοιγμα ενός μετώπου με τον κεντρικό τραπεζίτη της χώρας -γιατί αυτό γίνεται- δεν μπορώ να καταλάβω πόσο ωφέλιμο θα είναι, πέρα ίσως από την ανάδειξη ενός εχθρού, ο οποίος θα λειτουργήσει ως «μπαμπούλας» για τους κυβερνητικούς βουλευτές. Από την άλλη, αν είναι ορισμένα σοβαρά πράγματα να ακούγονται από κορυφαίους θεσμικούς παράγοντες, ε, ας το κάνει ο Στουρνάρας, αφού ορισμένοι άλλοι διστάζουν να πάρουν τον μουντζούρη.
