Στις 7 Οκτωβρίου 1985, στην Αλεξάνδρεια της Αιγύπτου, τέσσερα ένοπλα μέλη μιας φατρίας του Απελευθερωτικού Μετώπου της Παλαιστίνης επιβιβάστηκαν στο Achille Lauro, ένα ιταλικό κρουαζιερόπλοιο που έκανε περιοδεία στη Μεσόγειο. Οι τρομοκράτες συνέλαβαν τον καπετάνιο του πλοίου, παρέσυραν τους επιβάτες σε μια τραπεζαρία και δήλωσαν ότι αν το Ισραήλ δεν απελευθερώσει πενήντα Παλαιστίνιους κρατούμενους μέχρι τις τρεις το μεσημέρι εκείνο το απόγευμα, θα άρχιζαν να εκτελούν ομήρους. Όταν η προθεσμία πέρασε χωρίς να ικανοποιηθεί το αίτημα, οι τρομοκράτες χώρισαν τον Leon Klinghoffer, έναν εξήντα εννιάχρονο Εβραίο Αμερικανό, του οποίου το ιστορικό εγκεφαλικών επεισοδίων τον είχε ως επί το πλείστον καθηλωμένο σε αναπηρικό καροτσάκι. Μετακίνησαν τον Klinghoffer σε ένα κατάστρωμα έξω, όπου ο Youssef Majed Molqi, ο αρχηγός της ομάδας τρομοκρατών, τον πυροβόλησε στο κεφάλι και στο στήθος. Στη συνέχεια, ο Molqi διέταξε δύο από το πλήρωμα του πλοίου να πετάξουν το σώμα και την αναπηρική καρέκλα του Klinghoffer στη θάλασσα.
Η δολοφονία του Klinghoffer έγινε μια διαβόητη λίθος στη δεκαετία του 1980 των τρομοκρατών, μια εποχή που τα ένοπλα απελευθερωτικά κινήματα στη Μέση Ανατολή κατέδειξαν την ασύμμετρη δύναμη της θεαματικής μαζικής ομηρίας. Οι τρομοκράτες εκείνης της εποχής ήθελαν «πολλούς ανθρώπους να παρακολουθούν, όχι πολλούς νεκρούς», όπως το έθεσε ο αναλυτής της rand Corporation Brian Jenkins το 1974. Όπως κατέθεσε αργότερα ο Molqi στη δίκη, αφού συνελήφθη, «Επέλεξα τον Klinghoffer, έναν ανάπηρο, για να ξέρουν ότι δεν λυπόμαστε κανέναν, όπως οι Αμερικανοί, εξοπλίζοντας το Ισραήλ, δεν λαμβάνουν υπόψη ότι το Ισραήλ σκοτώνει γυναίκες. Ωστόσο, αυτός ο συγκεκριμένος πόλεμος δίνει την αίσθηση ότι η ιστορία επαναλαμβάνεται. Όταν η Χαμάς και οι σύμμαχοί της σκότωσαν περίπου 1200 Ισραηλινούς στις 7 Οκτωβρίου και υποχώρησαν στη Γάζα με περισσότερους από διακόσιους τριάντα αιχμαλώτους, η ομάδα αναβίωσε το είδος του θεάματος ομηρίας που συνηθιζόταν στη Μέση Ανατολή από τα τέλη της δεκαετίας του 1960 έως τη δεκαετία του ’80- ένα δράμα στο οποίο η μοίρα των αθώων καθορίζεται μέσα σε έναν ανταγωνισμό καταναγκαστικών δημόσιων αφηγήσεων.
Σε αντίθεση με τις βομβιστικές επιθέσεις αυτοκτονίας ή τις επιθέσεις στρατιωτικού τύπου, η ομηρεία «είναι το είδος της τρομοκρατικής επίθεσης που παραμένει στην επικαιρότητα μέχρι να αποφασιστεί η μοίρα των ομήρων». Στην τρέχουσα κρίση, ένας αρκετά μεγάλος αριθμός παιδιών και ηλικιωμένων, ηλικίας κάτω του ενός έτους έως ογδόντα έξι, κρατούνται σε αιχμαλωσία σε μια ενεργό εμπόλεμη ζώνη. Η Χαμάς και οι σύμμαχοί της μπορεί να έχουν αρπάξει περισσότερα από τριάντα παιδιά, σύμφωνα με λίστες με τα ύποπτα θύματα απαγωγής που δημοσιεύθηκαν από το BBC και τη Haaretz. Τη Δευτέρα, ο Λευκός Οίκος αποκάλυψε ότι ένα από τα παιδιά που κρατούνται όμηροι είναι ένας τρίχρονος Αμερικανός πολίτης που έμεινε ορφανός όταν οι γονείς του σκοτώθηκαν κατά τη διάρκεια των επιθέσεων.
Έως και είκοσι πέντε άτομα ηλικίας άνω των εξήντα πέντε μπορεί επίσης να έχουν απαχθεί , αν και δεν είναι σαφές εάν όλα αυτά τα άτομα είναι ακόμα ζωντανά. Η Χαμάς παρουσιάζει αυτούς τους πιο ευάλωτους ομήρους στα προπαγανδιστικά της βίντεο. Η Human Rights Watch χαρακτήρισε όλα τα βίντεο που κυκλοφόρησαν από τη Χαμάς και την Ισλαμική Τζιχάντ «μια μορφή απάνθρωπης μεταχείρισης που ισοδυναμεί με έγκλημα πολέμου». Ο Ομάρ Σακίρ, διευθυντής της οργάνωσης για το Ισραήλ και την Παλαιστίνη, είπε ότι «αντί να κινηματογραφούν ένα παιδί υπό πίεση, οι ομάδες θα πρέπει να το αφήσουν με ασφάλεια στην οικογένειά του».
Κατά τη διάρκεια της σύγκρουσης στη Γάζα, είναι συνηθισμένο για πολιτικούς ηγέτες και δημοσιογράφους να τονίζουν τον εξαιρετικά υψηλό αριθμό παλαιστίνιων παιδιών που σκοτώθηκαν κατά την αντεπίθεση του Ισραήλ στη λωρίδα – περισσότερες από τέσσερις χιλιάδες μέχρι στιγμής, σύμφωνα με το υπουργείο Υγείας της Γάζας. Ο Γενικός Γραμματέας του ΟΗΕ, Αντόνιο Γκουτέρες, τόνισε ότι η Γάζα μετατρέπεται σε «νεκροταφείο για τα παιδιά» όταν πρόσφατα ζήτησε ανθρωπιστική κατάπαυση του πυρός. Αυτή την εβδομάδα, η μοίρα των πρόωρων μωρών που νοσηλεύονται σε θερμοκοιτίδα στο πολιορκημένο νοσοκομείο Al-Shifa της πόλης της Γάζας παρουσίασε μια οπτικά ασύλληπτη εικόνα των συνεπειών του βομβαρδισμού και της χερσαίας εκστρατείας του Ισραήλ, η οποία, σύμφωνα με το υπουργείο, έχει σκοτώσει περισσότερους από έντεκα χιλιάδες άτομα συνολικά.
Ο Hammam Alloh, ένας νεφρολόγος που αρνήθηκε να αποχωρίσει από τη βόρεια Γάζα για να συνεχίσει να θεραπεύει ασθενείς, πέθανε σε ισραηλινή αεροπορική επιδρομή. Ο Izzeldin Abuelaish, ένας γιατρός εξήντα οκτώ ετών που γεννήθηκε στον προσφυγικό καταυλισμό Jabalia της Γάζας, είπε στην Irish Independent ότι ένα ισραηλινό χτύπημα σκότωσε είκοσι πέντε από τα μέλη της οικογένειάς του. Ο Wael Dahdouh, ένας πενήντα τριών ετών δημοσιογράφος του Al Jazeera, έχει καλύψει τον πόλεμο ακόμη και μετά τα ισραηλινά χτυπήματα που σκότωσαν τη γυναίκα του, τον γιο τους, την κόρη τους και έναν εγγονό.
Ο Abu Ubaida, εκπρόσωπος των Ταξιαρχιών Izz al-Din al-Qassam, της στρατιωτικής πτέρυγας της Χαμάς, δήλωσε τη Δευτέρα ότι το Κατάρ προσπαθεί να μεσολαβήσει για μια συμφωνία για την απελευθέρωση έως και εβδομήντα ομήρων που κρατούνται στη Γάζα με αντάλλαγμα διακόσια παλαιστίνια παιδιά και εβδομήντα πέντε γυναίκες φυλακισμένες από το Ισραήλ, καθώς και πενθήμερη εκεχειρία. Σε δηλώσεις του το Σάββατο, ο Ισραηλινός πρωθυπουργός, Μπενιαμίν Νετανιάχου, επανέλαβε τις προηγούμενες δηλώσεις ότι «δεν θα υπάρξει κατάπαυση του πυρός χωρίς την επιστροφή των ομήρων μας».
Κάποιο είδος συμφωνίας θα φαινόταν πιθανή εξέλιξη ,με δεδομένο ότι είναι προς όφελος των δυο πλευρών , αλλά όποιο κι αν είναι το αποτέλεσμα, η Χαμάς απέδειξε ξανά ότι οι μαζικές απαγωγές λειτουργούν τουλάχιστον βραχυπρόθεσμα. Προσφέρει σε μαχητικές ομάδες είσοδο στη διεθνή διπλωματία, η οποία μπορεί να απελευθερώσει τους συντρόφους τους και να δημιουργήσει πολιτική αξιοπιστία.
Η περίσταση της δολοφονίας του Leon Klinghoffer ενέπνευσε το κομμάτι της όπερας, «The Death of Klinghoffer», του συνθέτη John Adams και της λιμπρετίστα Alice Goodman. Μπορεί να είναι ανέφικτο να δημιουργηθεί τέχνη από έναν φόνο που εκλήφθηκε αρχικά ως ένα δημόσιο θέαμα προπαγάνδας. Όμως, στο σοκ του σώματος και της αναπηρικής καρέκλας του Klinghoffer που πέφτουν στη θάλασσα -και στα πρόσωπα των αιχμαλώτων στα βίντεο που συνεχίζει να δημοσιεύει η Χαμάς- οι περισσότεροι άνθρωποι θα δουν πέρα από μια μικρογραφία της πολιτικής ιστορίας τον περιττό ανθρώπινο πόνο και πίσω από αυτό το πόνο ,το έγκλημα.
ΠΗΓΗ: newyorker.com
