Αν έχει κάποια επίδραση στο αποτέλεσμα των εκλογών, αυτή είναι στο περιθώριο
Λίγο μετά την ανακοίνωση της υποψηφιότητάς του για το χρίσμα των Δημοκρατικών το 1960, ο Τζον Φ. Κένεντι δήλωσε: «Δεν θυμάμαι ούτε μία περίπτωση όπου ένας υποψήφιος αντιπρόεδρος συνεισέφερε μία εκλογική ψήφο». Παρόλα αυτά, ο Βορειο-ανατολίτης επέλεξε τον Λίντον Τζόνσον ως υποψήφιο αντιπρόεδρό του, ελπίζοντας ότι ο γερουσιαστής από το Τέξας θα τον βοηθούσε στις νότιες πολιτείες. Ο Τζόνσον διέσχισε τον Νότο με ένα τρένο που είχε το παρατσούκλι « lbj Express», φτάνοντας στις συγκεντρώσεις με ένα ”ten-gallon” καπέλο υπό τους ήχους του ”The Yellow Rose of Texas” (Το κίτρινο τριαντάφυλλο του Τέξας). Μετά τη νίκη του, ο Κένεντι παραδέχτηκε ότι «δεν θα μπορούσαμε να έχουμε κερδίσει τον Νότο χωρίς τον Τζόνσον». Το ότι ο Τζόνσον «παρέδωσε τον Νότο» αποτελεί πλέον κοινή σοφία. Αλλά πόση διαφορά κάνουν στην πραγματικότητα οι επιλογές αντιπροέδρων στις εκλογές;
Ένας δημοφιλής υποψήφιος αντιπρόεδρος μπορεί να δώσει ώθηση σε ένα ψηφοδέλτιο, αλλά το αποτέλεσμα είναι μικρό σε σύγκριση με εκείνο του προσώπου στην κορυφή. Οι πολιτικοί επιστήμονες διαπιστώνουν επίσης ότι η επίδραση αυτή εξανεμίζεται με την πάροδο του χρόνου, καθώς οι ψηφοφόροι αρχίζουν να βλέπουν τον υποψήφιο ως απλό καθρέφτη του υποψηφίου. Οι ψηφοφόροι λένε ότι η επιλογή του αντιπροέδρου είναι από τις λιγότερο σημαντικές εκτιμήσεις τους όταν επιλέγουν ποιον θα ψηφίσουν, και λιγότεροι από ένας στους δέκα, σε όλη τη διάρκεια της ζωής τους, λένε ότι έχουν αλλάξει ποτέ την ψήφο τους εξαιτίας του συνυποψηφίου ενός υποψηφίου.
Είναι κοινή πεποίθηση ότι οι αντιπρόεδροι μπορούν να απευθύνονται σε ομάδες που οι πρόεδροι δεν μπορούν. Το ίδιο γεωγραφικό σκεπτικό που οδήγησε τον Κένεντι να επιλέξει τον Τζόνσον ενέπνευσε την εικασία ότι η Καμάλα Χάρις θα επιλέξει τον Τζος Σαπίρο, τον κυβερνήτη της Πενσυλβάνια, για να παραδώσει αυτή τη βασική πολιτεία μάχης. Ο Κρίστοφερ Ντεβάιν και ο Κάιλ Κόπκο, δύο μελετητές των επιλογών αντιπροέδρων, εξέτασαν το ζήτημα του πλεονεκτήματος της πολιτείας καταγωγής, αναλύοντας δεδομένα που ξεκινούν από το 1884, χρησιμοποιώντας διάφορες μεθόδους, συμπεριλαμβανομένης της ανάλυσης παλινδρόμησης.
Τα ευρήματά τους υποδηλώνουν ότι το πλεονέκτημα αυτό είναι υπερβολικό. Δεν είναι σαφές ότι υφίσταται καθόλου- αν υφίσταται, υποστηρίζουν, μπορεί να ισχύει μόνο όταν η επιλογή του αντιπροέδρου προέρχεται από μια μικρή πολιτεία όπου ο υποψήφιος έχει μακρά διαδρομή. Και γενικά, οι μικρότερες πολιτείες δεν ανατρέπουν την ισορροπία μιας εκλογικής αναμέτρησης, οπότε οποιοδήποτε πλεονέκτημα εκεί θα είχε περιορισμένη βοήθεια συνολικά. (Οι ερευνητές επισημαίνουν τουλάχιστον μία εξαίρεση: Ο Αλ Γκορ θα μπορούσε να είχε κερδίσει το Νιου Χάμσαϊρ το 2000, και επομένως τις εκλογές, αν είχε επιλέξει ως υποψήφια την Τζιν Σέιν, την τότε κυβερνήτη της πολιτείας). Ωστόσο, δεν διαπιστώνουν όλοι ότι μόνο οι υποψήφιοι σύντροφοι από μικρές πολιτείες μπορούν να δώσουν επιπλέον ψήφους. Ο Νέιτ Σίλβερ, στατιστικολόγος και εκλογικός προγνώστης, λέει ότι το μοντέλο που έχει κατασκευάσει για να προβλέψει το αποτέλεσμα του Νοεμβρίου δείχνει ότι μια επιλογή αντιπροέδρου από την Πενσυλβάνια (η οποία έχει πληθυσμό 13 εκατ. κατοίκων) θα μπορούσε να βελτιώσει τις πιθανότητες της κ. Χάρις να κερδίσει τις εκλογές έως και 4%.
Τα περισσότερα στοιχεία δείχνουν επίσης ότι η επιλογή ενός αντιπροέδρου για να προσελκύσει ένα συγκεκριμένο κομμάτι του εκλογικού σώματος -μια γυναίκα για να προσελκύσει τις γυναίκες ψηφοφόρους, ή ένας καθολικός για να προσελκύσει τους πιστούς- δεν βοηθάει επίσης. Ούτε η Τζεραλντίν Φεράρο, υποψήφια του Γουόλτερ Μόντεϊλ το 1984, ούτε η Σάρα Πέιλιν, υποψήφια του Τζον Μακέιν το 2008, συγκέντρωσαν σημαντικά περισσότερες γυναικείες ψήφους για τα κόμματά τους από ό,τι σε προηγούμενες εκλογές. Οι κύριοι Ντέβιν και Κόπκο διαπιστώνουν ότι ο Τιμ Κέιν δεν βοήθησε τη Χίλαρι Κλίντον να κερδίσει τους Καθολικούς- και οι Ευαγγελικοί δεν ήταν πιο πιθανό να ψηφίσουν τον Ντόναλντ Τραμπ μετά την επιλογή του Μάικ Πενς το 2016. Παρόλα αυτά, τα δεδομένα είναι ασαφή επειδή λίγοι υποψήφιοι ήταν γυναίκες ή μέλη θρησκευτικών ή εθνικών μειονοτήτων. Υπάρχουν ελαφρώς περισσότερες ενδείξεις ότι η επιλογή ενός αντιπροέδρου μπορεί να προσελκύσει ψηφοφόρους παρόμοιας ιδεολογίας – ο Πολ Ράιαν ενίσχυσε τη συντηρητική υποστήριξη για τον Μιτ Ρόμνεϊ το 2012, η οποία διήρκεσε μέχρι την ημέρα των εκλογών, αν και δεν ήταν σχεδόν αρκετή για να τον βοηθήσει να κερδίσει.
Εκεί που η επιλογή του συνυποψηφίου έχει μεγαλύτερη σημασία είναι στο τι λέει γι’ αυτόν ο υποψήφιος πρόεδρος. Οι ψηφοφόροι την εκλαμβάνουν ως ενδεικτική της κρίσης του. Το ψηφοδέλτιο Μακέιν-Πάλιν έδειξε πώς μια κακή επιλογή μπορεί να κοστίσει ψήφους. Η επιλογή του επιρρεπούς σε γκάφες και διχαστικού κυβερνήτη της Αλάσκας ήταν μια στρατηγική υψηλού ρίσκου και υψηλής ανταμοιβής που δεν απέδωσε για τον κ. Μακέιν.
Συχνά πιστεύεται ότι οι συνυποψήφιοι προσφέρουν πολύτιμες υπηρεσίες στον σύντροφό τους λέγοντας πράγματα που δεν μπορούν να πουν. Ο Άντι Μπέσιρ, ο κυβερνήτης του Κεντάκι και άλλος υποψήφιος για να είναι ο εκλεκτός της κ. Χάρις, έχει αποδείξει τη φήμη του ως σκύλος της επίθεσης κυνηγώντας τους ισχυρισμούς του Τζέι Ντι Βανς ότι μιλάει για τα Απαλάχια. Οι επιλογές αντιπροέδρων μπορούν επίσης να χρησιμοποιηθούν αμυντικά. Ο κ. Σαπίρο, ένας υπερήφανα παρατηρητικός Εβραίος που έχει υποστηρίξει το δικαίωμα του Ισραήλ στην αυτοάμυνα, θα μπορούσε να βοηθήσει στην απομάκρυνση των Ρεπουμπλικάνων που λένε ότι η κ. Χάρις είναι μαλθακή σε αυτό το θέμα – αλλά θα κινδύνευε να αμφισβητήσουν την κρίση της οι φιλοπαλαιστινιακοί ψηφοφόροι. Στην πραγματικότητα, ωστόσο, οι πολιτικοί επιστήμονες διαπιστώνουν ότι το όποιο εκλογικό κέρδος από τη στήριξη σε έναν υποψήφιο σύντροφο με αυτόν τον τρόπο είναι βραχύβιο.
Οι επιλογές αντιπροέδρων μπορούν να κάνουν τη διαφορά -αλλά πιθανώς πολύ λιγότερο από ό,τι υποδηλώνει ο θόρυβος που τις περιβάλλει. Μια κακή επιλογή μπορεί να βλάψει το ψηφοδέλτιο, αλλά μια καλή επιλογή δεν έχει αποφέρει ποτέ εκλογές. Ψάξτε αρκετά βαθιά στα δεδομένα, λένε οι κύριοι Ντέβιν και Κόπκο, και ακόμη και η ιδέα ότι ο Τζόνσον κέρδισε τον Νότο αποδεικνύεται μύθος. Ίσως ο Κένεντι να είχε δίκιο την πρώτη φορά.
