Γράφει ο Γιάννης Κουτρουμπής
Σύμφωνα με ένα δημοσίευμα στο Έθνος της «Κυριακής», η Ολομέλεια του Συμβουλίου της Επικρατείας οδηγείται στο να κρίνει ως αντισυνταγματικές κάποιες περικοπές στις συντάξεις που περιέχονται στους μνημονιακούς νόμους του 2012. Σε σχέση με το θέμα αυτό έχουν ήδη υποβληθεί αρκετές προσφυγές από πρώην εργαζόμενους στον ιδιωτικό τομέα και στρέφονται κατά του ΙΚΑ και του ΕΤΕΑ.
Στις συνεδριάσεις που έχουν γίνει μέχρι τώρα ενισχύεται η άποψη περί αντισυνταγματικότητας των τελευταίων μέτρων για περικοπή των συντάξεων που έγινε το 2012 και αν η άποψη αυτή επικρατήσει τότε θα πρέπει οι συντάξεις να επανέλθουν στο ύψος που ήταν στα τέλη του 2012. Το κόστος από αυτήν την επανόρθωση θα σημαίνει ότι τα Ταμεία θα επιβαρυνθούν ετήσια κατά 2,8 δις, ενώ αν επεκταθεί στο σύνολο των συνταξιούχων τότε το ποσό μπορεί να φτάσει τα 4,3 δις.
Η απόφαση αυτή αναμένεται να εκδοθεί σε δύο με τρείς μήνες και οι δικαστές σκέφτονται το ενδεχόμενο της αναδρομικής καταβολής της διαφοράς μεταξύ της παρούσας σύνταξης και των ποσών που ίσχυαν στο τέλος του 2012.
Πιο συγκεκριμένα στην πιλοτική δίκη που των 15 συνταξιούχων που κατέθεσαν προσφυγή. Για τους συνταξιούχους της πρώην Αγροτικής τράπεζας, το Α’ τμήμα ΣτΕ παρέπεμψε πριν από λίγους μήνες το ζήτημα στην Ολομέλεια κρίνοντας, τότε, οριακά συνταγματικές (με ψήφους 4-3) τις περικοπές του ν. 4024/11 (κυμάνθηκαν σε επίπεδο 20-40%) γιατί δεν ξεπέρασαν τα όρια της αξιοπρεπούς διαβίωσης, με τη μειοψηφία όμως να διαφωνεί.
Οι υπόλοιποι προσφεύγοντες (πρώην εργαζόμενοι της ΔΕΗ, όπως και άλλοι με διαδοχική ασφάλιση στο ΙΚΑ από εργασία σε ασφαλιστική και ναυτιλιακή επιχείρηση) προσέβαλαν σε Διοικητικά Πρωτοδικεία και τις υπόλοιπες περικοπές των νόμων 3845 και 3863/10, 3986 και 4024/11, 4051 και 4093/12, υποστηρίζοντας ότι οι αλλεπάλληλες μειώσεις που ισοπεδώνουν τις συντάξεις, σε συνδυασμό με τα μέτρα υπερφορολόγησης, έχουν επιδεινώσει δραματικά το βιοτικό τους επίπεδο, κατά παράβαση θεμελιωδών συνταγματικών διατάξεων.
«Οι 11 συνταξιούχοι (της ΔΕΗ), αθροίζοντας όλες τις περικοπές που υπέστησαν από το 2010 μέχρι το 2014, διεκδικούν να τους επιστραφεί από το ΙΚΑ συνολικά ποσό 277.744 ευρώ. Σύμφωνα με τα στοιχεία που επικαλέστηκαν, από τον Ιούνιο του 2010 (ή και λίγο αργότερα) μέχρι τώρα είδαν τις συντάξεις τους να «πέφτουν» (κατά περίπτωση) από 1.679 ευρώ καθαρά, σε 530€, από 2.275€ σε 790€, από 2.105€ σε 1.093€, από 1.420€ σε 937€, από 2.403€ σε 1.258€, από 1.050€ σε 907€ κλπ.»[1]
Το νομικό έρεισμα των προσφυγόντων συνταξιούχων ήταν το ακόλουθο:
« 1.Με τον ν. 3845/10 καταργήθηκαν τα επιδόματα εορτών και αδείας για συνταξιούχους κάτω των 60 ετών και για όσους έχουν σύνταξη άνω των 2.500€. Για τους άνω των 60 ετών και κάτω των 2.500€, τα επιδόματα μειώθηκαν σε 200-400€.
2. Με τον ν. 3863/10 μειώθηκαν 3%-10% οι συντάξεις άνω των 1.400€, με το ποσοστό να ανεβαίνει ανά 1% για κάθε επιπλέον 300€.
3. Ακολούθησε με το «Μεσοπρόθεσμο» σταδιακή μείωση κυρίων συντάξεων από 3-14% για συντάξεις από 1.400-3.500€ και άνω, με επιπλέον ειδική εισφορά για συνταξιούχους κάτω των 60 ετών και μειώσεις από 6-10% σε συντάξεις άνω των 1.700€.
4. Με τον ν. 4024/11 μειώθηκαν κατά 40% οι συντάξεις άνω των 1.000€ για συνταξιούχους κάτω των 55 ετών, ενώ για τους υπόλοιπους συνταξιούχους το ποσό που ξεπερνά τα 1.200€ μειώθηκε κατά 20%.
5. Με τον ν. 4051/12, οι κύριες συντάξεις άνω των 1.300€ μειώθηκαν από 1-1-12 κατά 12%.
6. Με τον ν. 4093/12 οι κύριες και επικουρικές μειώθηκαν έως 20%, με κατάργηση δύο συντάξεων για όλους και όλων των επιδομάτων (εορτών, αδείας) που είχαν εναπομείνει. Καθορίστηκαν ποσοστά μείωσης από 5-20%, ανάλογα με το ύψος της σύνταξης, από 1.000€ και άνω έως 3.000€, χωρίς να επιτρέπεται το τελικό ποσό να πέσει κάτω των 2.550€.»
Συμπερασματικά, μία απόφαση σαν και αυτή αναμένεται να διορθώσει μία μεγάλη αδικία που έγινε λόγω της λιτότητας στην οποία έχει περιέλθει η χώρα τα τελευταία χρόνια και από την άλλη πλευρά ίσως αυτή η αλλαγή να σηματοδοτήσει την ύπαρξη πολλών άλλων, καθώς οι ρυθμίσεις αυτές έγιναν για να μειωθούν τα ελλείμματα και να υπάρξουν πρωτογενή πλεονάσματα προκειμένου να επιτευχθούν οι στόχοι του μνημονίου μεταξύ ημών και των εταίρων μας.
Στην ουσία όμως αν γίνει μία τέτοια αλλαγή θα υπάρξουν αλυσιδωτές αντιδράσεις σε ότι έγινε εκείνη την περίοδο και ίσως να μας κοστίσει σε μέτρα περισσότερο από την μείωση των συντάξεων.
Μία πρόταση θα ήταν να γίνει σταδιακή αποκατάσταση της αδικίας που υπέστησαν οι συνταξιούχοι με μία λεπτομέρεια, δηλαδή να γίνεται σταθερή ποσοστιαία αύξηση κάθε εξάμηνο προκειμένου να μην είναι τόσο μεγάλο το κόστος που θα πληρώσει ο κεντρικός Προϋπολογισμός, αλλά και για να μην υπάρξουν άλλου είδους μέτρα που θα έχουν το ίδιο αποτέλεσμα.
[1] Απόσπασμα από το άρθρο στο Έθνος της Κυριακής
