Δεσμεύτηκα την περασμένη Πέμπτη, στη βάση όσων έγραψα εδώ, να προτείνω και τη σύνθεση της νέας κυβέρνησης. Ωστόσο, οι μέρες που ακολούθησαν μέχρι και σήμερα δεν ήταν πρόσφορες για ονοματολογία. Περίμενα να κριθεί το σημαντικό πρώτα, δηλαδή το αίσθημα ευθύνης προκειμένου να αποκτήσει ηγεσία η χώρα. Μέχρι την ώρα που γράφονται αυτές οι γραμμές αυτό το αίσθημα ευθύνης δεν έχει φανεί καθώς περάσαμε ένα Παρασκευοσαββατοκύριακο κομματικού τακτικισμού. Περίμενα λοιπόν το σωστό timing (στην πολιτική όλα είναι timing κι ας μη το συνειδητοποιούν αυτό οι πολιτικοί μας) και η στιγμή είναι τώρα που μας χωρίζουν μερικές ώρες από την τελική σύσκεψη στο Προεδρικό Μέγαρο.
Επίσης, οφείλω να σημειώσω πως η σωστή λύση της κυβερνητικής εξίσωσης δεν είναι ούτε μόνον οι πολιτικοί, ούτε μόνον οι τεχνοκράτες, ούτε μόνον οι προσωπικότητες. Διότι όπως έχω επανειλημμένα γράψει υπάρχουν καλοί και κακοί πολιτικοί, καλοί και κακοί τεχνοκράτες, καλές και κακές προσωπικότητες. Με δεδομένο πως οι στιγμές απαιτούν το καλύτερο από τους καλύτερους, έχουμε και λέμε:
Πρωθυπουργός και Υπουργός Δικαιοσύνης: Φώτης Κουβέλης.
Επιμένω πως ο Φώτης Κουβέλης μπορεί να αποδειχθεί η ιδανική λύση, σηματοδοτώντας παράλληλα τις νομικές πρωτοβουλίες που οφείλει να λάβει το ελληνικό κράτος για να προστατεύσει ζωτικά εθνικά συμφέροντα, τόσο στο εξωτερικό όσο και στο εσωτερικό.
Υπουργός Οικονομίας και Οικονομικών: Αλέκος Παπαδόπουλος
Έχει καταθέσει δημόσια και με παρρησία το τι πρέπει να γίνει ώστε να μεταβούμε από τα φέουδα της παραοικονομίας σε μια σύγχρονη ευρωπαϊκή οικονομία.
Υπουργός Εσωτερικών, Διοικητικής Μεταρρύθμισης και Ηλεκτρονικής Διακυβέρνησης: Σπύρος Φλογαίτης.
Έχει το κύρος, τις εμπειρίες και τις γνώσεις για να επιτελέσει εξυγιαντικό ρόλο στο κράτος και την τοπική αυτοδιοίκηση. Είναι πρόσωπο για το οποίο μπορούμε να είμαστε σίγουροι πως στις επιλογές του δεν θα πρυτανεύσουν μικροκομματικά κριτήρια.
Υπουργός Εξωτερικών: Δημήτρης Αβραμόπουλος.
Πιστεύει ειλικρινά στις συναινέσεις και τις συνεργασίες, απόδειξη ότι παραιτήθηκε από την έδρα του και ανέλαβε Υπουργός Εθνικής Άμυνας για να σχηματιστεί η κυβέρνηση Παπαδήμου. Η διπλωματική του εμπειρία είναι χρήσιμη προκειμένου η Ελλάδα να αναζητήσει συμμάχους και έξω από τα όρια της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Υπουργός Εθνικής Άμυνας: Κώστας Μπίκας, διατηρώντας και τη διοίκηση της ΕΥΠ.
Σε κάποια πράγματα δεν χρειάζονται πολλές εξηγήσεις.
Υπουργός Ανάπτυξης: Μάκης Σκλαβενίτης.
Έχω ξαναγράψει πως μόνο ένας επιχειρηματίας καταλαβαίνει τι θέλουν οι επιχειρηματίες για να βάλουν τα ωραία λεφτά τους και να κάνουν δουλειές. Επιπλέον επειδή προέρχεται από τον κλάδο των σούπερ μάρκετ, σίγουρα θα ξέρει πολύ καλύτερα από κάθε άλλο πώς να χαλιναγωγήσει τις τιμές στο καλάθι της νοικοκυράς.
Υπουργός Περιβάλλοντος: Κυριάκος Μητσοτάκης
Έχει δουλέψει συστηματικά και με ζήλο για τα θέματα του Περιβάλλοντος και μπορεί να χαράξει μια πολιτική που θα συμφιλιώνει ρεαλιστικά το πράσινο με την ανάπτυξη.
Υπουργός Ενέργειας και Φυσικών Πόρων: Γιάννης Μανιάτης.
Οι υδρογονάνθρακες είναι η μεγάλη ελπίδα της ελληνικής οικονομίας κι απαιτούν ξεχωριστό Υπουργείο, με επικεφαλής τον άνθρωπο που δούλεψε σεμνά και συστηματικά για δυόμισι χρόνια κι έφερε αποτελέσματα.
Υπουργός Παιδείας, Δια Βίου Μάθησης και Θρησκευμάτων: Γιώργος Μπαμπινιώτης.
Η παιδεία βρήκε το δάσκαλό της! Το μικρό «φάουλ» με τις δηλώσεις για το νέο νόμο στα πανεπιστήμια μεγεθύνθηκε επικοινωνιακά για να τον «κάψει» ως επιλογή που εξ αρχής φάνηκε ότι δεν θα ήταν προσωρινή.
Υπουργός Ναυτιλίας: Γιάννης Πλακιωτάκης.
Εδώ και δυόμισι χρόνια φωνάζει, πολλές φορές μόνος του, πως ήταν τραγικό λάθος η κατάργηση του Υπουργείου Εμπορικής Ναυτιλίας και η απόσχιση του Λιμενικού Σώματος. Η πραγματικότητα τον δικαίωσε και μπορεί να αναλάβει την επανασύστασή του.
Υπουργείο Εργασίας και Κοινωνικής Ασφάλισης: Κρις Αμιράλης.
Αν και δεν είναι ιδιαίτερα γνωστός, είναι κορυφαίος στην ανάπτυξη του ανθρώπινου δυναμικού. Διετέλεσε στο πρόσφατο παρελθόν επικεφαλής του HAY GROUP στην Ελλάδα (σημ: δεν έχω κανένα συμβόλαιο μαζί τους) και είναι αξιοσημείωτο ότι προωθεί εθελοντικές δράσεις και καλές πρακτικές εταιρικής κοινωνικής ευθύνης προκειμένου να δώσει ευκαιρίες σε νέα παιδιά που έχουν μεν καλές σπουδές αλλά έχουν «μαύρα μεσάνυχτα» από τον πραγματικό κόσμο της εργασίας.
Υπουργός Υγείας και Κοινωνικής Αλληλεγγύης: Ο ακαδημαϊκός και καθηγητής του Χάρβαρντ Δημήτρης Τριχόπουλος.
Δεν έχουμε πολλούς τέτοιους Έλληνες.
Υπουργός Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων: Τάκης Σαράντης
Προσοχή μην τον μπερδέψετε με τον Μιχάλη. Τα δυο αδέλφια έδειξαν πως μια οικογενειακή επιχείρηση στην περιφέρεια μπορεί να γίνει leader. Ο «Όλυμπος» αποδεικνύει έμπρακτα το πώς ο ελληνικός πρωτογενής τομέας και η ελληνική βιομηχανία μπορούν να κάνουν θαύματα.
Υπουργός Προστασίας του Πολίτη: Μιχάλης Χρυσοχοίδης.
Στο πρόσωπό του η νομιμότητα έχει βρει έναν σοβαρό εγγυητή της. Στην αρμοδιότητα του Υπουργείο θα πρέπει να είναι και ένα ειδικό Σώμα δίωξης του Οικονομικού Εγκλήματος κατά τα πρότυπα του αμερικανικού IRS.
Υπουργός Πολιτισμού: ο σκηνοθέτης και εικαστικός καλλιτέχνης Δημήτρης Παπαϊωάννου.
Έχει μερικές μόνο μέρες στη διάθεσή του για να αλλάξει την εικόνα της Ελλάδας κατά την τελετή παράδοσης της Ολυμπιακής Φλόγας ενόψει των Ολυμπιακών του Λονδίνου.
Υπουργός Τουρισμού: Άντζελα Γκερέκου.
Απέδειξε ότι από εξώφυλλο των life style περιοδικών μπορεί να γίνει μια πολύ αποτελεσματική πολιτικός με ατζέντα τον τουρισμό. Πλήρωσε τις ανασφάλειες του Γερουλάνου και δεν είχε την ευκαιρία που άξιζε για να δείξει αυτό που μπορούσε να κάνει. Σε κάθε περίπτωση καλύτερα που δεν εξελέγη βουλευτής, διότι την προτείνω ως προσωπικότητα.
Για τη θέση του Κυβερνητικού Εκπροσώπου ο Ανδρέας Παπαδόπουλος, διότι ο πρωθυπουργός δικαιούται να έχει τον δικό του εκπρόσωπο.
Αυτά….
ΥΓ1: Εξοχότατε Πρόεδρε της Ελληνικής Δημοκρατίας, ειλικρινά εύχομαι και ελπίζω να τα καταφέρετε έτσι, ώστε η παραπάνω πρόταση να σας είναι χρήσιμη απόψε.
ΥΓ2: Αν χρειαστείτε και λίστα Υφυπουργών, είμαι στη διάθεσή σας.
