Τα καβούρια της οικογένειας Paguroidea ανταλλάζουν κοχύλια ανάλογα με το μέγεθός τους ακολουθώντας μία αρκετά οργανωμένη διαδικασία, σύμφωνα με νέα έρευνα Βρετανών επιστημόνων.
Τα καβούρια, που έχουν σχήμα έλλειψης, χρειάζονται κοχύλια για την επιβίωσή τους, ώστε να προστατεύονται από φυσικούς εχθρούς και τις ακτίνες του ήλιου. Το πιο συνηθισμένο τους πρόβλημα ωστόσο είναι ότι όπως μεγαλώνουν σε μέγεθος δε χωράνε πια εντός του κοχυλιού, και ο ανταγωνισμός για την εύρεση ενός νέου με κατάλληλες διαστάσεις είναι ιδιαίτερα υψηλός.
Αυτό που παρατήρησαν οι επιστήμονες είναι ότι όταν ένα καβούρι εντοπίσει ένα νέο κοχύλι, το οποίο είναι μεγαλύτερο από ό,τι χρειάζεται, τότε θα περιμένει μέχρι να βρεθεί ένα μεγαλύτερο καβούρι να διεκδικήσει το κοχύλι.
Στη συνέχεια το πρώτο καβούρι θα πάρει το κοχύλι που αφήνει πίσω του το δεύτερο καβούρι και με τη σειρά του θα εγκαταλείψει το αρχικό του κοχύλι. Κατά τη διάρκεια αυτής της διαδικασίας, πίσω από το πρώτο καβούρι μαζεύονται και άλλα καβούρια εν είδει «ουράς», περιμένοντας να αντικαταστήσουν τα δικά τους κοχύλια. Η ουρά αυτή μάλιστα είναι οργανωμένη από το μεγαλύτερο προς το μικρότερο καβούρι.
Το αποτέλεσμα είναι κάθε καβούρι να παίρνει το κενό κοχύλι που αφήνει το προηγούμενο ζώο πίσω του, και στο τέλος κάθε καβούρι της σειράς έχει αναβαθμιστεί. Η διαδικασία αυτή αποτελεί έναν έξυπνο τρόπο επιβίωσης διαμοιράζοντας περιορισμένους πόρους.
Η εύρεση κατάλληλων κοχυλιών αναμένεται να γίνει ακόμα πιο δύσκολη, αν συνεχιστούν οι τάσεις αύξησης της οξύτητας των ωκεανών, που αποτελούν συνέπεια της ανόδου των εκπομπών διοξειδίου του άνθρακα. Το αυξημένο διοξείδιο του άνθρακα αλλάζει τα επίπεδα pH στους βιότοπους των καβουριών, με αποτέλεσμα τα κοχύλια να γίνονται ολοένα και πιο λεπτά και εύθραυστα.
