Γράφει ο Γρηγόρης Πιτταράς
Η διαφαινόμενη «νίκη» του ΣΥΡΙΖΑ στις εκλογές του Ιανουαρίου 2015, έγινε γεγονός και μάλιστα με αρκετά εμφατικό τρόπο, ως προς τα τελικά αποτελέσματα.
Η εν λόγο επικράτηση εξετάστηκε τόσο προεκλογικά, όσο και μετεκλογικά μόνο μέσα από το πολιτικό της πρίσμα. Ενδεικτικά παραθέτονται κατωτέρω κάποιες φράσεις.
-Η ΝΔ καλύπτει το (πολιτικό) φάσμα από τις παρυφές της άκρας δεξιάς μέχρι το αντίστοιχο σημείο της άκρας αριστεράς.
-Το ΠΑΣΟΚ εκπροσωπεί τον κεντρώο και κεντροαριστερό χώρο, προοδευτικό πρόσημο κλπ.
-Πρώτη φορά αριστερά, είπε ο ΣΥΡΙΖΑ
-Όσον αφορά την ΧΑ, άπαξ και δεν είχε μηντιακό λόγο, μίλησαν άλλοι για αυτήν χαρακτηρίζοντάς την πότε νεοναζιστικό/φασιστικό κόμμα πότε ακροδεξιό. Ανάθεμα δε και αν υπάρχει σύνδεση μεταξύ αυτών των πολιτικών προσδιορισμών.
-Τα λοιπά κόμματα έθεταν εαυτόν σε όλα τα έδρανα του κοινοβουλίου ως προς την τοποθέτηση τους στο πολιτικό φάσμα.
Τελικά η νίκη αυτή ήταν πολιτική? Η αντίστοιχη ήττα ήταν επίσης πολιτική? Σε κάποιο ποσοστό, ναι. Όχι μεγάλο όμως. Μάλλον μικρό θα μπορούσε να πει ένας δημοσκόπος, εάν του είχε ζητηθεί να κάνει σωστή δουλειά.
Η νίκη όμως αυτή ήταν καθαρά κοινωνική. Δεν κέρδισε ο «αριστερός», ούτε έχασε ο «δεξιός».Την άνοδο στην πολιτική εξουσία έδωσε ο πραγματικά χαμένος στα τελευταία χρόνια της βαθιάς ύφεσης. Το νικηφόρο αυτό αποτέλεσμα έδωσε η κατεστραμμένη μεσαία τάξη. Οι νεόπλουτοι μέχρι το 2010 και οι ίδιοι νεόπτωχοι από τότε έως σήμερα. Μια μεσαία τάξη, ο πυλώνας της οικονομίας της χώρας, η οποία δείχνει να μην προλαβαίνει να ανακάμψει.
Ο κάθε μέσου και σταθερού εισοδήματος εργαζόμενος,που έχει χάσει κάθε ελπίδα για ισοσκελισμό της οικονομικής του κατάστασης. Δηλαδή να είναι έστω στο μηδέν,να μην έχει άλλα τουλάχιστον να μην χρωστάει.
Ένας οποιοσδήποτε φορέας,ιδιωτικός ή δημόσιος,θα μπορούσε άνετα καταμετρώντας τους ανθρώπους αυτούς και με αναγωγή στο εκλογικό σώμα, να προβλέψει, με ελάχιστη απόκλιση,το εκλογικό αποτέλεσμα,που είδαμε.
Δυστυχώς όλοι,μα όλοι ασχολήθηκαν μόνον με την πολιτική διάσταση για την προσέλευση στις κάλπες και το σχετικό διακύβευμα και καθόλου με την κοινωνική.
Γιατί άραγε?Γιατί εστίασαν άπαντες στην πολιτική,και καλά, προτίμηση των ψηφοφόρων αγνοώντας επιδεικτικά την μαζική αυτή κοινωνική μετακίνηση από όλους τους πολιτικούς χώρους προς τον ΣΥΡΙΖΑ? Μήπως διότι έκαναν «απλώς» λάθος? Ίσως. Μήπως διότι όταν δημιούργησαν την «κρίση» δεν τόλμησαν να μας πουν ότι πρόκειται για αμιγώς ταξική και όχι οικονομική?Ίσως.
Προσωπικά πιστεύω ότι το εκλογικό αυτό αποτέλεσμα εστιάστηκε έτσι διότι η μεν «Αριστερά» επιθυμούσε διακαώς από ετών μια πολιτική νίκη.Η δε «Δεξιά» πλήρωσε την αδυναμία συνδυασμού της οικονομικής πολιτικής της ως προς τα μνημόνια (όχι τις δανειακές συμβάσεις) θυσιάζοντας άπαξ δια παντός την μεσαία τάξη.
*Έμπορος – Ετών 56
