Γράφει ο Γεράσιμος Ταυρωπός
«Το Ταμείο δεν θα συμμετάσχει σε νέο ελληνικό πρόγραμμα αν η ελληνική κυβέρνηση δεν έχει την πλήρη ιδιοκτησία του προγράμματος», δήλωσε την περασμένη Τετάρτη η Κριστίν Λαγκάρντ. Το μήνυμα προς την ελληνική κυβέρνηση ήταν σαφές: αν θέλετε συμφωνία, και μάλιστα γρήγορα, θα πρέπει να ξεκαθαρίσετε οριστικά με την αριστερή πτέρυγα του ΣΥΡΙΖΑ. Τι θα μπορούσε να σημαίνει αυτό; Κατ’ αρχάς τη διαγραφή από την Κοινοβουλευτική Ομάδα του ΣΥΡΙΖΑ των βουλευτών που θα ψηφίσουν ξανά ΟΧΙ ή ΠΑΡΩΝ στη συνολική συμφωνία.
Ήδη οι πληροφορίες κάνουν λόγο για επίδειξη σκληρότητας, από την πλευρά των δανειστών, κατά τις διαπραγματεύσεις. Για μία ακόμη φορά το ΔΝΤ προβάλλει τις πλέον «απαράδεκτες» αξιώσεις, αλλά -σύμφωνα με το γνωστό πλέον «σκηνικό»- οι ευρωπαϊκές πλευρές κρύβονται πίσω από τις αξιώσεις του ΔΝΤ, από τη μια θεωρώντας τες υπερβολικές και από την άλλη δηλώνοντας ότι το Ταμείο είναι απαραίτητο στο νέο πρόγραμμα…
Αυτός είναι ο τρόπος των δανειστών να πιέσουν για τη νέα τους, καθαρά πολιτική, απαίτηση: αν αναλάβετε πολιτικές δεσμεύσεις για την «εκκαθάριση» των διαφωνούντων του ΣΥΡΙΖΑ, θα «λογικευτούμε» κι εμείς όσον αφορά τις απαιτήσεις μας για τα μέτρα του συνολικού προγράμματος…
Είναι προφανές γιατί οι δανειστές θέλουν ένα τέτοιο πολιτικό ξεκαθάρισμα στον ΣΥΡΙΖΑ, ιδιαίτερα στην Κοινοβουλευτική του Ομάδα, τώρα. Διότι δεν εμπιστεύονται τον Αλέξη Τσίπρα. Για την ακρίβεια, δεν νιώθουν καθόλου ασφαλείς για τις πιθανές κινήσεις του πρωθυπουργού αν βρεθεί στα δύο στενά, ανάμεσα στις πιέσεις των δανειστών και σε μια μεγάλη πίεση από το κόμματος.
Οι δηλώσεις του για προσφυγή στις κάλπες ακόμη και τον Σεπτέμβριο, ενίσχυσαν αυτή τους την «ανασφάλεια», αφού κατάλαβαν ότι είναι ικανός για μια νέα περιπέτεια πολιτικής αστάθειας πριν εμπεδωθεί το νέο πρόγραμμα. Οι δανειστές δεν θέλουν να αφήσουν στον Αλέξη Τσίπρα των πρωτοβουλία των πολιτικών κινήσεων διότι φοβούνται ότι η πολιτική του ανεξαρτησία μπορεί ανά πάσα στιγμή να μετατραπεί σε απροθυμία για τη συνεπή υλοποίηση του προγράμματος όταν δέχεται μεγάλες κοινωνικές και πολιτικές πιέσεις. Τώρα που αισθάνονται ότι τον έχουν «στο δόκανο», δεν θέλουν να του αφήσουν κανένα περιθώριο! Γι’ αυτό, δεν θα τον κάνουν «βασιλιά» με μια νέα συμφωνία και με εκκίνηση των συζητήσεων για την αναδιάρθρωση του χρέους, αν πρώτα αυτός δεν αναλάβει το πολιτικό κόστος για «εκκαθάριση» των διαφωνούντων της Κοινοβουλευτικής του Ομάδας…
Το «μπαλάκι», επομένως, είναι στην πλευρά του Αλέξη Τσίπρα. Θα αναλάβει δεσμεύσεις για τη διαγραφή των βουλευτών που θα ξαναψηφίσουν ΟΧΙ ή ΠΑΡΩΝ κατά την ψηφοφορία για τη συνολική συμφωνία στη Βουλή; Στην πρόσφατη συνεδρίαση της Κ.Ε. του ΣΥΡΙΖΑ ο Αλέξης Τσίπρας πέτυχε τη μη διεξαγωγή έκτακτου προγραμματικού συνεδρίου του κόμματος πριν τη συμφωνία, αλλά το μπλοκ δυνάμεων που στήριξε την επιλογή του για έκτακτο συνέδριο το Σεπτέμβριο (στην πραγματικότητα τον Οκτώβριο) είχε και εμφανή αντίφαση: το αριστερό τμήμα των δυνάμεων της πλειοψηφίας διακήρυξε σε όλους τους τόνους ότι μέχρι το έκτακτο συνέδριο δεν νοείται η λήψη κανενός είδους πειθαρχικού μέτρου – άρα ούτε η διαγραφή των βουλευτών που θα ψηφίσουν ΟΧΙ ή ΠΑΡΩΝ στην ψηφοφορία για τη συνολική συμφωνία. Ωστόσο, η απαίτηση για «μορατόριουμ» στα πειθαρχικά μέτρα μέχρι το φθινόπωρο, δεν έχει ρητά περιληφθεί στο κείμενο της απόφασης, άρα είναι ζήτημα πολιτικής απόφασης για τον Αλέξη Τσίπρα να την παραβλέψει…
Σε κάθε περίπτωση, ο ΣΥΡΙΖΑ βρίσκεται σε σημείο καμπής όσον αφορά την -προδιαγεγραμμένη για πολλούς- διάσπασή του και ο Αύγουστος θα είναι «καυτός»…
