Η Ελλάδα ήταν η πρώτη χώρα σε κατανάλωση αντιβιοτικών στην Ευρώπη με τις περισσότερες ημερήσιες δόσεις ανά αριθμό κατοίκων. Η αλόγιστη χρήση, όμως, έχει εκμηδενίσει την αποτελεσματικότητα των αντιβιοτικών καθιστώντας τα μικρόβια πιο ανθεκτικά από ποτέ. Ταυτόχρονα, η υποστελέχωση των νοσοκομείων δυσχεραίνει την κατάσταση.
Η χώρα μας καταγράφει αρνητικές σε πανευρωπαϊκό επίπεδο πρωτιές. Χρόνο με τον χρόνο τα αντιβιοτικά αχρηστεύονται και τα τελευταία στοιχεία του Ευρωπαϊκού Κέντρου Πρόληψης και Ελέγχου Νόσων ECDC κατατάσσουν την Ελλάδα ανάμεσα στις κόκκινες χώρες.
Ο καθηγητής Φαρμακολογίας Δημήτρης Κούβελας αναφέρει ότι οι Έλληνες καταναλώνουν αλόγιστα τα αντιβιοτικά. Όταν παρακάμπτεται ο γιατρός, το πρόβλημα ξεκινά από τους φαρμακοποιούς οι οποίοι χορηγούν αντιβιοτικά χωρίς την απαραίτητη συνταγή γιατρού. Αντίστοιχα, αλλά σε χαμηλότερη κλίμακα παρατηρείται και η μη ικανοποιητική συμμόρφωση των γιατρών, καθώς συχνά χορηγούν εμπειρικά σχήματα αντιβιοτικών για την αντιμετώπιση λοίμωξης, χωρίς να γνωρίζουν εάν είναι ιογενής ή μικροβιακή.
Την ίδια ώρα η έλλειψη αυστηρών κανόνων υγιεινής στα νοσοκομεία εξαιτίας της έλλειψης προσωπικού, ένα πρόβλημα με το οποίο έρχεται αντιμέτωπο το ΚΕΕΛΠΝΟ, προσφέρει τη δυνατότητα στα μικρόβια να κάνουν πάρτι. Όπως καταδεικνύουν διεθνείς μελέτες, η υποστελέχωση ευθύνεται για την αύξηση του κινδύνου λοιμώξεων στους ασθενείς που νοσηλεύονται.
Οι έλληνες λοιμωξιολόγοι από την πλευρά τους δεν φαίνεται να εκπλήσσονται από αυτή την εξέλιξη. Στα νοσοκομεία της χώρας μας ήδη βιώνουμε το τέλος εποχής των αντιβιοτικών, προειδοποιεί ο αναπληρωτής καθηγητής Παθολογίας Λοιμωξιολογίας του Πανεπιστημίου Αθηνών και συνεργάτης του ΚΕΕΛΠΝΟ Σωτήρης Τσιόδρας. Σύμφωνα με τον ίδιο, αποτελεί καθημερινότητα η φροντίδα ασθενών με σοβαρές λοιμώξεις τις οποίες παρακολουθούμε χωρίς να έχουμε στη διάθεσή μας φαρμακευτικά όπλα, γι αυτό και καταφεύγουμε σε πειραματικά σχήματα αντιβιοτικών και περιμένουμε ελπίζοντας.
Η λύση θα ήταν η δημιουργία νέων ισχυρότερων αντιβιοτικών, όμως αυτό έχει σταματήσει εδώ και χρόνια, λόγω κόστους. Οι ειδικοί επισημαίνουν ότι το κόστος της έρευνας είναι τεράστιο, γι αυτό και η φαρμακοβιομηχανία δεν επενδύει σε αυτόν τον τομέα.
Υπό τις συνθήκες αυτές, η δημιουργία ενός νέου Παγκόσμιου Ταμείου Καινοτομίας ύψους δύο δισεκατομμυρίων δολαρίων που θα χρηματοδοτεί έρευνες για νέα αντιβιοτικά και θα προωθεί τη βελτίωση των συνθηκών υγιεινής στα νοσοκομεία και τη χρήση εμβολίων είναι η μόνη λύση που διαφαίνεται.
