Γράφει ο Σπύρος Μπόικος
Οξύνεται η κατάσταση στην Ουκρανία μετά την απόφαση του βρετανού πρωθυπουργού Ντέιβιντ Κάμερον να στείλει στρατιωτική βοήθεια στην κυβέρνηση του Κιέβου. Όπως δήλωσε την Τρίτη το απόγευμα ο Ντέηβιντ Κάμερον, μέσα στον επόμενο μήνα η κυβέρνηση του θα στείλει στρατιωτικό προσωπικό προκειμένου να βοηθήσει τον ουκρανικό στρατό με συμβουλές και εκπαίδευση σε ζητήματα συλλογής πληροφοριών, ανεφοδιασμού και ιατρικής φροντίδας. Επιπλέον θα σταλεί ένα στρατιωτικό τμήμα να βοηθήσει την εκπαίδευση του ουκρανικού πεζικού, το οποίο όπως δήλωσε ο Κάμερον θα βρίσκεται μακριά από τη γραμμή πυρός. Η συνολική βρετανική αποστολή θα αριθμεί συνολικά γύρω στα 75 άτομα.
Η πολύ σημαντική αυτή εξέλιξη στο ουκρανικό ζήτημα αποτελεί την πρώτη ενεργό ανάμιξη δυτικής χώρας στον ουκρανικό εμφύλιο. Σίγουρα πρόκειται για μια αρνητική εξέλιξη. Η ήδη τεταμένη κατάσταση στην Ουκρανία δεν πρόκειται να εκτονωθεί από τη εμπλοκή νατοϊκών δυνάμεων. Μια τέτοια εξέλιξη θα προκαλέσει σίγουρα την αντίδραση της Ρωσίας και φυσικά την όξυνση της πάλης των αντικυβερνητικών δυνάμεων. Επιπλέον, μετά την είσοδο της Μεγάλης Βρετανίας στον ουκρανικό εμφύλιο δεν είναι καθόλου βέβαιο ότι η νατοϊκή εμπλοκή θα περιοριστεί εκεί.
Αν δε πραγματοποιηθεί το χειρότερο σενάριο, να εμπλακούν οι δυτικές δυνάμεις απ’ ευθείας στις μάχες μεταξύ των δυο πλευρών η Ρωσία θα πρέπει να επέμβει στρατιωτικά με τη σειρά της, καθώς η πλειονότητα των πολιτών της ανατολικής Ουκρανίας είναι την ουσία ρώσοι.
Από την απόφαση του Ντέιβιντ Κάμερον φαίνεται ότι η βορειοατλαντική συμμαχια είναι έτοιμη να στηρίξει στρατιωτικά την κυβέρνηση του Κιέβου και τους νεοναζί υποστηρικτές της αναλαμβάνοντας το ρίσκο για μια σύγκρουση με τη Ρωσία.
Σε αυτό το πλαίσιο η απόφαση του έλληνα ΥΠΕΞ να στείλει βοήθεια στην ουκρανική κυβέρνηση θα πρέπει σίγουρα να αναθεωρηθεί.Το θετικό βήμα που είχε γίνει στην κατεύθυνση της ελληνορωσικής φιλίας όταν η κυβέρνηση είχε εκφράσει τις αντιρρήσεις της για το ψήφισμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης σχετικά με τις κυρώσεις απέναντι στη Ρωσία ακυρώνεται αυτόματα αν η Ελλάδα συμμετάσχει σε στρατιωτική αποστολή στην Ουκρανία, όπως είναι πολύ πιθανό να της ζητηθεί από τους νατοϊκούς εταίρους της. Η ελληνική κυβέρνηση, αν θέλει να αποκτήσει ρόλο ρυθμιστή και διαμεσολαβητή στην περιοχή θα πρέπει να κάνει βήματα προσέγγισης προς τη ρωσική πλευρά και όχι να υποστηρίξει την ουκρανική κυβέρνηση, την οποία άλλωστε χωρίζουν από την ελληνική βαθιές και αγεφύρωτες ιδεολογικές διαφορές.
