Γράφει ο Γιάννης Νάκος
Follow@Nakos_Ioannis
Μεγάλη ανησυχία έχει προκληθεί στην Βρετανία το τελευταίο διάστημα σχετικά με τις διαρροές που βλέπουν το φως της δημοσιότητας και που αναφέρονται στα επίμαχα σενάρια για το τέλος της ελεύθερης μετακίνησης πολιτών μεταξύ Ε.Ε και Βρετανίας το 2019. Την έντονη φημολογία ήρθε να επιβεβαιώσει με δηλώσεις του σήμερα και ο εκπρόσωπος της Βρετανής πρωθυπουργού Τερέζα Μέι, προκαλώντας έντονη δυσαρέσκεια.
Επομένως αυτό το οποίο μπορεί να καταλάβει κάποιος που παρατηρεί και ασχολείται με την Ε.Ε., και τις σχέσεις τις με την Μ.Βρετανία καθ΄όλη την διάρκεια του έτους, είναι πως αυτές αφενός έχουν περάσει από χίλια κύματα, και αφετέρου και αυτό είναι το ‘’τρομακτικό’’, δεν δείχνουν τουλάχιστον μέχρι σήμερα να έχουν πιάσει ‘’κάποιο ήρεμο λιμάνι’’. Πρακτικά αυτό σημαίνει πως μέχρι και την ουσιαστική/πραγματική αποχώρηση της Βρετανίας από την Ε.Ε, ο μεγαλύτερος αποδέκτης αυτής της καταστροφική πολιτικής, όπως είναι φυσιολογικό αναμένεται να έιναι για ακόμη μια φορά ο βρετανικός λαός με αρκετούς να σκέφτονται ετεροχρονισμένα την λάθος επιλογή που έκαναν πριν λίγο διάστημα.
Παράλληλα για να κατανοήσει κανείς το μέγεθος της κοινωνικής διαμάχης και ανισορροπίας ενιαίας πολιτικής στάσης για το ζήτημα του Brexit, αρκεί να ανατρέξει σε αρκετές δηλώσεις κυβερνητικών στελεχών όλο το προηγούμενο διάστημα, με τελευταία την δήλωση πριν μια εβδομάδα του Υπουργού Οικονομικών Φίλιπ Χάμοντα ο οποίος με αρκετή δόση αυτοπεποίθησης και βεβαιότητας δήλωσε ότι δεν πρέπει να υπάρχουν άμεσες αλλαγές στους κανόνες μετανάστευσης μετά την αποχώρηση της Βρετανίας από την Ένωση.
Γίνεται αντιληπτό δηλαδή πως ακόμη και στην πλευρά του Βrexit υπάρχουν δομικές διαφορές σχετικά με το πότε, πως και τον τρόπο που θα πρέπει να χειρισθεί το Η.Βασίλειο την έξοδο του από την Ε.Ε., με αρκετούς να ρίχνουν τα βέλη τους και στο πρόσωπο της Πρωθυπουργού Τερέζα Μέι.
Η τελευταία έχοντας χάσει την κοινοβουλευτική πλειοψηφία στις εκλογές του Ιουνίο, φαίνεται πιο αδύναμη και αποδυναμωμένη από ποτέ με τα δημοσιέυματα να κάνουν λόγο για διακοπές διαρκείας και έντονη γκρίνια στο εσωτερικό του κόμματος της.
Τέλος μόνο το μέλλον μπορεί να μας φανερώσει με σιγουριά τα όσα θα εξελιχθούν στις σχέσεις μεταξύ Βρετανίας και Ευρώπης, με την προσωπική μου άποψη να είναι πως το όλο εγχείρημα αναμένεται να είναι δύσκολο, καθώς από την μια έχουμε να κάνουμε με μια χώρα που προσπαθεί να αναβιώσει τις παλιές καλές ημέρες όπου θεωρούσε τον εαυτό της Αυτοκρατορία, και από την άλλη με μια ενιαία πολιτική στάση μιας Ένωσης Κρατών την Ε.Ε., η οποία με τα μέχρι στιγμής δεδομένα δεν πρόκειται να δείξει καμία ανοχή και φυσικά δεν προτίθεται να δώσει κανένα επίσης περιθώριο για ‘’συμβιβαστική λύση’’ που θα ικανοποιεί και τις δύο πλευρές.
