Στη Σύνοδο Κορυφής του «κλαμπ της αναποφασιστικότητας» που ακούει στο όνομα Ευρωπαϊκή Ένωση, κατέληξαν σε συμφωνία για τον προϋπολογισμό της ΕΕ τα επόμενα επτά χρόνια κυριολεκτικά στο πάρα πέντε πριν τη κατάρρευση.
Νικητές του σκληρού πόκερ δεν είναι άλλοι από τον εξελισσόμενο σε καθοριστικό παράγοντα των εξελίξεων, πρωθυπουργό της Μεγάλης Βρετανίας, Ντέηβιντ Κάμερον, ο οποίος για ώρες ολόκληρες κρατούσε όλη την υπόλοιπη Ευρώπη όμηρο να τον παρακαλάει να συμφωνήσει, και την γνωστή στο πετσί μας εδώ στην Ελλάδα, γερμανίδα Καγκελάριο, Άγκελα Μέρκελ, η οποία λίγο πριν το σφύριγμα της λήξης, τη «φόρεσε» για μια ακόμη φορά στον ταλαίπωρο Φρανσουά Ολάντ, «τακιμιάζοντας» με τον ομοϊδεάτη της άγγλο συντηρητικό.
Μεγάλος χαμένος, για πολλοστή φορά ο ευρωπαϊκός Νότος. Ακόμα και τα ψίχουλα των έξι δις ευρώ που αποφασίστηκαν για την καταπολέμηση της ανεργίας των νέων, θα κατανεμηθούν σε εκείνες τις περιοχές της Ένωσης που τα ποσοστά ανεργίας ξεπερνούν το 25%. Σίγουρα εκεί πρέπει να πέσουν χρήματα. Αλλά οι άλλοι ταλαίπωροι άνεργοι της Ευρώπης τι πρέπει να κάνουν να πεθάνουν;
Όσο για την Ελλάδα, ας μην βιαστεί κανείς να πανηγυρίσει διότι ως συνήθως ο διάβολος είναι στις λεπτομέρειες. Και σίγουρα θα χρειαστεί χρόνος για να έχουμε μια πλήρη εικόνα για το τι πραγματικά αποφάσισε το κονκλάβιο των Βρυξελλών.
Το μόνο βέβαιο είναι ότι και στον προϋπολογισμό της ΕΕ επικράτησε η λογική της λιτότητας και όχι της ανάπτυξης, με θιασώτες τους ίδιους ύποπτους που με αυτές τις ιδέες έχουν γονατίσει χώρες.
Το εξοργιστικό είναι πως την ίδια στιγμή δεν γίνεται καμία κουβέντα για νοικοκύρεμα και εξορθολογισμό των κραυγαλέων μισθών των κηφήνων της γραφειοκρατίας των Βρυξελλών που το μόνο που γνωρίζουν είναι αποτυχημένες συνταγές για το πώς πρέπει οι λαοί της ΕΕ να σφίξουν το ζωνάρι.
Τώρα η μόνη ελπίδα για ανατροπή επαφίεται στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο που θα πρέπει να εγκρίνει το έκτρωμα. Αλλά όπως και έχεις συμβεί πολλές φορές στο παρελθόν και εκεί, στο τέλος, θα περάσει η συνταγή της αποτυχίας.
