Σχεδον 66 εκατομμύρια τόνοι απορριμμάτων στα παγκόσμια ύδατα, φαίνεται πως υπάρχουν σήμερα, ενώ τα περισσότερα από αυτά είναι χωματερές. Οι περισσότερες προσπάθειες που έχουν γίνει για την αντιμετώπιση των απορριμμάτων του βυθού των ωκεανών επικεντρώθηκαν στην αντιμετώπιση των επιπλεόντων απορριμμάτων, με εξαίρεση μερικές επικίνδυνες επιχειρήσεις από δύτες.
Την ίδια ώρα, ερευνητές στο χρηματοδοτούμενο από την ΕΕ έργο SeaClear αναπτύσσουν μια λύση βασισμένη στην τεχνητή νοημοσύνη για τον καθαρισμό του βυθού του ωκεανού χωρίς να τίθενται σε κίνδυνο ανθρώπινες ζωές.
Η λύση στοχεύει στην αυτοματοποίηση της διαδικασίας αναζήτησης, εντοπισμού και συλλογής θαλάσσιων απορριμμάτων χρησιμοποιώντας συνεργαζόμενα αυτόνομα ρομπότ. Το σύστημα αποτελείται από ένα σκάφος, ένα drone, δύο υποβρύχια ρομπότ και ένα καλάθι συλλογής. Σύμφωνα με το SeaClear, τα ρομπότ τους θα είναι τα πρώτα που θα καθαρίσουν τα σκουπίδια από τον πυθμένα του ωκεανού, γράφει το Tech Xplore.
Το μη επανδρωμένο σκάφος σαρώνει τον βυθό της θάλασσας χρησιμοποιώντας ένα σόναρ και επισημαίνει τυχόν μεγάλα συντρίμμια που βρει. Αναπτύχθηκε από τον συνεργάτη του έργου της Subsea Tech στη Γαλλία, το σκάφος χρησιμεύει ως το μητρικό πλοίο του συστήματος: όλα τα άλλα ρομπότ επικοινωνούν μαζί του, φεύγουν και επιστρέφουν σε αυτό και λαμβάνουν επίσης ενέργεια από αυτό μέσω καλωδίων.
Όταν το νερό είναι αρκετά καθαρό, ένα drone ψάχνει για μεγάλα κομμάτια αναγνωρίσιμων σκουπιδιών στον αέρα. Υποβρύχια, ένα μικρό ρομπότ παρατήρησης χρησιμοποιεί κάμερα και σόναρ για να σαρώσει τον βυθό της θάλασσας για μικρότερα συντρίμμια. Στη συνέχεια, ένα δεύτερο, μεγαλύτερο υποβρύχιο ρομπότ συλλέγει τα σκουπίδια με μια ηλεκτρική σκούπα για να βοηθήσει στην ανύψωση των μερικώς θαμμένων απορριμμάτων.
Για να διασφαλιστεί ότι δεν επηρεάζονται μικρές μορφές θαλάσσιας ζωής, η συσκευή αναρρόφησης είναι εξοπλισμένη με μικρά πλέγματα. Το ρομπότ πετάει κάθε σκουπίδι που έχει μαζέψει σε ένα καλάθι στη βάρκα. Το καλάθι είναι ειδικά σχεδιασμένο για να αποτρέπει τα επιπλέοντα συντρίμμια να ξαναμπούν στο νερό.
Τον Μάιο του 2022, η SeaClear δοκίμασε το πρωτότυπό της στο λιμάνι του Αμβούργου. Αυτός ήταν ο δεύτερος γύρος δοκιμών, μετά τον πρώτο γύρο στο Ντουμπρόβνικ της Κροατίας, τον Σεπτέμβριο του 2021. Στο Ντουμπρόβνικ, όπου η υποβρύχια ορατότητα ήταν σχετικά καλή, η ομάδα προχώρησε κάνοντας τα διάφορα εξαρτήματα να λειτουργούν ως σύστημα.
Ωστόσο, το Αμβούργο προσέφερε εντελώς διαφορετικές συνθήκες δοκιμών και προκλήσεις από το Ντουμπρόβνικ. Η πολύ χαμηλότερη υποβρύχια ορατότητα (συχνά λιγότερο από μερικά εκατοστά) και η μεγάλη κίνηση των εμπορικών πλοίων έχουν καταστήσει αδύνατη τη χρήση καμερών όρασης για τον εντοπισμό σκουπιδιών.
Ως εκ τούτου, οι ερευνητές μπορούσαν να βασιστούν μόνο στο σόναρ. «Τώρα κατασκευάζουμε τα πάντα μόνοι μας με βάση τα δεδομένα σόναρ, γιατί μέχρι στιγμής απλά δεν υπάρχει ξεχωριστή βάση δεδομένων για αυτό», σημειώνει ο Δρ Στέφαν Σοσνόφσκι από το Τεχνικό Πανεπιστήμιο του Μονάχου, Γερμανία, εταίρος στο έργο SeaClear.
Καθώς η δοκιμή στο Αμβούργο δοκίμασε την ενσωμάτωση των πρωτότυπων εξαρτημάτων, το σύστημα δεν λειτούργησε εντελώς αυτόνομα. Ωστόσο, οι ερευνητές ήταν γενικά αρκετά ικανοποιημένοι με το τεστ, το οποίο είναι μόνο ένα ενδιάμεσο τεστ για το SeaClear (Αναζήτηση, αναγνώριση και συλλογή θαλάσσιων σκουπιδιών με αυτόνομα ρομπότ). Το έργο ολοκληρώνεται τον Δεκέμβριο του 2023.
