Γράφει ο Πάνος Ν. Αβραμόπουλος
Η προκλητική δήλωση του σκοπιανού πρωθυπουργού Ζόραν Ζάεφ, για «διδασκαλία της μακεδονικής γλώσσας» στην Ελλάδα σε εύθετο χρόνο, απέδειξε έμπρακτα, ότι έστω και αν επικυρωθεί η συμφωνία των Πρεσπών, τα σοβούντα θέματα σε μείζονες διεκδικήσεις των Σκοπίων – δηλαδή ο αλυτρωτισμός τους, δεν θα εκλείψει ποτέ ! Η συμφωνία των Πρεσπών, προδιαγράφει ένα πλαίσιο συνεργασίας μεταξύ Ελλάδας και Σκοπίων, το οποίο σχεδίασαν οι δυο χώρες, εκτιμώντας μερικά λογικά δυνητικά πλεονεκτήματα, που ωστόσο μπορεί και να μην επιβεβαιωθούν και παραβλέποντας συνάμα, ορισμένες παγιωμένες για χρόνια, εθνικές διαφορές μεταξύ των δυο χωρών.
Στην συναφθείσα ακόμα συμφωνία, θα πρέπει να συσταθμίσουμε τις αφόρητες πιέσεις που ασκήθηκαν στα δυο μέρη και κυρίως στα Σκόπια, αφενός μεν από τις ΗΠΑ, αφετέρου από τον ευρωπαϊκό συνασπισμό. Δοθέντος όμως ότι οι δυο αυτοί μεγάλοι πυλώνες του δυτικού κόσμου, διάγουν περίοδο μεγάλης κρίσης, ως προς την ενότητά τους και τις κοινές στοχεύσεις τους, το αίσθημα της ανασφάλειας επιτείνεται περισσότερο από ποτέ ! Αλλά και από την οδυνηρή ιστορική μας εμπειρία ένα είναι βέβαιον, ότι καμιά συμφωνία δεν εγγυάται επ΄ άπειρον τίποτε! Επί παραδείγματι η Συμφωνία της Λωζάνης είναι κυρίαρχη όχι μόνον για τις Ελλάδα και Τουρκία, αλλά και για πολλές άλλες ακόμα χώρες. Πάραυτα εμπράκτως νότια της Τουρκίας, η συμφωνία παραβιάστηκε κατάφωρα, ενώ και σε σχέση με το Αιγαίο, η Τουρκία την αμφισβητεί φωνάζοντας δυνατά, κάθε τρεις και λίγο.
Γιατί σαφέστατα από την πράξη, μια συμφωνία αντικατοπτρίζει έναν συσχετισμό δυνάμεων και σε έναν δεδομένο χρόνο και όχι στο διηνεκές. Συνιστά ένα εργαλείο υπερπήδησης αδιεξόδων της εποχής της και όχι παντοτινή επίλυση σοβαρών προβλημάτων. Συνεπώς η υπογραφή μιας συμφωνίας, δεν πρέπει σε εθνικό επίπεδο να μας οδηγεί στη θανατηφόρα νιρβάνα του εφησυχασμού, αλλά στην εθνικά ωφέλιμη αφύπνιση και ενεργοποίηση των εθνικών μας δυνάμεων, διαχρονικά. Πάντα επίκαιρα εδώ τα σοφά λόγια του Κινέζου θεωρητικού του πολέμου Σουν Τσού, «Δεν στηριζόμαστε στο ότι οι εχθροί δεν θα έλθουν, αλλά στο ότι είμαστε ετοιμοπόλεμοι» !
Επανερχόμενοι τώρα στην επικείμενη συμφωνία Ελλάδας – Σκοπίων, είναι σαφές, ότι ο αλυτρωτισμός του κρατιδίου θα συνεχίσει να εκδηλώνεται ατέρμονα, έστω και αν οι ηγεσίες των δυο χωρών, επιδείξουν υπέρμετρη μετριοπάθεια. Γιατί διαρκώς θα εμφανίζονται διεκδικήσεις από ποικιλώνυμες οργανώσεις, που καμιά κυβέρνηση δεν θα είναι εφικτό να αγνοήσει ! Συνεπώς μας εγείρονται σοβαρές υποψίες, από τις δηλώσεις του Ζάεφ, περί «διδασκαλίας μακεδονικής γλώσσας στην Ελλάδα», ότι η κατά τα άλλα επιδεικνυόμενη μετριοπάθειά του, δεν είναι έκφραση αληθούς πολιτικής σύνεσης, αλλά πρόσκαιρος διπλωματικός ελιγμός, που πίσω του κρύβεται τι άλλο; ΑΛΥΤΡΩΤΙΣΜΟΣ! Και επί τέλους ας θυμόμαστε και ένα μέγα ιστορικό μάθημα. Με την κατάρρευση της οθωμανικής αυτοκρατορίας, το Ανατολικό Ζήτημα, δεν ελύθη!
*Ο συγγραφέας Πάνος Ν. Αβραμόπουλος, είναι Α΄ Αναπληρωματικός Δημοτικός Σύμβουλος Αθηναίων
www.panosavramopoulos.blogspot.gr
