Πολιτική Ιστορία της Νεωτέρας Ελλάδος (Μέρος Oγδοηκοστό Πρώτο)
Η απριλιανή δικτατορία
β. Τα οδυνηρά αποτελέσματα της δικτατορίας και οι αντιδικτατορικές κινήσεις
Γράφει ο Πάνος Ν. Αβραμόπουλος
Ποια στάση όμως κράτησε ο ελληνικός λαός απέναντι στην Απριλιανή δικτατορία; Όπως προαναφέραμε και δοθείσης της πολιτικής αστάθειας και της ασυνεννοησίας των πολιτικών μας δυνάμεων, ο ελληνικός λαός απεδέχθη με αισθήματα αμηχανίας και παθητικής αποδοχής την εγκαθίδρυση της επτάχρονης πολιτικής ανομίας των Αθηνών. Σιγά σιγά όμως άρχισε να ευαισθητοποιείται και να στελεχώνει με τον ένα ή με τον άλλον τρόπο τις τάξεις των αντιδικτατορικών κινήσεων.
Κορύφωση του αντιδικτατορικού αγώνα υπήρξε η Νοεμβριανή εξέγερση του Πολυτεχνείου το 1973, που αποτέλεσε και τον καταλύτη για την κατάρρευση της χούντας. Μέχρι τότε μεμονωμένες κινήσεις ελάμβαναν χώρα εναντίον της δικτατορίας, κυριότερη όλων υπήρξε η απόπειρα δολοφονίας του Γ. Παπαδόπουλου από τον αγωνιστή της δημοκρατίας – και αργότερα μάλλον δολοφονηθέντα, έστω και εάν ο θάνατός του αποδίδονταν σε «τυχαίο αυτοκινητιστικό δυστύχημα», λόγω της επιμόνου του προσπάθειάς του να ανοίξει ο φάκελος της Κύπρου – Αλέκο Παναγούλη.
Σε συλλογικό επίπεδο τώρα πιο σπουδαία αντίδραση στο καθεστώς της δικτατορίας, υπήρξε η μαζική παρουσία των πολιτών της Αθήνας στην κηδεία του Γεωργίου Παπανδρέου, τον Νοέμβριο του 1968. Βασικότερες τώρα αντιστασιακές οργανώσεις υπήρξαν : Η «Δημοκρατική Άμυνα», με αριστεροκεντρογενή πολιτικά χαρακτηριστικά, την ηγεσία της οποίας στελέχωναν ο εμπνευσμένος και αδαμάντινου πολιτικού ήθους καθηγητής του Παντείου Πανεπιστημίου από τον Πύργο Σάκης Καράγιωργας και ο μετέπειτα πρωθυπουργός Κώστας Σημίτης.
Ο «Ρήγας Φεραίος» τις τάξεις του οποίου στελέχωναν μέλη της ανανεωτικής την εποχή εκείνη αριστεράς, με πολιτικές καταβολές από την ΕΔΑ, η «Αντι-ΕΦΕΕ», η «ΑΑΣΠΕ», αριστερού πολιτικού προσανατολισμού και η φιλοβασιλική οργάνωση αξιωματικών μέσω της οποίας έλαβε χώρα το αντικίνημα στη χούντα του αντιτορπιλικού «Βέλος», με πρωτεργάτη τον πλοίαρχο Παππά και άλλους φιλοβασιλικούς αξιωματικούς. Σημαντική όμως υπήρξε και η αντιστασιακή δράση προς την δικτατορία διάφορων προσωπικοτήτων κύρους που αγωνίζονταν για την ανάκτηση των δημοκρατικών ελευθεριών στην Ελλάδα και την αποκατάσταση της δημοκρατικής ομαλότητας, αλλά και πιο οργανωμένων ομάδων αντιδικτατορικού χαρακτήρα.
Σ΄ αυτές ξεχωρίζει για την μαζικότητα και συστηματικότερη οργάνωσή της το «Π.Α.Κ.» (Πανελλήνιο Αντιδικτατορικό Κίνημα), που θα αποτελέσει το πρόπλασμα του μετέπειτα ιδρυθέντος πολιτικού σχηματισμού από τον Ανδρέα Παπανδρέου «ΠΑΣΟΚ». Στην φωτογραφία ο κορυφαίος αντιστασιακός του αντιδικτατορικού κινήματος, από την οργάνωση «Δημοκρατική Άμυνα» και καθηγητής της Παντείου από τον Πύργο, Σάκης Καράγιωργας, που έχασε και το χέρι του, τοποθετώντας μια από τις βόμβες της «Δημοκρατικής Άμυνας» εναντίον της χούντας.
Συνεχίζεται…
*Ο συγγραφέας Πάνος Ν. Αβραμόπουλος, είναι Α΄ Αναπληρωματικός Δημοτικός Σύμβουλος Αθηναίων
www.panosavramopoulos.blogspot.gr
