Γράφει ο Δημήτρης Κατσαρός
Ανησυχία των αγορών για ενδεχόμενη κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ εκφράζει η Wall Street Journal σε δημοσίευμά της. «Ο ηγέτης του ΣΥΡΙΖΑ Αλέξης Τσίπρας προσπαθεί να παρουσιάσει μία πιο μετριοπαθή εικόνα. Η αγορά φοβάται ότι μία κυβέρνηση υπό τον ΣΥΡΙΖΑ θα αντέστρεφε την πρόοδο που έχει επιτευχθεί με τον σημερινό κυβερνητικό συνασπισμό» δηλώνει ο αρθρογράφος αφού πρώτα έχει σημειώσει ότι ο κύριος λόγος της αντίδρασης των αγορών στις εξαγγελίες Σαμαρά – Βενιζέλου για έξοδο από την επιτήρηση και τα μνημόνια ήταν πολιτικός. Ο Σάιμον Νίξον, αρθρογράφος του εν λόγω δημοσιεύματος, φαίνεται βέβαιος ότι η ελληνική οικονομία βρίσκεται στην πιο σταθερή της φάση, από την έναρξη της κρίσης και η οικονομία της ευρωζώνης είναι σε καλύτερη κατάσταση από το 2012.
Ο Νίξον υπενθυμίζει ότι η Ελλάδα αυτή τη στιγμή έχει από τα ευνοϊκότερα επιτόκια δανεισμού στην ευρωζώνη, ενώ παραδέχεται ότι ο λόγος χρέους προς ΑΕΠ ανέρχεται στο 175%. Σημειώνει επίσης ότι «ακόμη και το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο (ΔΝΤ) θεωρεί τώρα ότι υπάρχει πιθανότητα να επιτύχει η Ελλάδα τους στόχους της για το χρέος χωρίς περαιτέρω ελάφρυνσή του»
Σε όλα τα παραπάνω ο αρθρογράφος θέτει ένα στοιχείο κινδύνου, το οποίο περιορίζει στο ενδεχόμενο της πολιτικής αστάθειας. Ο ΣΥΡΙΖΑ που εμφανίζεται πρώτος στις δημοσκοπήσεις φοβίζει την αγορά, ότι θα αναστρέψει την πρόοδο που έχει καταφέρει ο κυβερνητικός συνασπισμός. Το πιο ενδιαφέρον όμως στο άρθρο της Wall Street Journal είναι ότι ταυτίζει τη στρατηγική της κυβέρνησης για έξοδο στις αγορές που προκάλεσε αρνητικές συνέπιες στους χρηματιστηριακούς δείκτες με ένδειξη των κινδύνων που έχει να επιφέρει μια μελλοντική κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ. Ερμηνεύει δηλαδή τη στρατηγική εξόδου από τις αγορές, της κυβέρνησης Σαμαρά, ως προσπάθεια έκθεσης του Αλέξη Τσίπρα. Μάλιστα προχωράει ένα βήμα παραπάνω, σημειώνοντας ότι αυτό ήταν μια καλή υπόδειξη στους Έλληνες των οποίων το 20% είναι σήμερα αναποφάσιστο.
Καταλήγει το παραπάνω άρθρο να γίνεται σχεδόν προεκλογικό, φιλικά προσκείμενο προς τη σημερινή ελληνική κυβέρνηση. Ο Νίξον ακολουθεί φυσικά μια λογική στη βάση της οποίας αναπτύσσει το επιχείρημά του. Η βάση αυτή είναι η δημοσιονομική αναπροσαρμογή που έχει επιτευχθεί από τα μνημόνια, για την οποία το πρόγραμμα του ΣΥΡΙΖΑ δεν είναι ιδιαίτερα ευεργετικό. Η λογική του Νίξον λοιπόν θα ήταν εξαιρετικά χρήσιμη αν δεν έκανε μια σπουδαία παράληψη.
Η βιωσιμότητα του χρέους δεν προκύπτει από τα κάπως πιο νοικοκυρεμένα οικονομικά μας. Δε σχετίζεται αποκλειστικά ούτε καν με τον λόγο χρέους προς ΑΕΠ. Ο βασικός παράγοντας για να είναι βιώσιμο το χρέος είναι να υπάρχουν οι δυνατότητες μελλοντικής αύξησης του ΑΕΠ ώστε αυτό να αποπληρώνει χωρίς να κατακρεουργεί τις κρατικές δαπάνες για τους πολίτες. Και αυτό χρειάζεται ανασυγκρότηση της παραγωγικής βάσης της οικονομίας, το οποίο με τη σειρά του θα απαιτήσει, επενδύσεις με ουσιαστική αύξηση των θέσεων εργασίας και των εξαγωγών. Σε αυτό το σημείο θα πρέπει να αναμετρηθούν ουσιαστικά τα προγράμματα κυβέρνησης και αντιπολίτευσης, δεδομένου ότι η σημερινή πολιτική δεν έχει βοηθήσει καθόλου προς αυτή την κατεύθυνση.
Όπως λοιπόν έχουμε πάντα στο νου μας ότι τα παιχνίδια της αγοράς είναι τις περισσότερες φορές περισσότερο πολιτικά παρά οτιδήποτε άλλο, το ίδιο θα πρέπει να θυμόμαστε και για τις διάφορες αναλύσεις σε έγκριτα έτνυπα.
