‘By Rizopost Team’
Συμφωνία- πακέτο για το 2015 – 2016, επιδιώκει πλέον η κυβέρνηση, βλέποντας ότι τα περιθώρια έχουν στενέψει απελπιστικά, ενώ οι ανάγκες για ρευστότητα γίνονται ιδιαιτέρως πιεστικές. Υπέρ μιας τέτοιας «συμφωνίας – πακέτο» τάσσεται και το ΔΝΤ προκειμένου να υπάρξει σταθερότητα στην Ελλάδα και να αποφευχθούν κλυδωνισμοί που θα αφορούν την παγκόσμια οικονομία. Ας μη ξεχνάμε πως οι ΗΠΑ μπαίνουν σε προεκλογική περίοδο, με τις αμερικανικές εκλογές να διεξάγονται τον Νοέμβριο του 2016.
Έτσι η ελληνική κυβέρνηση κάνει “by pass” αυτό που ο Γιάνης Βαρουφάκης αποκαλούσε «συμφωνία – γέφυρα» και προσανατολίζεται σε μια συνολική «συμφωνία – πακέτο» που θα εξασφαλίσει χρηματοδότηση έως το 2016, ενώ ταυτόχρονα θα ανοίξει τη συζήτηση για το χρέος. Στόχος της κυβέρνησης είναι η «συνολική συμφωνία» να επιτευχθεί μέσα στο Μάιο και η υλοποίησή της να αρχίσει τον Ιούνιο, αμέσως μόλις ψηφιστούν όλα τα σχετικά νομοσχέδια για τις μεταρρυθμίσεις που θα προβλέπονται σε αυτήν.
Με βάση τον σχεδιασμό αυτό, η κυβέρνηση αναμένει ότι έως το τέλος της εβδομάδας θα υπάρξει σημαντική πρόοδος στις διαπραγματεύσεις στο Brussels Group, κάτι που θα επιτρέψει στην ΕΚΤ να δώσει θετικό σήμα για τη ρευστότητα της χώρας. Ακολούθως, οι διαπραγματεύσεις στο Brussels Group θα συνεχιστούν σε εντατικούς ρυθμούς για τις επόμενες 15 ημέρες προκειμένου να κλειδώσει η συνολική συμφωνία.
Ταυτόχρονα όλα δείχνουν πως αλλάζει και ο πολιτικός σχεδιασμός του Αλέξη Τσίπρα. Το ενδεχόμενο πρόωρων εκλογών απορρίφθηκε κατηγορηματικά και όπως φαίνεται το δημοψήφισμα παραμένει στο «τραπέζι», περισσότερο για διαπραγματευτικούς λόγους με την εσωκομματική αντιπολίτευση στο ΣΥΡΙΖΑ που επιμένει να ζητεί ρήξη με τους εταίρους. Εάν η κυβέρνηση εκτιμήσει πως μπορεί να περάσει η «συμφωνία – πακέτο» από τη Βουλή, έστω και με σχετικές απώλειες, τότε το δημοψήφισμα ως προοπτική «καίγεται», καθώς θα αποτελούσε μια κίνηση υψηλού ρίσκου, μιας και ουδείς δύναται να προεξοφλήσει τις συνθήκες μέσα στις οποίες αυτό θα διεξαχθεί και κατ’ επέκταση το αποτέλεσμά του.
Ο Αλέξης Τσίπρας, σύμφωνα με όλες τις ενδείξεις , έχει πάρει τις αποφάσεις του. Ο Ιούνιος αναδεικνύεται εκ των πραγμάτων σε πολιτικό ορόσημο καθώς αφενός θα έχουμε την έγκριση της συμφωνίας και την έναρξη εφαρμογής της που θα συνοδευτεί κατά πάσα πιθανότητα από έναν ευρύ ανασχηματισμό, ώστε μια νέα κυβερνητική σύνθεση να ανταποκρίνεται στις νέες συνθήκες. Σε αυτή τη χρονική στιγμή θα πρέπει να θεωρείται βέβαιη και η απομάκρυνση του Γιάνη Βαρουφάκη από την κυβέρνηση, καθώς ήδη ο ρόλος του καθίσταται μέρα με τη μέρα … διακοσμητικός.
Η «στροφή προς τον πολιτικό πραγματισμό» εκ των πραγμάτων αφήνει κενό στα αριστερά του Τσίπρα. Παρά ταύτα ούτε το ΚΚΕ, ούτε η Αριστερή Πλατφόρμα έχουν τη δυναμική και την αξιοπιστία για να καλύψουν το κενό αυτό. Όμως στην πολιτική όπως και στη φύση, δεν υπάρχει κενό.
Η δημοφιλία του Γιάνη Βαρουφάκη στο εσωτερικό και η τεράστια αναγνωρισιμότητά του στο εξωτερικό, το επιχείρημα από την πλευρά του «δεν με άφησαν να καθαρίσω το παιχνίδι μέχρι το τέλος» και η ανάγκη μεγάλης μερίδας αυτών που στήριξαν και ψήφισαν ΣΥΡΙΖΑ να παραμείνουν πιστοί στην «αντιμνημονιακή γραμμή», δημιουργεί μια διόλου ευκαταφρόνητη «προίκα» πολιτικού κεφαλαίου για τον Υπουργό Οικονομικών. Οι εκδηλώσεις στήριξης στο πρόσωπό του κατά τη συγκέντρωση της Πρωτομαγιάς που παρακολουθήσαμε, υπερβαίνουν κατά πολύ την απλή συμπάθεια σε ένα υπουργό και αγγίζουν τα όρια της ανάδειξης «από τα κάτω» ενός νέου αρχηγού. Κι αυτό δεν πέρασε απαρατήρητο από κανέναν…
Έτσι, μπορεί ο Γιάνης Βαρουφάκης να δηλώνει πως δεν είναι πολιτικός, όμως μια τέτοια «προίκα» δεν την αφήνεις έτσι… Για αυτό και δεν είναι πλέον λίγοι αυτοί που προεξοφλούν πως το κενό που θα αφήσει η στροφή Τσίπρα μπορεί κάλλιστα να αποτελέσει το «υπαρξιακό έδαφος» για ένα … κόμμα Βαρουφάκη!
