Η συνέντευξη δόθηκε στους κ.κ. Νικολοπούλου Αναστασία και Μαρκόπουλο Χ. Θωμά
Λίγα λόγια για τον άνθρωπο της επικοινωνίας, τον δραστήριο πολίτη, τον συγγραφέα, κο. Αλέξανδρο Κωστόπουλος…
Ο κος. Κωστόπουλος είναι Σύμβουλος Στρατηγικής και Επικοινωνίας, Ιδρυτής και CEO της FORESIGHT, Γενικός Γραμματέας του ΕλληνοΑμερικανικού Επιμελητηρίου, Director American Citizens Abroad. Έχει συνεργαστεί με ιδιώτες και οργανισμούς από τον πολιτικό, ακαδημαϊκό και επιχειρηματικό κόσμο στις Ηνωμένες Πολιτείες, στην Ελλάδα και στη Νοτιοανατολική Ευρώπη, σχεδιάζοντας στοχευμένες στρατηγικές και ολοκληρωμένα προγράμματα διαχείρισης φήμης, διαμόρφωσης σχέσεων και ενίσχυσης επιρροής. Είναι εκλεγμένο μέλος της διοικούσης επιτροπής και του Διοικητικού Συμβουλίου του Ελληνοαμερικανικού Εμπορικού Επιμελητηρίου, συνιδρυτής του Ινστιτούτου Περιφερειακού Διαλόγου και Στρατηγικής και εκπρόσωπος της American Citizens Abroad στην Ελλάδα. Αρθρογραφεί σε κορυφαίες ελληνικές εφημερίδες και έχει δώσει ομιλίες για τη σημασία της συνεργασίας, τη δημόσια διπλωματία, τις αμερικανικές υποθέσεις και την επιχειρηματικότητα. Έχει εκδώσει τα βιβλία «Γέφυρες συνεργασίας – Σχέδιο Marshall και Ελλάδα» (2008) και «Γέφυρες ελευθερίας – O αμερικανικός φιλελληνισμός τον 18ο και 19ο αιώνα» (2009). Τον Δεκέμβριο του 2011 ίδρυσε στις Ηνωμένες Πολιτείες τον οργανισμό δημόσιας διπλωματίας RepowerGreece, με τη στήριξη κορυφαίων εκπαιδευτικών ιδρυμάτων, δεξαμενών σκέψεως και επιχειρήσεων, με στόχο την ανάδειξη και ενίσχυση νέων αντιλήψεων και την αντιμετώπιση των αρνητικών στερεοτύπων που επικρατούν για την Ελλάδα στη διεθνή κοινότητα.
Ποιο το μεγάλο θετικό και ποιο το μεγάλο αρνητικό της διοίκησης Ντ. Τραμπ; Τι να περιμένουμε – αν και εφόσον αν εκλεγεί.
Ο κ. Τραμπ αποτελεί αναμφίβολα μία προεδρία σταθμό για την αμερική και σίγουρα μία εξαιρετικά αμφιλεγόμενη προσωπικότητα. Έχοντας το προνόμιο να έχω χτίσει την σταδιοδρομία μου και να έχω εργαστεί με και για σημαντικούς κυβερνητικούς οργανισμούς, think tanks και επιχειρήσεις στο περιβάλλον της Washington και αυτό που κάποιοι ονομάζουν the swamp, δεν μπορώ να σκεφτώ κάποιον λιγότερο ικανό να κάθεται στο Οβάλ γραφείο και να διαχειρίζεται την ατζέντα της προεδρίας που καλώς ή κακώς επηρεάζει τις περισσότερες χώρες του πλανήτη. Για εμένα προσωπικά, δεν είναι ο χαρακτήρας, η παιδεία, η ανικανότητα και η αλαζονεία που με θέτουν τόσο απέναντι στον Πρόεδρο όσο η επιλογή του να μειώνει, ισοπεδώνει και αμαυρώνει κάθε αξία και θεσμό που οφείλει να διέπει την κοινωνία μας. Στην αμερικανική ιστορία αλλά και σε ολόκληρο τον κόσμο υπήρχαν ανέκαθεν “ηγέτες” που μας ενέπνευσαν να γίνουμε καλύτεροι, που ένωσαν κοινωνικές ομάδες και λαούς, που συνέθεσαν λύσεις και πολιτικές που έκαναν τον κόσμο καλύτερο, ασφαλέστερο και ικανότερο και όλα αυτά μέσα από προσωπικές αδυναμίες, πάθη και περιορισμένη εμπειρία. Η διαφορά με τον κ. Τράμπ είναι ότι απλά δεν τον ενδιαφέρει να κάνει τίποτα από αυτά. Αντιλαμβάνεται την Προεδρία όπως ακριβώς κάθε άλλο “θέλω του”. Με τον ίδιο αναίσχυντο τρόπο με τον οποίο συμπεριφέρεται στις γυναίκες, στους ανθρώπους που υποφέρουν, στους αντιπάλους αλλά και σε οποιονδήποτε είναι καλύτερος από αυτόν, με τον ίδιο τρόπο αντιμετωπίζει και καθετί που συμβολίζει η Αμερική τόσο για τους ίδιους τους αμερικανούς όσο και για το μεγαλύτερο μέρος των πολιτών κάθε χώρας. Σε αυτό το πλαίσιο προσωπικά πιστεύω ότι τα όποια – ενδεχομένως αρκετά – καλά της προεδρίας του κ. Τράμπ (είτε μιλάμε για την εξωτερική πολιτική και ιδιαίτερα κάποια θέματα στα οποία η Αμερική ακολουθούσε για χρόνια μία πιο παθητική στάση, είτε μιλάμε για ορισμένους τομείς της οικονομίας) επισκιάζονται από την υποβάθμιση και την αποξένωση της Αμερικής από την παγκόσμια σκακιέρα, από την ακραία λαϊκιστική και διχαστική ρητορική που έχει δηλητηριάσει την αμερικανική κοινωνία και αναμφίβολα από την τραγικότητα των 200.000 νεκρών από την πανδημία. Η επανεκλογή του κ. Τράμπ πιστεύω ότι απλά θα επιμηκύνει την τωρινή κατάσταση με αποφάσεις οι οποίες θα προκαλούν, θα εκπλήσουν και δυστυχώς θα μικραίνουν την Αμερική, αφήνοντας την διαχείριση εξαιρετικών κρίσιμων ζητημάτων σε πρόσωπα είτε με περιορισμένη εμπειρία, είτε με ισχυρά προσωπικά συμφέροντα, άλλωστε ο περίφημος άξονας των ενηλίκων (axis of adults) που είχε περιβάλει τον Πρόεδρο Τράμπ σε μία προσπάθεια να μην γίνει “ζημιά” έχει προ πολλού εξοβελιστεί.
Τι διαφορετικό μπορεί να εκφράσει και να φέρει η διοίκηση Τζ. Μπάιντεν – αν και εφόσον αν εκλέγει; Ποιο το μεγάλο ατού της πλευράς των Δημοκρατικών σήμερα;
Το δημοκρατικό κόμμα έχει εξίσου σημαντικά προβλήματα και είναι εξίσου υπεύθυνο για την σημερινή κατάσταση με το ρεπουμπλικανικό κόμμα. Αμφότεροι εν πολλοίς έχουν χάσει την επαφή με τον μέσο αμερικανό, ενώ έχουν αμφότεροι αλλοιώσει τόσο το σύστημα εκλογής με το περιβόητο “gerrymadering” όσο και αυτή καθ’αυτή την αντιπροσωπευτικότητα του πολιτικού συστήματος. Σήμερα όμως το διακύβευμα είναι διαφορετικό. Ο Μπάιντεν καλείται πρωτίστως να επαναφέρει κύρος, σοβαρότητα και αξιοπιστία στο Οβάλ γραφείο, να αμβλύνει τα κοινωνικά πάθη και να ξαναενώσει τη κοινωνία σε μία συλλογική προσπάθεια απέναντι σε πρωτόγνωρες προκλήσεις εντός και εκτός συνόρων. Ο Μπάιντεν με τις όποιες αδυναμίες του ξέρει τον τρόπο και μπορεί να σταθεί στο ύψος του αξιώματος και μέσα από την δική του πορεία ζωής να εμπνεύσει εκ νέου Αμερικανούς και συμμάχους.
Η Ελλάδα, ως έθνος, ως κοινωνία, ως κράτος, τι μπορεί να περιμένει; Έχουμε ρεαλιστικά θετικά μηνύματα σε ότι αφορά εμάς, από τις 2 πλευρές;
Η Ελλάδα όπως κάθε χώρα μπορεί να “περιμένει” ανάλογα με ότι διεκδικεί, πάντα με σοβαρότητα και ρεαλισμό αντιλαμβανόμενη την δυναμική των δικών της “θέλω” και “μπορώ” αλλά και των περιφερειακών και διεθνών ισορροπιών και ζυμώσεων. Σήμερα η Ελλάδα μας , ίσως για πρώτη φορά, έχει υψώσει αξιοπρεπές και δυναμικό ανάστημα απέναντι σε εσωτερικές και περιφερειακές προκλήσεις, με ορθό λόγο έχοντας αφήσει πίσω μεγαλοϊδεατισμούς και παρωχημένες αντιλήψεις. Σε αυτό το πλαίσιο έχει ήδη αλλάξει την δυναμική των ελληνοαμερικανικών σχέσεων σε κάθε επίπεδο έχοντας αναδειχθεί σε ουσιαστικό εταίρο των ΗΠΑ με αποτελέσματα που τα βλέπουμε όλοι μας τόσο στην οικονομία και τις εμπορικές σχέσεις, όσο και σε πολιτικό και αμυντικό επίπεδο. Θεωρώ ότι αυτή σχέση έχει πλέον εδραιωθεί για συγκεκριμένους λόγους μέσα στα γρανάζια της αμερικανικής γραφειοκρατίας αλλά και στα σχέδια σημαντικών επιχειρήσεων και funds, ξεπερνώντας το πρόσωπο του όποιου Προέδρου. Ως εκ τούτου θεωρώ ότι τα όποια αποτελέσματα των εκλογών δεν θα αλλάξουν για την Ελλάδα κάτι συγκεκριμένο, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι εμείς ως Ελλάδα, δεν πρέπει διαρκώς να αναζητούμε τρόπους να ενισχύουμε την σημασία και τον ρόλο της χώρας μας για την όποια ατζέντα των ΗΠΑ και να προσπαθούμε να τη συνδέσουμε με τις δικές μας προτεραιότητες.
Είναι οι ΗΠΑ ότι ήταν χθες σε επίπεδο διεθνούς πολιτικής και διπλωματικής σκακιέρας; Σε επίπεδο οικονομικό και πολεμικό.
Από την αποφράδα ημέρα της 11ης Σεπτεμβρίου πριν από 19 χρόνια έχουν γραφτεί αναρίθμητα βιβλία και άρθρα για την πτώση της Αμερικανικής “αυτοκρατορίας”. Σήμερα είναι ξεκάθαρο ότι οι ΗΠΑ ακόμα και μέσα σε περίεργες συνθήκες, πρωταγωνιστεί σε κάθε επίπεδο τόσο μέσα από την παγκόσμια στρατιωτική της ισχύ, όσο και μέσα από την εκπαίδευση, την τεχνολογία, την καινοτομία και τις επιστήμες αλλά κυρίως την επιρροή της στην καθημερινότητα εκατομμύριων ανθρώπων. Αναμφίβολα πολλά έχουν αλλάξει από την εποχή του JFK, του Reagan, ή του Clinton και εξίσου αναμφίβολα δεν μπορούν όλοι οι Πρόεδροι να έχουν το επικοινωνιακό χάρισμα και την γοητεία του Obama. Η Αμερική όμως δεν είναι μόνο ο Πρόεδρος. Για την ακρίβεια είναι πολλά περισσότερα πολύ πριν κάτι φτάσει στον Πρόεδρο. Ως εκ τούτου θεωρώ ότι μολονότι πολλά μας φαίνονται και ίσως είναι διαφορετικά σήμερα με νέες δυνάμεις, εχθρούς και προκλήσεις να έρχονται στο προσκήνιο, οι ΗΠΑ εξακολουθούν να πρωταγωνιστούν στη διαμόρφωση του αύριο του πλανήτη μας.
Πως βίωσες και βιώνεις τον Covid 19 και τα παρελκόμενα του, καθώς και τα αποτελέσματα στην οικονομία και την ζωή μας;
Προσωπικά μέσα από την FORESIGHT οι προηγούμενοι μήνες ήταν εξαιρετικά γεμάτοι αφού επιχειρήσεις αλλά και κυβερνητικοί οργανισμοί έπρεπε να αντιμετωπίσουν άμεσα και με δημιουργικότητα νέα δεδομένα στις σχέσεις τους με τους όποιους στρατηγικούς τους συνομιλητές, μέσα τόσο από νέα ψηφιακά εργαλεία, όσο και από μία στρατηγική στροφή στη κουλτούρα τους και στον τρόπο και το ύφος που επικοινωνούν με το περιβάλλον τους. Την ίδια στιγμή στο ΕλληνοΑμερικανικό Επιμελητήριο προσπαθήσαμε μέσα από έναν τεράστιο κύκλο δικτυακών εκδηλώσεων να καλύψουμε κάθε τομέα και ζήτημα των επιχειρήσεων και της οικονομίας ώστε η αγορά να έχει όσο το δυνατό περισσότερες ιδέες και εργαλεία για να αντιμετωπίσει τα νέα δεδομένα. Γνωρίζουμε πολύ καλά ότι μας περιμένουν άγριες θάλασσες και ετοιμαζόμαστε για αυτό το δύσκολο ταξίδι.
Έχεις ένα τζίνι με 3 ευχές… ποιες ευχές κάνεις;
Υγεία, σωφροσύνη, συνεργασία!
